< مزامیر 107 >

خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است. 1
Give thanks to Yahweh for [he is] good for [is] for ever covenant loyalty his.
کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است 2
Let them say [the] redeemed of Yahweh whom he has redeemed them from [the] hand of [the] opponent.
و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است. 3
And from [the] lands he has gathered them from east and from west from north and from [the] sea.
برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند، 4
They wandered about in the wilderness in a desolate place of a way a city of dwelling not they found.
گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود. 5
Hungry also thirsty life their in them it was fainting away.
آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند. 6
And they cried out to Yahweh when it was distress to them from troubles their he delivered them.
7
And he led them by a way straight to go to a city of dwelling.
پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند. 8
Let them give thanks to Yahweh covenant loyalty his and wonders his to [the] children of humankind.
او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند. 9
For he satisfies a throat longing and a throat hungry he fills good thing[s].
آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند. 10
[those who] sat of Darkness and deep darkness prisoners of affliction and iron.
11
For they had rebelled against [the] words of God and [the] counsel of [the] Most High they had spurned.
پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند. 12
And he humbled with trouble heart their they stumbled and there not [was] a helper.
آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید. 13
And they cried out to Yahweh when it was distress to them from troubles their he saved them.
آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد. 14
He brought out them from darkness and deep darkness and fetters their he tore apart.
پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند. 15
Let them give thanks to Yahweh covenant loyalty his and wonders his to [the] children of humankind.
او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند. 16
For he breaks down gates of bronze and bars of iron he cuts down.
افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند، 17
Fools from [the] way of transgression their and from iniquities their they were afflicted.
اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید. 18
All food it loathed throat their and they reached to [the] gates of death.
آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید. 19
And they cried out to Yahweh when it was distress to them from troubles their he saved them.
او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد. 20
He sent word his and he healed them and he may deliver [them] (from pits their. *LAH(b)*)
پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند. 21
Let them give thanks to Yahweh covenant loyalty his and wonders his to [the] children of (humankind. *LAH(b)*)
باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند. 22
And let them sacrifice sacrifices of thanksgiving and let them recount works his (with a shout of joy. *L(abh)*)
برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند. 23
[those who] went down the Sea in ships [those who] did business on [the] waters (many. *L(abh)*)
آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند. 24
They they saw [the] works of Yahweh and wonders his (in [the] deep. *L(abh)*)
به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت، 25
And he spoke and he appointed a wind of a storm and it lifted up (waves its. *L(abh)*)
چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند 26
They went up [the] heavens they went down [the] deeps soul their in distress (it melted. *LB(ah)*)
و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند. 27
They staggered and they may trembled like drunkard and all skill their (it was confused. *LB(ah)*)
آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید. 28
And they cried out to Yahweh when it was distress to them and from troubles their he brought out them.
خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت. 29
He raised [the] storm into a calm and they were still waves their.
آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند. 30
And they rejoiced for they were quiet and he guided them to [the] harbor of desire their.
پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند. 31
Let them give thanks to Yahweh covenant loyalty his and wonders his to [the] children of humankind.
باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند. 32
And let them exalt him in [the] assembly of [the] people and in [the] seat of [the] elders let them praise him.
خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد. 33
He made rivers into a wilderness and springs of water into thirsty ground.
زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند. 34
A land of fruit into saltiness from [the] evil of [those who] dwell in it.
اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود. 35
He made a wilderness into a pool of water and a land dry into springs of water.
گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند. 36
And he caused to dwell there hungry [people] and they established a city of dwelling.
آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند. 37
And they sowed fields and they planted vineyards and they produced fruit of produce.
خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند. 38
And he blessed them and they multiplied exceedingly and cattle their not he made few.
هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند، 39
And they became few and they were bowed down from [the] pressure of calamity (and sorrow. *L(abh)*)
خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد. 40
[he was] pouring out Contempt on noble [people] and he made wander them in a wasteland not a way.
او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید. 41
And he set on high [the] needy from affliction and he made like flock families.
نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد. 42
They see upright [people] so they may rejoice and all unrighteousness it shuts mouth its.
خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند. 43
Who? [is] wise and let him observe these [things] and let them consider carefully [the] covenant loyalti of Yahweh.

< مزامیر 107 >