مزامیر 107

1 خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است.

“Danket Jahwe, denn er ist gütig, denn ewig währt seine Gnade!”

2 کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است

sollen die von Jahwe Erlösten sprechen, die er aus der Drangsal erlöst

3 و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است.

und die er aus den Ländern gesammelt hat, vom Aufgang und vom Niedergang, von Norden und von Westen her.

4 برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند،

Sie irrten in der Wüste, in wegloser Einöde; sie fanden keine Stadt, in der sie wohnen konnten,

5 گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود.

waren hungrig und durstig; ihre Seele in ihnen verzagte.

6 آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند.

Da schrieen sie zu Jahwe in ihrer Not; der errettete sie aus ihren Ängsten

7

und führte sie auf ebenem Wege, daß sie nach einer Stadt wanderten, in der sie wohnen konnten.

8 پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند.

Sie mögen Jahwe für seine Gnade danken und für seine Wunder an den Menschenkindern,

9 او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند.

daß er die lechzende Seele gesättigt und die hungernde Seele mit Gutem erfüllt hat.

10 آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند.

Die in Finsternis und Umnachtung saßen, in Elend und Eisen gefangen, -

11

denn sie hatten den Worten Gottes widerstrebt und den Ratschluß des Höchsten verachtet;

12 پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند.

und er beugte ihren Übermut durch Trübsal: sie sanken hin und niemand half.

13 آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید.

Da schrieen sie zu Jahwe in ihrer Not; der half ihnen aus ihren Ängsten.

14 آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد.

Er führte sie heraus aus der Finsternis und Umnachtung und zerriß ihre Bande.

15 پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند.

Sie mögen Jahwe für seine Gnade danken und für seine Wunder an den Menschenkindern.

16 او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند.

Denn er zerbrach die ehernen Thüren und zerhieb die eisernen Riegel.

17 افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند،

Die da hinsiechten infolge ihres sündigen Wandels und um ihrer Verschuldungen willen geplagt wurden;

18 اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید.

jegliche Speise verabscheute ihre Seele, und sie waren schon nahe an den Thoren des Todes:

19 آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید.

Da schrieen sie zu Jahwe in ihrer Not; der half ihnen aus ihren Ängsten.

20 او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد.

Er sandte sein Wort und heilte sie und ließ sie aus ihren Gruben entrinnen.

21 پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

Sie mögen Jahwe für seine Gnade danken und für seine Wunder an den Menschenkindern

22 باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند.

und mögen Dankopfer bringen und seine Werke mit Jubel erzählen.

23 برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند.

Die auf Schiffen das Meer befuhren, auf großen Wassern Handel trieben,

24 آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند.

die haben die Werke Jahwes geschaut und seine Wunder in der Tiefe!

25 به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت،

Denn er gebot, da entstand ein Sturmwind; der hob seine Wellen hoch empor.

26 چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند

Sie stiegen zum Himmel auf, fuhren in die Tiefen hinab; ihre Seele verzagte in solcher Not.

27 و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند.

Sie tanzten und schwankten wie ein Trunkener, und alle ihre Weisheit wurde zu nichte gemacht:

28 آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید.

Da schrieen sie zu Jahwe in ihrer Not; der befreite sie aus ihren Ängsten.

29 خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت.

Er stillte den Sturm zum Säuseln, und es schwiegen ihre Wellen.

30 آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند.

Da wurden sie froh, daß sie sich legten, und er führte sie zum ersehnten Hafen.

31 پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

Sie mögen Jahwe für seine Gnade danken und für seine Wunder an den Menschenkindern

32 باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند.

und mögen ihn in der Volksgemeinde erheben und im Rate der Vornehmen rühmen.

33 خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد.

Er machte Ströme zur Wüste und Quellorte von Gewässern zu dürrem Lande,

34 زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند.

fruchtbares Land zur salzigen Steppe wegen der Bosheit derer, die es bewohnten.

35 اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود.

Er machte die Wüste zum Wasserteich und dürres Land zu Quellorten von Gewässern.

36 گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند.

Er ließ daselbst Hungernde wohnen, und sie gründeten eine Stadt, in der sie wohnen konnten.

37 آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند.

Sie besäeten Felder und pflanzten Weinberge, die gaben alljährlich Früchte.

38 خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند.

Und er segnete sie, daß sie sich überaus vermehrten, und gab ihnen nicht wenig Vieh.

39 هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند،

Aber sie nahmen ab und wurden gebeugt durch den Druck des Unglücks und Jammers.

40 خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد.

“Er gießt Verachtung über Edle ausund läßt sie irren in unwegsamer Öde.”

41 او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید.

Er hob den Armen aus dem Elend empor und machte die Geschlechter einer Herde gleich.

42 نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد.

“Die Frommen sehen's und freuen sich, und die Bosheit schließt ihr Maul”.

43 خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند.

Wer ist weise? Der beachte dies, und sie mögen merken auf die Gnadenerweisungen Jahwes!