مزامیر 107

1 خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است.

A sitlohnah tah kumhal hil ham a then dongah BOEIPA te uem uh lah.

2 کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است

Rhal kut lamkah a tlan hlang loh BOEIPA kah a tlan te thui saeh.

3 و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است.

Te vaengah amih te khocuk, khotlak, tlangpuei, tuitunli, khohmuen amkah a coi.

4 برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند،

Khosoek khopong ah khopuei tolrhum longpuei a hmuh uh mueh la kho a hmanguh.

5 گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود.

Bungpong neh tuihalh la a khuiah a hinglu te rhae.

6 آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند.

Kho a bing vaengah BOEIPA te a khue uh tih khobing khui lamkah amih te a huul.

7

Te dongah amih te tolrhum khopuei la caeh ham a thuem longpuei neh a hoihaeng.

8 پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند.

Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.

9 او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند.

A hinglu aka halthi te tuihalh a dip pah sak tih a hinglu aka pongnaeng te khaw hnothen a cung sak.

10 آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند.

Hlangvang tah khohmuep neh dueknah hlipkhup kah thirhui neh phacipphabaem la aka ngol thongtla la coenguh.

11

Pathen kah olka te a koek uh tih Khohni kah oluen khaw a tlaitlaek uh.

12 پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند.

Te dongah thakthaenah dongla a kunyun sak tih a lungbuei a toh uh vaengah bom pawh.

13 آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید.

Tedae kho a bing uh vaengah BOEIPA taengla pang uh tih amih te khobing khui lamkah koep a khang.

14 آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد.

Amih te khohmuep neh dueknah hlipkhup lamkah a poh tih a kuelrhui khaw a bawt pah.

15 پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند.

Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.

16 او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند.

Rhohum thohkhaih te a phil tih thicung thohkalh khaw a tloek.

17 افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند،

Amih tah boekoek longpuei kah hlang ang neh amamih kathaesainah dongah phaep uh.

18 اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید.

A hinglu loh caak boeih a tuei pah uh tih dueknah vongka te a paan uh.

19 آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید.

Kho a bing vaengah BOEIPA taengah pang uh tih amih te khobing khui lamkah a khang.

20 او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد.

A ol a hlah phoeiah amih a hoeih sak tih amih rhomhmop te a poeng a hal sak.

21 پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.

22 باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند.

Te dongah uemonah hmueih te nawn uh saeh lamtah tamlung neh a bibi te doek uh saeh.

23 برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند.

Sangpho neh tuitunli ah suntla uh tih tui puei ah bitat aka saii rhoek loh,

24 آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند.

BOEIPA kah bibi neh a laedil kah khobaerhambae te a hmuh uh.

25 به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت،

A voek vaengah hlipuei khohli thoo tih tuilae khaw samboek.

26 چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند

Vaan la luei uh tih tuidung la a suntlak uh vaengah a hinglu tah yoethaenah neh paci uh.

27 و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند.

Yurhui bangla lam uh tih a yoka dongah a cueihnah boeih hma uh.

28 آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید.

Kho a bing vaengah BOEIPA taengla pang uh tih amih te khobing khui lamkah a poh.

29 خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت.

Hlipuei te bidip la a duem sak tih tuiphu rhoek khaw ngam uh.

30 آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند.

Tuiphu a sap vaengah a kohoe uh tih amamih kah a naepnah langdai la a mawt.

31 پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

Hlang koca rhoek ham a sitlohnah neh khobaerhambae aka sai BOEIPA te uem uh pai saeh.

32 باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند.

Te dongah pilnam hlangping lakliah amah te pomsang uh saeh lamtah patong rhoek kah tolrhum ah thangthen uh saeh.

33 خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد.

Tuiva te khosoek la, tuiphuet tui khaw tuihang la a khueh.

34 زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند.

Cangthen kho khaw boethae loh kho a sak thil dongah lungkaehlai la,

35 اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود.

khosoek te tuibap tui la, rhamrhae lai khaw tuiphuet tui la a khueh.

36 گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند.

Teah te bungpong rhoek kho a sak sak tih tolrhum khopuei a thong uh.

37 آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند.

Te vaengah khohmuen a tawn uh tih misur a tue dongah a vuei a thaih cuen.

38 خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند.

Amih te yoethen a paek tih muep a ping uh vaengah a rhamsa khaw polpai sak pawh.

39 هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند،

Tedae a polpai uh vaengah caya yoethae neh kothae dongah ngam uh sut.

40 خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد.

Hlangcong rhoek te nueihbu a hawk thil tih long mueng hinghong la kho a hmang sak.

41 او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید.

Tedae khodaeng te phacipphabaem lamkah a hoeptlang tih a hui a ko te boiva bangla a khueh.

42 نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد.

Aka thuem rhoek loh a hmuh uh vaengah a kohoe uh dae dumlai boeih long tah a ka khoep a buem.

43 خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند.

U khaw aka cueih long tah hekah he kuem saeh lamtah BOEIPA kah sitlohnah te yakming uh saeh.