< مزامیر 106 >

سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. 1
Louez le Seigneur, parce qu’il est bon, parce que pour jamais est sa miséricorde.
کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟ 2
Qui dira les puissances du Seigneur, et fera entendre toutes ses louanges?
خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند. 3
Bienheureux ceux qui gardent l’équité, et qui pratiquent la justice en tout temps.
ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم. 4
Souvenez-vous de nous, Seigneur, dans votre bienveillance pour votre peuple; visitez-nous pour nous sauver;
5
Pour que nous voyions avec joie les biens de vos élus, que nous nous réjouissions dans la joie de votre nation, afin que vous soyez loué avec votre héritage.
ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم. 6
Nous avons péché avec nos pères; nous avons injustement agi, nous avons commis l’iniquité.
اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند. 7
Nos pères en Égypte ne comprirent point vos merveilles, ils ne se souvinrent pas de la grandeur de votre miséricorde. Et ils vous irritèrent, lorsqu’ils montaient vers la mer, la mer Rouge.
اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی. 8
Mais il les sauva à cause de son nom, afin de faire connaître sa puissance.
دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند. 9
Il réprimanda la mer Rouge, et elle fut desséchée, et il les conduisit dans des abîmes, comme dans un désert.
آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی. 10
Il les sauva de la main de ceux qui les haïssaient, et il les racheta de la main d’un ennemi.
همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند. 11
Et l’eau couvrit ceux qui les tourmentaient, et il ne resta pas un seul d’entre eux.
آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند. 12
Alors ils crurent à ses paroles, et chantèrent ses louanges.
ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند. 13
Bientôt ils oublièrent ses œuvres, et n’attendirent pas l’accomplissement de ses desseins.
آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند. 14
Mais ils conçurent un désir violent dans le désert, et ils tentèrent Dieu dans un lieu sans eau.
خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت. 15
Il leur accorda leur demande, il leur envoya le rassasiement de leurs âmes.
بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند. 16
Et ils irritèrent, dans le camp, Moïse et Aaron, le saint du Seigneur.
آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد، 17
La terre s’ouvrit et engloutit Dathan; et elle couvrit la troupe d’Abiron.
و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید. 18
Un feu s’alluma au milieu de leur assemblée: une flamme brûla entièrement ces pécheurs.
بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند. 19
Et ils firent un veau à Horeb, et adorèrent une image taillée au ciseau.
آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند. 20
Ils changèrent ainsi leur gloire contre la ressemblance d’un veau qui mange de l’herbe.
آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند. 21
Ils oublièrent le Dieu qui les avait sauvés, qui avait fait de grandes choses en Égypte,
22
Des choses merveilleuses dans la terre de Cham; des choses terribles dans la mer Rouge.
آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد. 23
Et il avait dit qu’il les perdrait entièrement, si Moïse son élu ne se fût tenu sur la brèche en sa présence. Afin de détourner sa colère, pour qu’il ne les perdît pas entièrement;
بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند. 24
Et ils comptèrent pour rien une terre si désirable; Ils ne crurent point à sa parole,
آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند. 25
Mais ils murmurèrent dans leurs tabernacles; ils n’écoutèrent point la voix du Seigneur.
از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند، 26
Alors il leva sa main sur eux, afin de les terrasser dans le désert,
و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد. 27
Et afin d’abaisser leur race au milieu des nations, pour les disperser dans diverses contrées.
بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند. 28
Ils se consacrèrent à Béelphégor, et ils mangèrent des sacrifices des morts.
با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد. 29
Ils irritèrent le Seigneur par leurs inventions, et la ruine se multiplia parmi eux.
آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید. 30
Mais Phinéès se présenta et apaisa le Seigneur, et le désastre cessa.
این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد. 31
Et ce lui fut imputé à justice, dans toutes les générations à jamais.
بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد. 32
Ils irritèrent encore le Seigneur aux eaux de contradiction, et Moïse fut puni à cause d’eux,
زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند. 33
Parce qu’ils contristèrent son esprit. Et que la défiance fut sur ses lèvres;
آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند، 34
Ils ne détruisirent point les nations que Dieu leur avait désignées.
بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند. 35
Mais ils se mêlèrent parmi les nations, ils apprirent leurs œuvres;
بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند. 36
Et ils servirent leurs images taillées au ciseau, et ce devint pour eux une occasion de scandale.
اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند. 37
Ils immolèrent leurs fils et leurs filles au démon.
خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند. 38
Ils répandirent un sang innocent, le sang de leurs fils et de leurs filles qu’ils sacrifièrent aux images taillées au ciseau de Chanaan.
با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند. 39
Et elle fut souillée par leurs œuvres: et ils forniquèrent avec leurs inventions.
بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید. 40
Aussi le Seigneur fut irrité de fureur contre son peuple, et il eut en abomination son héritage.
آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند. 41
Et il les livra entre les mains des nations, et ceux qui les haïssaient les dominèrent.
دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند. 42
Et leurs ennemis les tourmentèrent, et ils furent humiliés sous leurs mains;
خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند. 43
Souvent il les délivra. Mais eux l’aigrirent par leurs sentiments, et ils furent humiliés à cause de leurs iniquités.
با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود. 44
Et il vit qu’ils étaient tourmentés, et il écouta leur prière.
او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد. 45
Il se souvint de son alliance, et il se repentit selon la grandeur de sa miséricorde.
او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند. 46
Il les livra donc à ses miséricordes, en présence de tous ceux qui les avaient menés en captivité.
ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم. 47
Sauvez-nous, Seigneur notre Dieu, et rassemblez-nous, et délivrez-nous des nations,
متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند! 48
Béni le Seigneur Dieu d’Israël d’un siècle jusqu’à un autre siècle! et tout le peuple dira: Ainsi soit, ainsi soit.

< مزامیر 106 >