< مزامیر 106 >

سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. 1
Celebrate il Signore, perché è buono, perché eterna è la sua misericordia. Alleluia.
کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟ 2
Chi può narrare i prodigi del Signore, far risuonare tutta la sua lode?
خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند. 3
Beati coloro che agiscono con giustizia e praticano il diritto in ogni tempo.
ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم. 4
Ricordati di noi, Signore, per amore del tuo popolo, visitaci con la tua salvezza,
5
perché vediamo la felicità dei tuoi eletti, godiamo della gioia del tuo popolo, ci gloriamo con la tua eredità.
ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم. 6
Abbiamo peccato come i nostri padri, abbiamo fatto il male, siamo stati empi.
اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند. 7
I nostri padri in Egitto non compresero i tuoi prodigi, non ricordarono tanti tuoi benefici e si ribellarono presso il mare, presso il mar Rosso.
اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی. 8
Ma Dio li salvò per il suo nome, per manifestare la sua potenza.
دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند. 9
Minacciò il mar Rosso e fu disseccato, li condusse tra i flutti come per un deserto;
آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی. 10
li salvò dalla mano di chi li odiava, li riscattò dalla mano del nemico.
همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند. 11
L'acqua sommerse i loro avversari; nessuno di essi sopravvisse.
آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند. 12
Allora credettero alle sue parole e cantarono la sua lode.
ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند. 13
Ma presto dimenticarono le sue opere, non ebbero fiducia nel suo disegno,
آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند. 14
arsero di brame nel deserto, e tentarono Dio nella steppa.
خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت. 15
Concesse loro quanto domandavano e saziò la loro ingordigia.
بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند. 16
Divennero gelosi di Mosè negli accampamenti, e di Aronne, il consacrato del Signore.
آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد، 17
Allora si aprì la terra e inghiottì Datan, e seppellì l'assemblea di Abiron.
و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید. 18
Divampò il fuoco nella loro fazione e la fiamma divorò i ribelli.
بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند. 19
Si fabbricarono un vitello sull'Oreb, si prostrarono a un'immagine di metallo fuso;
آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند. 20
scambiarono la loro gloria con la figura di un toro che mangia fieno.
آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند. 21
Dimenticarono Dio che li aveva salvati, che aveva operato in Egitto cose grandi,
22
prodigi nel paese di Cam, cose terribili presso il mar Rosso.
آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد. 23
E aveva gia deciso di sterminarli, se Mosè suo eletto non fosse stato sulla breccia di fronte a lui, per stornare la sua collera dallo sterminio.
بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند. 24
Rifiutarono un paese di delizie, non credettero alla sua parola.
آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند. 25
Mormorarono nelle loro tende, non ascoltarono la voce del Signore.
از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند، 26
Egli alzò la mano su di loro giurando di abbatterli nel deserto,
و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد. 27
di disperdere i loro discendenti tra le genti e disseminarli per il paese.
بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند. 28
Si asservirono a Baal-Peor e mangiarono i sacrifici dei morti,
با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد. 29
provocarono Dio con tali azioni e tra essi scoppiò una pestilenza.
آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید. 30
Ma Finees si alzò e si fece giudice, allora cessò la peste
این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد. 31
e gli fu computato a giustizia presso ogni generazione, sempre.
بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد. 32
Lo irritarono anche alle acque di Meriba e Mosè fu punito per causa loro,
زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند. 33
perché avevano inasprito l'animo suo ed egli disse parole insipienti.
آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند، 34
Non sterminarono i popoli come aveva ordinato il Signore,
بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند. 35
ma si mescolarono con le nazioni e impararono le opere loro.
بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند. 36
Servirono i loro idoli e questi furono per loro un tranello.
اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند. 37
Immolarono i loro figli e le loro figlie agli dei falsi.
خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند. 38
Versarono sangue innocente, il sangue dei figli e delle figlie sacrificati agli idoli di Canaan; la terra fu profanata dal sangue,
با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند. 39
si contaminarono con le opere loro, si macchiarono con i loro misfatti.
بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید. 40
L'ira del Signore si accese contro il suo popolo, ebbe in orrore il suo possesso;
آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند. 41
e li diede in balìa dei popoli, li dominarono i loro avversari,
دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند. 42
li oppressero i loro nemici e dovettero piegarsi sotto la loro mano.
خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند. 43
Molte volte li aveva liberati; ma essi si ostinarono nei loro disegni e per le loro iniquità furono abbattuti.
با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود. 44
Pure, egli guardò alla loro angoscia quando udì il loro grido.
او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد. 45
Si ricordò della sua alleanza con loro, si mosse a pietà per il suo grande amore.
او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند. 46
Fece loro trovare grazia presso quanti li avevano deportati.
ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم. 47
Salvaci, Signore Dio nostro, e raccoglici di mezzo ai popoli, perché proclamiamo il tuo santo nome e ci gloriamo della tua lode.
متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند! 48
Benedetto il Signore, Dio d'Israele da sempre, per sempre. Tutto il popolo dica: Amen.

< مزامیر 106 >