مزامیر 107

1 خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است.

Brengt Jahweh dank, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!

2 کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است

Zo moeten getuigen, die door Jahweh verlost zijn, En door Hem uit de nood zijn gered;

3 و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است.

Die Hij van alle kant hierheen heeft gebracht, Van oost en west, van noord en zuid.

4 برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند،

Sommigen doolden in woestijn en wildernis rond, Zonder de weg naar hun woonplaats te vinden;

5 گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود.

Ze leden honger en dorst, En hun leven verkwijnde.

6 آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند.

Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:

7

Hij bracht ze weer op de veilige weg, Zodat ze hun woonplaats bereikten.

8 پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند.

Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:

9 او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند.

Want den dorstige heeft Hij gelaafd, Den hongerige heeft Hij verzadigd!

10 آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند.

Anderen zaten in duister en donker, In ellende en boeien gekluisterd;

11

Want ze hadden zich tegen Gods geboden verzet, En de vermaning van den Allerhoogste veracht;

12 پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند.

Zo was door rampspoed de moed hun ontzonken, En reddeloos stortten ze neer.

13 آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید.

Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:

14 آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد.

Hij haalde ze uit het duister en donker, En verbrak hun boeien.

15 پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند.

Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:

16 او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند.

Want metalen poorten heeft Hij verbrijzeld, Ijzeren grendels in stukken geslagen!

17 افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند،

Anderen werden ziek door hun zondige wandel, Hadden smarten te lijden om hun schuld;

18 اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید.

Alle voedsel begon hun te walgen, En ze stonden al dicht bij de poorten des doods.

19 آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید.

Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten.

20 او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد.

Hij sprak: en ze werden genezen, En Hij ontrukte hen weer aan het graf.

21 پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:

22 باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند.

Laat ze dankoffers brengen, En jubelend zijn werken vermelden!

23 برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند.

Anderen staken op schepen in zee, Om handel te drijven op de onmetelijke wateren.

24 آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند.

Ook zij hebben Jahweh’s werken aanschouwd, In de kolken zijn wonderen.

25 به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت،

Hij sprak: en er stak een stormwind op, Die zwiepte de golven omhoog;

26 چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند

Ze vlogen op naar de hemel, ploften neer in de diepten, En vergingen van angst;

27 و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند.

Ze rolden en tuimelden, als waren ze dronken, En al hun zeemanschap was tevergeefs.

28 آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید.

Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:

29 خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت.

Hij bedaarde de storm tot een bries, En de golven legden zich neer;

30 آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند.

Wat waren ze blij, toen het kalm was geworden, En Hij hen naar de verbeide haven geleidde!

31 پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:

32 باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند.

Hem in de volksgemeente roemen, Hem in de raad der oudsten prijzen!

33 خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد.

Rivieren maakt Hij tot steppe, Waterbronnen tot dorstige grond;

34 زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند.

Vruchtbaar land tot zilte bodem, Om de boosheid van zijn bewoners.

35 اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود.

Maar van de steppe maakt Hij een vijver, Waterbronnen van het dorre land;

36 گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند.

Daar zet Hij de hongerigen neer, Om er zich een woonplaats te stichten.

37 آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند.

Ze bezaaien hun akkers, beplanten hun gaarden, En oogsten hun vruchten.

38 خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند.

Hij zegent hen: ze worden zeer talrijk, En Hij vermeerdert hun vee.

39 هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند،

En nemen ze af in getal, en gaan ze ten onder Door verdrukking, ellende en jammer:

40 خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد.

Dan geeft Hij de tyrannen prijs aan de schande, En laat ze door de wildernis dolen.

41 او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید.

Maar den arme heft Hij uit de ellende weer op, En maakt zijn geslacht weer talrijk als kudden:

42 نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد.

De vromen zien het, en juichen; Maar wat boos is, zwijgt stil.

43 خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند.

Wie wijs is, neemt het ter harte, En beseft de goedheid van Jahweh!