< مزامیر 107 >

خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است. 1
“Give thanks to YHWH, For [He is] good, for His kindness [is] for all time”:
کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است 2
Let the redeemed of YHWH say [so], Whom He redeemed from the hand of an adversary.
و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است. 3
And has gathered them from the lands, From east and from west, From north, and from the sea.
برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند، 4
They wandered in a wilderness, in a desert by the way, They have not found a city of habitation.
گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود. 5
Hungry—indeed—thirsty, Their soul becomes feeble in them,
آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند. 6
And they cry to YHWH in their adversity, He delivers them from their distress,
7
And causes them to tread in a right way, To go to a city of habitation.
پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند. 8
They confess to YHWH His kindness, And His wonders to the sons of men.
او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند. 9
For He has satisfied a longing soul, And has filled a hungry soul [with] goodness.
آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند. 10
Inhabitants of dark places and death-shade, Prisoners of affliction and of iron,
11
Because they changed the saying of God, And despised the counsel of the Most High.
پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند. 12
And He humbles their heart with labor, They have been feeble, and there is no helper.
آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید. 13
And they cry to YHWH in their adversity, He saves them from their distresses.
آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد. 14
He brings them out from the dark place, And death-shade, And He draws away their bands.
پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند. 15
They confess to YHWH His kindness, And His wonders to the sons of men.
او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند. 16
For He has broken doors of bronze, And He has cut bars of iron.
افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند، 17
Fools, by means of their transgression, And by their iniquities, afflict themselves.
اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید. 18
Their soul detests all food, And they come near to the gates of death,
آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید. 19
And cry to YHWH in their adversity, He saves them from their distresses,
او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد. 20
He sends His word and heals them, And delivers [them] from their destructions.
پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند. 21
They confess to YHWH His kindness, And His wonders to the sons of men,
باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند. 22
And they sacrifice sacrifices of thanksgiving, And recount His works with singing.
برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند. 23
Those going down [to] the sea in ships, Doing business in many waters,
آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند. 24
They have seen the works of YHWH, And His wonders in the deep.
به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت، 25
And He commands, and appoints a storm, And it lifts up its billows,
چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند 26
They go up [to] the heavens, they go down [to] the depths, Their soul is melted in evil.
و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند. 27
They reel to and fro, and move as a drunkard, And all their wisdom is swallowed up.
آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید. 28
And they cry to YHWH in their adversity, And He brings them out from their distresses.
خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت. 29
He calms a whirlwind, And their billows are hushed.
آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند. 30
And they rejoice because they are quiet, And He leads them to the haven of their desire.
پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند. 31
They confess to YHWH His kindness, And His wonders to the sons of men,
باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند. 32
And they exalt Him in [the] assembly of [the] people, And praise Him in [the] seat of [the] elderly.
خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد. 33
He makes rivers become a wilderness, And fountains of waters become dry land.
زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند. 34
A fruitful land becomes a barren place, For the wickedness of its inhabitants.
اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود. 35
He makes a wilderness become a pool of water, And a dry land become fountains of waters.
گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند. 36
And He causes the hungry to dwell there, And they prepare a city of habitation.
آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند. 37
And they sow fields, and plant vineyards, And they make fruits of increase.
خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند. 38
And He blesses them, and they multiply exceedingly, And He does not diminish their livestock.
هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند، 39
And they are diminished, and bow down, By restraint, evil, and sorrow.
خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد. 40
He is pouring contempt on nobles, And causes them to wander in vacancy—no way.
او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید. 41
And sets the needy on high from affliction, And places families as a flock.
نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد. 42
The upright see and rejoice, And all perversity has shut her mouth.
خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند. 43
Who [is] wise, and observes these? They understand the kind acts of YHWH!

< مزامیر 107 >