< مزامیر 107 >

خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است. 1
Louez le Seigneur, parce qu’il est bon, parce que pour jamais est sa miséricorde.
کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است 2
Qu’ils le disent, ceux qui ont été rachetés par le Seigneur, qu’il a rachetés de la main d’un ennemi, qu’il a rassemblés en les retirant des contrées,
و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است. 3
De l’orient et du couchant, de l’aquilon et de la mer.
برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند، 4
Ils ont erré dans la solitude, dans un lieu sans eau; ils n’ont pas trouvé de voie vers une cité habitée;
گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود. 5
Affamés et altérés, leur âme a défailli en eux-mêmes.
آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند. 6
Ils ont crié vers le Seigneur, lorsqu’ils étaient dans la tribulation, et il les a arrachés à leurs nécessités pressantes.
7
Et il les a conduits dans une voie droite, afin qu’ils allassent dans une cité habitable.
پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند. 8
Qu’elles louent le Seigneur, ses miséricordes et ses merveilles en faveur des fils des hommes.
او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند. 9
Parce qu’il a rassasié l’âme vide, et qu’il a rassasié de biens l’âme affamée;
آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند. 10
Ceux qui étaient assis dans des ténèbres et dans l’ombre de la mort, enchaînés dans l’indigence et les fers;
11
Parce qu’ils aigrirent
پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند. 12
Aussi leur cœur a été humilié dans les travaux, ils ont été affaiblis, et il n’y eut personne qui les secourût.
آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید. 13
Ils ont crié vers le Seigneur, lorsqu’ils étaient dans la tribulation, et il les a délivrés de leurs nécessités pressantes.
آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد. 14
Et il les a tirés des ténèbres et de l’ombre de la mort, et il a rompu leurs liens.
پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند. 15
Qu’elles louent le Seigneur, ses miséricordes et ses merveilles en faveur des fils des hommes.
او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند. 16
Parce qu’il a brisé des portes d’airain, et rompu des verroux de fer.
افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند، 17
Il les a recueillis en les tirant de la voie de leur iniquité; car à cause de leurs injustices, ils avaient été humiliés.
اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید. 18
Leur âme avait eu horreur de toute nourriture; aussi ils approchèrent jusqu’aux portes de la mort.
آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید. 19
Ils ont crié vers le Seigneur, lorsqu’ils étaient dans la tribulation, et il les a délivrés de leurs nécessités pressantes.
او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد. 20
Il a envoyé sa parole, et il les a guéris, et il les a arrachés à leur destruction.
پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند. 21
Qu’elles louent le Seigneur, ses miséricordes et ses merveilles en faveur des fils des hommes;
باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند. 22
Qu’ils sacrifient un sacrifice de louange, et qu’ils annoncent ses œuvres dans l’exultation.
برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند. 23
Ceux qui descendent sur la mer dans des navires, et qui font la manœuvre sur les grandes eaux.
آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند. 24
Ceux-là même ont vu les œuvres du Seigneur, et ses merveilles dans le profond de l’abîme.
به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت، 25
Il a dit, et un vent de tempête s’est levé, et les flots de la mer se sont soulevés.
چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند 26
Ils montent jusqu’aux cieux, et ils descendent jusqu’aux abîmes; leur âme dans les maux se consumait.
و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند. 27
Ils ont été troublés, ils ont chancelé comme un homme ivre, et toute leur sagesse a été absorbée.
آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید. 28
Ils ont crié vers le Seigneur, lorsqu’ils étaient dans la tribulation, et il les a délivrés de leurs nécessités pressantes.
خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت. 29
Il a changé la tempête en une brise légère, et les flots de la mer se sont tenus en silence.
آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند. 30
Et ils se sont réjouis de ce que les flots se tenaient en silence, et il les a conduits au port de leur désir.
پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند. 31
Qu’elles louent le Seigneur, ses miséricordes et ses merveilles en faveur des fils des hommes.
باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند. 32
Et qu’on l’exalte dans l’assemblée du peuple, et que dans la chaire des anciens, on le loue.
خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد. 33
Il a changé des fleuves en désert, et des cours d’eau en un sol aride,
زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند. 34
Une terre fertile en un champ de sel, à cause de la malice de ceux qui y habitaient.
اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود. 35
Mais ensuite il a changé un désert en un étang plein d’eau, et une terre sans eau en des cours d’eaux.
گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند. 36
Il a placé là ceux qui étaient affamés, et ils ont élevé une cité habitable.
آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند. 37
Ils ont ensemencé des champs, et ont planté des vignes: et elles ont fait naître du fruit.
خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند. 38
Et il les a bénis, ils se sont multipliés, et il n’a pas diminué leurs bestiaux.
هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند، 39
Mais ils sont devenus en petit nombre, et tourmentés par la tribulation des maux et par la douleur.
خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد. 40
Le mépris s’est répandu sur leurs princes, et le Seigneur les a fait errer dans un lieu sans chemin frayé, et non dans une voie.
او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید. 41
Et il a aidé le pauvre en le délivrant de son indigence, et il a fait ses familles nombreuses comme des brebis.
نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد. 42
Les justes verront et se réjouiront, et toute iniquité fermera sa bouche.
خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند. 43
Qui est sage et gardera ces choses, et comprendra les miséricordes du Seigneur?

< مزامیر 107 >