مزامیر 106
| سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. | 1 |
Alleluja! Dem Herrn sagt Dank! Denn er ist gut! Auf ewig währet seine Huld.
| کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟ | 2 |
Wer redet würdig von des Herren großen Taten, verkündet all sein Lob?
| خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند. | 3 |
Heil denen, die das Richtige befolgen und es zu jeder Zeit recht machen! -
| ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم. | 4 |
Gedenke meiner, Herr, begnadigst Du Dein Volk und kommt Dein Heil, so denk auch meiner,
| 5 |
daß Deiner Auserwählten Glück ich noch erlebe und mich der Freude Deines Volkes freue und mit den ewig Deinen jubiliere!
| ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم. | 6 |
Gesündigt haben wir mit unsren Vätern, unrecht und frevelhaft gehandelt.
| اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند. | 7 |
Schon unsere Väter merkten nicht auf Deine Wunder in Ägypten und dachten nicht an Deine Gnadenfülle. - Sie haderten am Meer, des Schilfmeers wegen.
| اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی. | 8 |
Um seines Namens willen half er ihnen, um seine Stärke kundzutun.
| دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند. | 9 |
Er schalt das Schilfmeer; es versiegte. Er führte sie durch Fluten wie durch eine Trift,
| آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی. | 10 |
entriß sie aus der Hasser Hand, befreite sie aus Feindes Macht.
| همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند. | 11 |
Das Wasser deckte ihre Dränger; nicht einer blieb von ihnen übrig.
| آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند. | 12 |
Da glaubten sie an seine Worte und stimmten einen Lobgesang ihm an.
| ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند. | 13 |
Doch schnell vergaßen sie dann seine Taten und harrten seines Rates nicht.
| آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند. | 14 |
Sie wurden in der Wüste lüstern, versuchten Gott im wasserlosen Land.
| خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت. | 15 |
Da gab er ihnen ihr Begehr: Erbrechen sandte er in ihren Hals.
| بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند. | 16 |
Im Lager aber wurden sie auf Moses eifersüchtig und auf den Heiligen des Herrn, auf Aaron.
| آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد، | 17 |
Die Erde tat sich auf, verschlang den Dathan, begrub die Rotte Abirams.
| و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید. | 18 |
In ihrer Rotte flammte Feuer auf, und eine Flamme fraß die Frevler. -
| بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند. | 19 |
Am Horeb machten sie ein Kalb und beteten ein Gußbild an,
| آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند. | 20 |
vertauschten ihres Gottes Herrlichkeit mit der Gestalt des Stiers, der Gras verzehrt,
| آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند. | 21 |
vergaßen Gott, der sie gerettet, der Großes in Ägypten hat getan,
| 22 |
Erstaunliches im Lande Chams, Erschreckliches am Roten Meer.
| آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد. | 23 |
Er dachte dran, sie zu vertilgen; da trat vor ihm sein Auserwählter, Moses, in die Bresche, um seinen Grimm vom Unheil abzuwenden. -
| بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند. | 24 |
Doch sie verschmähten das ersehnte Land und glaubten seinem Worte nicht.
| آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند. | 25 |
In ihren Zelten murrten sie, gehorchten nicht des Herren Stimme.
| از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند، | 26 |
Da schwur er ihnen hoch und teuer, sie in der Wüste zu vertilgen,
| و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد. | 27 |
den Heiden preiszugeben ihren Stamm und diesen in die Länder zu versprengen. -
| بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند. | 28 |
Sie paarten sich zu Ehren Baal Peors und aßen Totenopfer.
| با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد. | 29 |
Sie reizten ihn durch ihre Taten; da brach die Pest bei ihnen aus.
| آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید. | 30 |
Und Pinechas stand auf und schlichtete; da ward die Pest gehemmt.
| این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد. | 31 |
Ihm ward es zum Verdienst gerechnet und seinen Enkeln immerfort.
| بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد. | 32 |
Und sie erzürnten ihn am Haderwasser, und ihretwegen mußte Moses leiden.
| زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند. | 33 |
Denn sie verbitterten ihm das Gemüt so daß er unbedacht mit seinen Worten war.
| آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند، | 34 |
Sie tilgten auch die Völker nicht, wie's ihnen doch der Herr gebot.
| بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند. | 35 |
Sie mischten sich mit Heiden und lernten ihre Sitten.
| بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند. | 36 |
Sie dienten ihren Götzen, und diese brachten sie zu Fall.
| اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند. | 37 |
So opferten sie ihre Söhne und ihre Töchter den Dämonen.
| خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند. | 38 |
Unschuldig Blut vergossen sie, das Blut der eigenen Söhne und der Töchter, die sie den Götzen Kanaans zum Opfer brachten. So ward das Land durch Mord entweiht.
| با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند. | 39 |
Sie selbst bedeckten sich durch ihre Taten; durch ihre Werke wurden sie so untreu.
| بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید. | 40 |
Da zürnte seinem Volk der Herr aufs heftigste, zum Abscheu wurde ihm sein Erbe.
| آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند. | 41 |
Er gab sie in der Heiden Hand, und ihre Hasser herrschten über sie.
| دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند. | 42 |
Und ihre Feinde drückten sie; sie mußten ihrer Macht sich beugen. -
| خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند. | 43 |
Zu vielen Malen hat er sie befreit; sie aber blieben voller Trotz bei ihrem Plan, verkamen so durch ihre Sünde.
| با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود. | 44 |
Er sah auf ihre Not, sooft er ihre Klage hörte, dachte er
| او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد. | 45 |
an seinen Bund mit ihnen, ward andern Sinns in seiner großen Huld
| او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند. | 46 |
und ließ sie Mitleid finden bei allen ihren Siegern. -
| ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم. | 47 |
Zu Hilfe uns, Herr, unser Gott! - Bring uns zusammen aus den Heidenvölkern, auf daß wir Deinem heiligen Namen danken, uns rühmen Deines Ruhmes! -
| متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند! | 48 |
Gepriesen sei der Herr, Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit, und alles Volk soll sprechen: "Amen! Alleluja!"
