< مزامیر 107 >
خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است. | 1 |
O give thanks unto the LORD, for [he is] good: for his mercy [endureth] for ever.
کسانی که توسط خداوند نجات یافتهاند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است | 2 |
Let the redeemed of the LORD say [so], whom he hath redeemed from the hand of the enemy;
و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است. | 3 |
And gathered them out of the lands, from the east, and from the west, from the north, and from the south.
برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند، | 4 |
They wandered in the wilderness in a solitary way; they found no city to dwell in.
گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود. | 5 |
Hungry and thirsty, their soul fainted in them.
آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند. | 6 |
Then they cried unto the LORD in their trouble, [and] he delivered them out of their distresses.
And he led them forth by the right way, that they might go to a city of habitation.
پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند. | 8 |
Oh that [men] would praise the LORD [for] his goodness, and [for] his wonderful works to the children of men!
او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر میکند. | 9 |
For he satisfieth the longing soul, and filleth the hungry soul with goodness.
آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند. | 10 |
Such as sit in darkness and in the shadow of death, [being] bound in affliction and iron;
Because they rebelled against the words of God, and contemned the counsel of the most High:
پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند. | 12 |
Therefore he brought down their heart with labour; they fell down, and [there was] none to help.
آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید. | 13 |
Then they cried unto the LORD in their trouble, [and] he saved them out of their distresses.
آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد. | 14 |
He brought them out of darkness and the shadow of death, and brake their bands in sunder.
پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند. | 15 |
Oh that [men] would praise the LORD [for] his goodness, and [for] his wonderful works to the children of men!
او درهای مفرغین زندانها را میشکند و زنجیرهای اسارت را پاره میکند. | 16 |
For he hath broken the gates of brass, and cut the bars of iron in sunder.
افراد نادان، به سبب رفتار شرارتبار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند، | 17 |
Fools because of their transgression, and because of their iniquities, are afflicted.
اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید. | 18 |
Their soul abhorreth all manner of meat; and they draw near unto the gates of death.
آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید. | 19 |
Then they cry unto the LORD in their trouble, [and] he saveth them out of their distresses.
او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد. | 20 |
He sent his word, and healed them, and delivered [them] from their destructions.
پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند. | 21 |
Oh that [men] would praise the LORD [for] his goodness, and [for] his wonderful works to the children of men!
باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند. | 22 |
And let them sacrifice the sacrifices of thanksgiving, and declare his works with rejoicing.
برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند. | 23 |
They that go down to the sea in ships, that do business in great waters;
آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند. | 24 |
These see the works of the LORD, and his wonders in the deep.
به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت، | 25 |
For he commandeth, and raiseth the stormy wind, which lifteth up the waves thereof.
چنانکه کشتیها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین میرفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند | 26 |
They mount up to the heaven, they go down again to the depths: their soul is melted because of trouble.
و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند. | 27 |
They reel to and fro, and stagger like a drunken man, and are at their wits’ end.
آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید. | 28 |
Then they cry unto the LORD in their trouble, and he bringeth them out of their distresses.
خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت. | 29 |
He maketh the storm a calm, so that the waves thereof are still.
آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند. | 30 |
Then are they glad because they be quiet; so he bringeth them unto their desired haven.
پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند. | 31 |
Oh that [men] would praise the LORD [for] his goodness, and [for] his wonderful works to the children of men!
باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند. | 32 |
Let them exalt him also in the congregation of the people, and praise him in the assembly of the elders.
خداوند رودخانهها را به خشکی مبدل ساخت و چشمههای آب را خشک کرد. | 33 |
He turneth rivers into a wilderness, and the watersprings into dry ground;
زمین حاصلخیز را به شورهزار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند. | 34 |
A fruitful land into barrenness, for the wickedness of them that dwell therein.
اما بار دیگر زمینهای شورهزار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمههای آب نمود. | 35 |
He turneth the wilderness into a standing water, and dry ground into watersprings.
گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند. | 36 |
And there he maketh the hungry to dwell, that they may prepare a city for habitation;
آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند. | 37 |
And sow the fields, and plant vineyards, which may yield fruits of increase.
خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمهها و گلههایشان کم شوند. | 38 |
He blesseth them also, so that they are multiplied greatly; and suffereth not their cattle to decrease.
هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی میرفتند، | 39 |
Again, they are minished and brought low through oppression, affliction, and sorrow.
خداوند کسانی را که بر قومش ظلم میکردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانهها، آواره و سرگردان کرد. | 40 |
He poureth contempt upon princes, and causeth them to wander in the wilderness, [where there is] no way.
او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گلههای ایشان را افزونی بخشید. | 41 |
Yet setteth he the poor on high from affliction, and maketh [him] families like a flock.
نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد. | 42 |
The righteous shall see [it], and rejoice: and all iniquity shall stop her mouth.
خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند. | 43 |
Whoso [is] wise, and will observe these [things], even they shall understand the lovingkindness of the LORD.