< مزامیر 107 >
خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است. | 1 |
여호와께 감사하라! 그는 선하시며 그 인자하심이 영원함이로다
کسانی که توسط خداوند نجات یافتهاند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است | 2 |
여호와께 구속함을 받은 자는 이같이 말할지어다 여호와께서 대적의 손에서 저희를 구속하사
و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است. | 3 |
동서 남북 각 지방에서부터 모으셨도다
برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند، | 4 |
저희가 광야 사막 길에서 방황하며 거할 성을 찾지 못하고
گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود. | 5 |
주리고 목마름으로 그 영혼이 속에서 피곤하였도다
آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند. | 6 |
이에 저희가 그 근심 중에 여호와께 부르짖으매 그 고통에서 건지시고
또 바른 길로 인도하사 거할 성에 이르게 하셨도다
پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند. | 8 |
여호와의 인자하심과 인생에게 행하신 기이한 일을 인하여 그를 찬송할지로다
او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر میکند. | 9 |
저가 사모하는 영혼을 만족케 하시며 주린 영혼에게 좋은 것으로 채워주심이로다
آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند. | 10 |
사람이 흑암과 사망의 그늘에 앉으며 곤고와 쇠사슬에 매임은
하나님의 말씀을 거역하며 지존자의 뜻을 멸시함이라
پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند. | 12 |
그러므로 수고로 저희 마음을 낮추셨으니 저희가 엎드러져도 돕는 자가 없었도다
آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید. | 13 |
이에 저희가 그 근심 중에 여호와께 부르짖으매 그 고통에서 구원하시되
آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد. | 14 |
흑암과 사망의 그늘에서 인도하여 내시고 그 얽은 줄을 끊으셨도다
پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند. | 15 |
여호와의 인자하심과 인생에게 행하신 기이한 일을 인하여 그를 찬송할지로다
او درهای مفرغین زندانها را میشکند و زنجیرهای اسارت را پاره میکند. | 16 |
저가 놋문을 깨뜨리시며 쇠빗장을 꺾으셨음이로다
افراد نادان، به سبب رفتار شرارتبار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند، | 17 |
미련한 자는 저희 범과와 죄악의 연고로 곤난을 당하매
اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید. | 18 |
저희 혼이 각종 식물을 싫어하여 사망의 문에 가깝도다
آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید. | 19 |
이에 저희가 그 근심 중에서 여호와께 부르짖으매 그 고통에서 구원하시되
او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد. | 20 |
저가 그 말씀을 보내어 저희를 고치사 위경에서 건지시는도다
پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند. | 21 |
여호와의 인자하심과 인생에게 행하신 기이한 일을 인하여 그를 찬송할지로다
باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند. | 22 |
감사제를 드리며 노래하여 그 행사를 선포할지로다
برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند. | 23 |
선척을 바다에 띄우며 큰 물에서 영업하는 자는
آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند. | 24 |
여호와의 행사와 그 기사를 바다에서 보나니
به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت، | 25 |
여호와께서 명하신즉 광풍이 일어나서 바다 물결을 일으키는도다
چنانکه کشتیها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین میرفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند | 26 |
저희가 하늘에 올랐다가 깊은 곳에 내리니 그 위험을 인하여 그 영혼이 녹는도다
و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند. | 27 |
저희가 이리 저리 구르며 취한 자 같이 비틀거리니 지각이 혼돈하도다
آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید. | 28 |
이에 저희가 그 근심 중에서 여호와께 부르짖으매 그 고통에서 인도하여 내시고
خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت. | 29 |
광풍을 평정히 하사 물결로 잔잔케 하시는도다
آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند. | 30 |
저희가 평온함을 인하여 기뻐하는 중에 여호와께서 저희를 소원의 항구로 인도하시는도다
پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند. | 31 |
여호와의 인자하심과 인생에게 행하신 기이한 일을 인하여 그를 찬송할지로다
باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند. | 32 |
백성의 회에서 저를 높이며 장로들의 자리에서 저를 찬송할지로다
خداوند رودخانهها را به خشکی مبدل ساخت و چشمههای آب را خشک کرد. | 33 |
여호와께서는 강을 변하여 광야가 되게 하시며 샘으로 마른 땅이되게 하시며
زمین حاصلخیز را به شورهزار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند. | 34 |
그 거민의 악을 인하여 옥토로 염밭이 되게 하시며
اما بار دیگر زمینهای شورهزار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمههای آب نمود. | 35 |
또 광야를 변하여 못이 되게 하시며 마른 땅으로 샘물이 되게 하시고
گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند. | 36 |
주린 자로 거기 거하게 하사 저희로 거할 성을 예비케 하시고
آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند. | 37 |
밭에 파종하며 포도원을 재배하여 소산을 취케 하시며
خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمهها و گلههایشان کم شوند. | 38 |
또 복을 주사 저희로 크게 번성케 하시고 그 가축이 감소치 않게 하실지라도
هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی میرفتند، | 39 |
다시 압박과 곤란과 우환을 인하여 저희로 감소하여 비굴하게 하시는도다
خداوند کسانی را که بر قومش ظلم میکردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانهها، آواره و سرگردان کرد. | 40 |
여호와께서는 방백들에게 능욕을 부으시고 길 없는 황야에서 유리케 하시나
او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گلههای ایشان را افزونی بخشید. | 41 |
궁핍한 자는 곤란에서 높이 드시고 그 가족을 양무리 같게 하시나니
نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد. | 42 |
정직한 자는 보고 기뻐하며 모든 악인은 자기 입을 봉하리로다
خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند. | 43 |
지혜 있는 자들은 이 일에 주의하고 여호와의 인자하심을 깨달으리로다