< مزامیر 106 >

سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. 1
Аллилуия. Славьте Господа, ибо Он благ, ибо вовек милость Его.
کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟ 2
Кто изречет могущество Господа, возвестит все хвалы Его?
خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند. 3
Блаженны хранящие суд и творящие правду во всякое время!
ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم. 4
Вспомни о мне, Господи, в благоволении к народу Твоему; посети меня спасением Твоим,
5
дабы мне видеть благоденствие избранных Твоих, веселиться веселием народа Твоего, хвалиться с наследием Твоим.
ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم. 6
Согрешили мы с отцами нашими, совершили беззаконие, соделали неправду.
اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند. 7
Отцы наши в Египте не уразумели чудес Твоих, не помнили множества милостей Твоих, и возмутились у моря, у Чермного моря.
اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی. 8
Но Он спас их ради имени Своего, дабы показать могущество Свое.
دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند. 9
Грозно рек морю Чермному, и оно иссохло; и провел их по безднам, как по суше;
آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی. 10
и спас их от руки ненавидящего и избавил их от руки врага.
همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند. 11
Воды покрыли врагов их, ни одного из них не осталось.
آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند. 12
И поверили они словам Его, и воспели хвалу Ему.
ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند. 13
Но скоро забыли дела Его, не дождались Его изволения;
آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند. 14
увлеклись похотением в пустыне, и искусили Бога в необитаемой.
خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت. 15
И Он исполнил прошение их, но послал язву на души их.
بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند. 16
И позавидовали в стане Моисею и Аарону, святому Господню.
آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد، 17
Разверзлась земля, и поглотила Дафана и покрыла скопище Авирона.
و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید. 18
И возгорелся огонь в скопище их, пламень попалил нечестивых.
بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند. 19
Сделали тельца у Хорива и поклонились истукану;
آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند. 20
и променяли славу свою на изображение вола, ядущего траву.
آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند. 21
Забыли Бога, Спасителя своего, совершившего великое в Египте,
22
дивное в земле Хамовой, страшное у Чермного моря.
آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد. 23
И хотел истребить их, если бы Моисей, избранный Его, не стал пред Ним в расселине, чтобы отвратить ярость Его, да не погубит их.
بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند. 24
И презрели они землю желанную, не верили слову Его;
آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند. 25
и роптали в шатрах своих, не слушались гласа Господня.
از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند، 26
И поднял Он руку Свою на них, чтобы низложить их в пустыне,
و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد. 27
низложить племя их в народах и рассеять их по землям.
بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند. 28
Они прилепились к Ваалфегору и ели жертвы бездушным,
با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد. 29
и раздражали Бога делами своими, и вторглась к ним язва.
آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید. 30
И восстал Финеес и произвел суд, - и остановилась язва.
این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد. 31
И это вменено ему в праведность в роды и роды во веки.
بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد. 32
И прогневали Бога у вод Меривы, и Моисей потерпел за них,
زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند. 33
ибо они огорчили дух его, и он погрешил устами своими.
آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند، 34
Не истребили народов, о которых сказал им Господь,
بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند. 35
но смешались с язычниками и научились делам их;
بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند. 36
служили истуканам их, которые были для них сетью,
اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند. 37
и приносили сыновей своих и дочерей своих в жертву бесам;
خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند. 38
проливали кровь невинную, кровь сыновей своих и дочерей своих, которых приносили в жертву идолам Ханаанским, - и осквернилась земля кровью;
با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند. 39
оскверняли себя делами своими, блудодействовали поступками своими.
بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید. 40
И воспылал гнев Господа на народ Его, и возгнушался Он наследием Своим
آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند. 41
и предал их в руки язычников, и ненавидящие их стали обладать ими.
دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند. 42
Враги их утесняли их, и они смирялись под рукою их.
خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند. 43
Много раз Он избавлял их; они же раздражали Его упорством своим, и были уничижаемы за беззаконие свое.
با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود. 44
Но Он призирал на скорбь их, когда слышал вопль их,
او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد. 45
и вспоминал завет Свой с ними и раскаивался по множеству милости Своей;
او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند. 46
и возбуждал к ним сострадание во всех, пленявших их.
ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم. 47
Спаси нас, Господи, Боже наш, и собери нас от народов, дабы славить святое имя Твое, хвалиться Твоею славою.
متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند! 48
Благословен Господь, Бог Израилев, от века и до века! И да скажет весь народ: аминь! Аллилуия!

< مزامیر 106 >