< مزامیر 107 >
خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است. | 1 |
O give praise to the Lord, for he is good: for his mercy is unchanging for ever.
کسانی که توسط خداوند نجات یافتهاند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است | 2 |
Let those whose cause the Lord has taken up say so, his people whom he has taken out of the hands of their haters;
و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است. | 3 |
Making them come together out of all the lands, from the east and from the west, from the north and from the south.
برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند، | 4 |
They were wandering in the waste places; they saw no way to a resting-place.
گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود. | 5 |
Their souls became feeble for need of food and drink.
آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند. | 6 |
Then they sent up their cry to the Lord in their sorrow, and he gave them salvation out of all their troubles;
Guiding them in the right way, so that they might come into the town of their resting-place.
پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند. | 8 |
Let men give praise to the Lord for his mercy, and for the wonders which he does for the children of men!
او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر میکند. | 9 |
He gives its desire to the unresting soul, so that it is full of good things.
آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند. | 10 |
Those who were in the dark, in the black night, in chains of sorrow and iron;
Because they went against the words of God, and gave no thought to the laws of the Most High:
پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند. | 12 |
So that he made their hearts weighted down with grief; they were falling, and had no helper.
آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید. | 13 |
Then they sent up their cry to the Lord in their sorrow, and he gave them salvation out of all their troubles.
آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد. | 14 |
He took them out of the dark and the black night, and all their chains were broken.
پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند. | 15 |
Let men give praise to the Lord for his mercy, and for the wonders which he does for the children of men!
او درهای مفرغین زندانها را میشکند و زنجیرهای اسارت را پاره میکند. | 16 |
The doors of brass are broken by his arm, and the bands of iron are cut in two.
افراد نادان، به سبب رفتار شرارتبار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند، | 17 |
Foolish men, because of their sins, and because of their wrongdoing, are troubled;
اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید. | 18 |
They are disgusted by all food, and they come near to the doors of death.
آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید. | 19 |
Then they send up their cry to the Lord in their sorrow, and he gives them salvation out of all their troubles.
او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد. | 20 |
He sent his word and made them well, and kept them safe from the underworld.
پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند. | 21 |
Let men give praise to the Lord for his mercy, and for the wonders which he does for the children of men!
باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند. | 22 |
Let them make offerings of praise, giving news of his works with cries of joy.
برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند. | 23 |
Those who go down to the sea in ships, who do business in the great waters;
آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند. | 24 |
They see the works of the Lord, and his wonders in the deep.
به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت، | 25 |
For at his word comes up the storm-wind, lifting high the waves.
چنانکه کشتیها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین میرفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند | 26 |
The sailors go up to heaven, and down into the deep; their souls are wasted because of their trouble.
و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند. | 27 |
They are turned here and there, rolling like a man who is full of wine; and all their wisdom comes to nothing.
آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید. | 28 |
Then they send up their cry to the Lord in their sorrow, and he gives them salvation out of all their troubles.
خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت. | 29 |
He makes the storm into a calm, so that the waves are at peace.
آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند. | 30 |
Then they are glad, because the sea is quiet, and he takes them to the harbour of their desire.
پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند. | 31 |
Let men give praise to the Lord for his mercy, and for the wonders which he does for the children of men!
باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند. | 32 |
Let them give glory to him in the meeting of the people, and praise among the chiefs.
خداوند رودخانهها را به خشکی مبدل ساخت و چشمههای آب را خشک کرد. | 33 |
He makes rivers into waste places, and springs of water into a dry land;
زمین حاصلخیز را به شورهزار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند. | 34 |
He makes a fertile country into a salt waste, because of the sins of those who are living there.
اما بار دیگر زمینهای شورهزار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمههای آب نمود. | 35 |
He makes a waste land into a place of water, and a dry land into water-springs.
گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند. | 36 |
And there he gives the poor a resting-place, so that they may make themselves a town;
آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند. | 37 |
And put seed in the fields and make vine-gardens, to give them fruit.
خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمهها و گلههایشان کم شوند. | 38 |
He gives them his blessing so that they are increased greatly, and their cattle do not become less.
هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی میرفتند، | 39 |
And when they are made low, and crushed by trouble and sorrow,
خداوند کسانی را که بر قومش ظلم میکردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانهها، آواره و سرگردان کرد. | 40 |
He puts an end to the pride of kings, and sends them wandering in the waste lands where there is no way.
او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گلههای ایشان را افزونی بخشید. | 41 |
But he puts the poor man on high from his troubles, and gives him families like a flock.
نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد. | 42 |
The upright see it and are glad: the mouth of the sinner is stopped.
خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند. | 43 |
Let the wise give thought to these things, and see the mercies of the Lord.