مزامیر 106

1 سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی.

Louvai ao Senhor. louvai ao Senhor, porque ele é bom, porque a sua misericórdia dura para sempre.

2 کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟

Quem pode referir as obras poderosas do Senhor? Quem anunciará os seus louvores?

3 خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند.

Bem-aventurados os que guardam o juízo, o que obra justiça em todos os tempos.

4 ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم.

Lembra-te de mim, Senhor, segundo a tua boa vontade para com o teu povo: visita-me com a tua salvação;

5

Para que eu veja os bens de teus escolhidos, para que eu me alegre com a alegria do teu povo, para que me glorie com a tua herança.

6 ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم.

Nós pecamos com os nossos pais, cometemos a iniquidade, obramos perversamente.

7 اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند.

Nossos pais não entenderam as tuas maravilhas no Egito; não se lembraram da multidão das tuas misericórdias; antes o provocaram no mar, sim no Mar Vermelho.

8 اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی.

Não obstante, ele os salvou por amor do seu nome, para fazer conhecido o seu poder.

9 دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند.

Repreendeu o Mar Vermelho e se secou, e os fez caminhar pelos abismos como pelo deserto.

10 آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی.

E os livrou da mão daquele que os aborrecia, e os remiu da mão do inimigo.

11 همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند.

E as águas cobriram os seus adversários: nem um só deles ficou.

12 آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند.

Então creram as suas palavras, e cantaram os seus louvores.

13 ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند.

Porém cedo se esqueceram das suas obras; não esperaram o seu conselho,

14 آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند.

Mas deixaram-se levar da cobiça no deserto, e tentaram a Deus na solidão.

15 خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت.

E ele lhes cumpriu o seu desejo, mas enviou magreza às suas almas.

16 بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند.

E invejaram a Moisés no campo, e a Aarão, o santo do Senhor.

17 آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد،

Abriu-se a terra, e enguliu a Dathan, e cobriu a gente de Abiram.

18 و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید.

E um fogo se acendeu na sua gente: a chama abrazou os ímpios.

19 بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند.

Fizeram um bezerro em Horeb, e adoraram a imagem fundida.

20 آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند.

E converteram a sua glória na figura de um boi que come erva.

21 آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند.

Esqueceram-se de Deus, seu salvador, que fizera grandezas no Egito,

22

Maravilhas na terra de Cão, coisas tremendas no Mar Vermelho.

23 آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد.

Pelo que disse que os destruiria, se Moisés, seu escolhido, se não pusesse perante ele na abertura, para desviar a sua indignação, afim de os não destruir.

24 بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند.

Também desprezaram a terra aprazível: não creram na sua palavra.

25 آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند.

Antes murmuraram nas suas tendas, e não deram ouvidos à voz do Senhor.

26 از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند،

Pelo que levantou a sua mão contra eles, para os derribar no deserto;

27 و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد.

Para derribar também a sua semente entre as nações, e espalha-los pelas terras.

28 بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند.

Também se juntaram com Baal-peor, e começaram os sacrifícios dos mortos.

29 با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد.

Assim o provocaram à ira com as suas invenções; e a peste rebentou entre eles.

30 آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید.

Então se levantou Phineas, e fez juízo, e cessou aquela peste.

31 این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد.

E isto lhe foi contado como justiça, de geração em geração, para sempre.

32 بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد.

Indignaram-no também junto às águas da contenda, de sorte que sucedeu mal a Moisés, por causa deles;

33 زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند.

Porque irritaram o seu espírito, de modo que falou imprudentemente com seus lábios.

34 آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند،

Não destruiram os povos, como o Senhor lhes dissera.

35 بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند.

Antes se misturaram com as nações, e aprenderam as suas obras.

36 بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند.

E serviram aos seus ídolos, que vieram a ser-lhes um laço.

37 اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند.

Demais disto, sacrificaram seus filhos e suas filhas aos demônios,

38 خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند.

E derramaram sangue inocente, o sangue de seus filhos e de suas filhas, que sacrificaram aos ídolos de Canaan; e a terra foi manchada com sangue.

39 با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند.

Assim se contaminaram com as suas obras, e se prostituíram com os seus feitos.

40 بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید.

Pelo que se acendeu a ira do Senhor contra o seu povo, de modo que abominou a sua herança.

41 آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند.

E os entregou nas mãos das nações; e aqueles que os aborreciam se assenhorearam deles.

42 دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند.

E os seus inimigos os oprimiram, e foram humilhados debaixo das suas mãos.

43 خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند.

Muitas vezes os livrou, mas o provocaram com o seu conselho, e foram abatidos pela sua iniquidade.

44 با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود.

Contudo, atendeu à sua aflição, ouvindo o seu clamor.

45 او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد.

E se lembrou do seu concerto, e se arrependeu segundo a multidão das suas misericórdias.

46 او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند.

Pelo que fez com que dele tivessem misericórdia os que os levaram cativos.

47 ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم.

Salva-nos, Senhor, nosso Deus, e congrega-nos dentre as nações, para que louvemos o teu nome santo, e nos gloriemos no teu louvor.

48 متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند!

Bendito seja o Senhor, Deus de Israel, de eternidade em eternidade, e todo o povo diga: amém. louvai ao Senhor.