مزامیر 107

1 خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است.

Priser Herren! thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig.

2 کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است

Det maa de sige, som ere genløste af Herren, de, han har genløst af Modstanderens Haand,

3 و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است.

og de, som han har samlet hjem fra Landene, fra Øster og fra Vester, fra Norden og fra Havet.

4 برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند،

De fore vild i Ørken, paa en øde Vej, de fandt ingen Stad, som de kunde bo udi;

5 گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود.

de vare hungrige og tørstige tillige; deres Sjæl vansmægtede i dem.

6 آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند.

Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, han friede dem af deres Trængsler.

7

Og han førte dem paa den rette Vej, at de gik til en Stad, som de kunde bo udi.

8 پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند.

Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn;

9 او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند.

thi han har mættet en tørstig Sjæl og har fyldt en hungrig Sjæl med godt.

10 آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند.

De sade i Mørke, og i Dødens Skygge, bundne i Elendighed og Jern;

11

thi de havde været genstridige imod Guds Ord og havde foragtet den Højestes Raad;

12 پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند.

og han ydmygede deres Hjerter ved Lidelse; de styrtede, og der var ingen Hjælper.

13 آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید.

Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, han frelste dem af deres Trængsler.

14 آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد.

Han udførte dem af Mørket og Dødens Skygge og sønderrev deres Baand.

15 پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند.

Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn;

16 او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند.

thi han har sønderbrudt Kobberporte og sønderhugget Jernslaaer.

17 افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند،

De Daarer! de bleve plagede for deres Overtrædelsers Vej og for deres Misgerningers Skyld.

18 اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید.

Deres Sjæl fik Vederstyggelighed til al Mad, og de kom nær til Dødens Porte.

19 آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید.

Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, han frelste dem af deres Trængsler.

20 او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد.

Han sendte sit Ord og helbredede dem og reddede dem fra deres Grave.

21 پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn

22 باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند.

og ofre Takofre og fortælle hans Gerninger med Frydesang.

23 برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند.

De fore ud paa Havet i Skibe, de udrettede deres Gerning paa de store Vande,

24 آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند.

de saa Herrens Gerninger og hans Underværker paa Dybet.

25 به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت،

Han bød og lod et Stormvejr rejse sig, og det opløftede dets Bølger.

26 چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند

De fore op imod Himmelen, de fore ned i Afgrundene, deres Sjæl forsagede under Ulykken.

27 و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند.

De dreves omkring og ravede som den drukne, og al deres Visdom var udtømt.

28 آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید.

Og de raabte til Herren, da de vare i Angest, og han udførte dem af deres Trængsler.

29 خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت.

Han lod Stormen stille af, og Bølgerne lagde sig.

30 آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند.

Da bleve de glade, at disse vare blevne stille; og han førte dem i Havn efter deres Begæring.

31 پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

Lad dem takke Herren for hans Miskundhed og for alle hans underfulde Gerninger imod Menneskens Børn

32 باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند.

og ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham der, hvor de gamle sidde.

33 خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد.

Han gjorde Floder til en Ørk og Kildegrund til tørre Steder;

34 زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند.

et frugtbart Land til Saltland for deres Ondskabs Skyld, som boede deri.

35 اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود.

Han gjorde Ørken til en vandrig Sø og tørt Land til Kildegrund.

36 گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند.

Og han lod de hungrige bo der, og de grundede en Stad, som de kunde bo udi.

37 آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند.

Og de besaaede Agre og plantede Vingaarde, og disse bare Frugt til Indtægt.

38 خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند.

Og han velsignede dem, og de bleve saare formerede, og han formindskede ikke deres Kvæg.

39 هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند،

Derefter bleve de formindskede og nedbøjede af Trængsel, Ulykke og Bedrøvelse.

40 خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد.

Han udøser Foragt over Fyrster og lader dem fare vild i den vejløse Ørk.

41 او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید.

Men han ophøjede en fattig af Elendighed og satte Slægterne som Hjorde.

42 نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد.

De oprigtige skulle se det og glæde sig; men al Uretfærdighed har lukket sin Mund til.

43 خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند.

Hvo er viis, at han bevarer disse Ting og forstaar Herrens Miskundhed!