< مزامیر 107 >

خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است. 1
"Rendez hommage à l’Eternel, car il est bon, car sa grâce dure à jamais!"
کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است 2
Qu’ils parlent ainsi, ceux que l’Eternel a délivrés, qu’il a délivrés de la main de l’oppresseur,
و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است. 3
qu’il a rassemblés de tous les pays, de l’Orient et du couchant, du Nord et de la mer.
برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند، 4
Ils erraient dans le désert, par des chemins désolés, sans trouver de ville habitée.
گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود. 5
Eprouvés par la faim et la soif, ils sentaient leur âme défaillir en eux.
آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند. 6
Mais ils crièrent vers l’Eternel dans leur détresse: il les sauva de leurs angoisses.
7
Il les guida par une route toute droite pour les amener dans une ville habitée.
پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند. 8
Qu’ils rendent grâce à l’Eternel pour sa bonté, pour ses miracles en faveur des hommes!
او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند. 9
Car il rassasia l’âme exténuée, et remplit de délices l’âme affamée.
آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند. 10
Il en est qui demeuraient dans les ténèbres et les ombres de la mort, enchaînés dans la misère et des liens de fer;
11
parce qu’ils s’étaient insurgés contre les paroles de Dieu, et avaient méprisé les desseins du Très-Haut.
پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند. 12
Il avait accablé leur cœur de maux; ils avaient trébuché, sans personne pour les secourir.
آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید. 13
Mais ils crièrent vers l’Eternel dans leur détresse: il les sauva de leurs angoisses.
آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد. 14
Il les retira des ténèbres, des ombres de la mort, et rompit leurs liens.
پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند. 15
Qu’ils rendent grâce à l’Eternel pour sa bonté, pour ses miracles en faveur des hommes!
او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند. 16
Car il a brisé des portes d’airain, abattu des verrous de fer.
افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند، 17
D’Autres se montrèrent insensés par leur conduite criminelle, et furent accablés sous le poids de leurs fautes.
اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید. 18
Leur âme éprouvait du dégoût pour toute nourriture; ils étaient arrivés jusqu’aux portes de la mort.
آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید. 19
Mais ils crièrent vers l’Eternel dans leur détresse: il les sauva de leurs angoisses.
او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد. 20
Il envoya sa parole pour les guérir, et les faire échapper de leurs tombeaux.
پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند. 21
Qu’ils rendent grâce à l’Eternel pour sa bonté, pour ses miracles en faveur des hommes!
باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند. 22
Qu’ils immolent des sacrifices de reconnaissance et racontent ses œuvres dans des chants joyeux!
برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند. 23
D’Autres voguaient sur la mer dans des navires, faisaient leur besogne dans l’immensité des eaux;
آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند. 24
Ils voyaient, ceux-là, les œuvres de l’Eternel, ses merveilles dans les profondeurs de l’océan.
به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت، 25
Il parlait, et faisait souffler un vent de tempête qui soulève les vagues.
چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند 26
Ils montaient jusqu’au ciel, descendaient dans les abîmes; leur âme se fondait dans la souffrance.
و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند. 27
Ils dansaient, ils titubaient comme l’homme ivre; toute leur sagesse était réduite à néant.
آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید. 28
Mais ils crièrent vers l’Eternel dans leur détresse: il les sauva de leurs angoisses.
خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت. 29
Il transforma l’ouragan en une brise légère, et les vagues apaisèrent leur fureur.
آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند. 30
Ce fut une joie pour eux de voir renaître le calme; Dieu les conduisit au terme désiré de leur voyage.
پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند. 31
Qu’ils rendent grâce à l’Eternel pour sa bonté, pour ses miracles en faveur des hommes!
باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند. 32
Qu’ils l’exaltent dans l’assemblée du peuple, proclament ses louanges dans le conseil des anciens!
خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد. 33
Il changea les fleuves en désert, en une terre altérée les sources jaillissantes,
زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند. 34
un sol plantureux en une plage de sel, à cause de la méchanceté de ses habitants.
اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود. 35
Il changea le désert en un pays de lacs, en sources jaillissantes une terre desséchée.
گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند. 36
Là il établit des gens éprouvés par la faim, pour y fonder une ville populeuse.
آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند. 37
Ils ensemencent des champs, plantent des vignes, qui portent d’abondantes récoltes.
خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند. 38
Il les bénit, ils se multiplient prodigieusement, et il ne laisse pas s’amoindrir leur bétail.
هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند، 39
D’Autres, au contraire, sont décimés, et fléchissent sous l’étreinte du malheur et du chagrin.
خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد. 40
Il répand le mépris sur les nobles, les égare dans un chaos sans issue;
او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید. 41
tandis qu’il relève le malheureux de sa misère et rend les familles nombreuses comme des troupeaux.
نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد. 42
Les justes le voient et se réjouissent, et toute méchanceté tient la bouche close.
خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند. 43
Quiconque est sage doit observer ces faits et se pénétrer des grâces de l’Eternel.

< مزامیر 107 >