مزامیر 106
| سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. | 1 |
Alléluia! Rendez hommage à l’Eternel, car sa grâce dure à jamais.
| کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟ | 2 |
Qui saura dire la toute-puissance de l’Eternel, exprimer toute sa gloire?
| خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند. | 3 |
Heureux ceux qui respectent le droit, pratiquent la justice en tout temps!
| ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم. | 4 |
Souviens-toi de moi, ô Eternel, dans ta bienveillance pour ton peuple, veille sur moi, par ta protection,
| 5 |
pour que je puisse voir le bonheur de tes élus, me réjouir de la joie de ton peuple, me glorifier de concert avec ton héritage.
| ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم. | 6 |
Nous avons péché tout comme nos pères, nous avons mal agi, nous sommes coupables!
| اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند. | 7 |
Nos pères, en Egypte, n’ont pas compris tes miracles, ni gardé le souvenir de tes nombreux bienfaits! Ils se révoltèrent aux bords de la mer, de la mer des Joncs.
| اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی. | 8 |
Lui cependant les secourut à cause de son nom, pour faire connaître sa puissance.
| دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند. | 9 |
Il apostropha la mer des Joncs, et elle se dessécha, il leur fit traverser les flots comme une terre nue.
| آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی. | 10 |
Il leur porta secours contre l’oppresseur, les délivra de la main de l’ennemi.
| همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند. | 11 |
Les eaux recouvrirent leurs persécuteurs, pas un d’entre eux n’en réchappa.
| آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند. | 12 |
Alors ils eurent foi en ses paroles, et chantèrent ses louanges.
| ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند. | 13 |
Bien vite ils oublièrent ses œuvres; ils ne mirent pas leur attente dans ses desseins.
| آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند. | 14 |
Ils furent pris d’ardentes convoitises dans le désert, et mirent Dieu à l’épreuve dans la solitude.
| خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت. | 15 |
Il leur accorda ce qu’ils réclamaient, mais envoya la consomption dans leurs organes.
| بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند. | 16 |
Ils furent jaloux de Moïse dans le camp, d’Aaron, le saint de l’Eternel.
| آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد، | 17 |
La terre, s’entrouvrant, engloutit Dathan, elle se referma sur la bande d’Abirâm.
| و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید. | 18 |
Un feu consuma leur troupe, une flamme embrasa les impies.
| بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند. | 19 |
Ils fabriquèrent un veau près du Horeb, et se prosternèrent devant une idole en fonte.
| آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند. | 20 |
Ils troquèrent ainsi leur gloire contre l’effigie d’un bœuf qui broute l’herbe.
| آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند. | 21 |
Ils avaient oublié Dieu, leur sauveur, qui avait accompli de si grandes choses en Egypte,
| 22 |
des merveilles dans le pays de Cham, de formidables prodiges près de la mer des Joncs.
| آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد. | 23 |
Il parlait de les anéantir, si Moïse, son élu, ne se fût placé sur la brèche devant lui, pour détourner sa colère prête à tout détruire.
| بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند. | 24 |
Puis ils montrèrent du dédain pour un pays délicieux, n’ayant pas foi en sa parole.
| آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند. | 25 |
Ils murmurèrent dans leurs tentes, n’écoutèrent point la voix de l’Eternel;
| از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند، | 26 |
et il leva la main contre eux pour jurer qu’il les ferait succomber dans le désert,
| و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد. | 27 |
qu’il rejetterait leurs descendants parmi les nations, et les disperserait dans leurs contrées.
| بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند. | 28 |
Ils se prostituèrent à Baal-Peor, et mangèrent des sacrifices offerts à des dieux inanimés.
| با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد. | 29 |
Ils déchaînèrent la colère par leurs actes, et un fléau fit irruption parmi eux.
| آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید. | 30 |
Mais Phinéas se leva pour faire justice, et le fléau cessa de sévir.
| این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد. | 31 |
Cette action lui fut comptée comme un mérite, d’âge en âge, jusque dans l’éternité.
| بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد. | 32 |
Ils suscitèrent le courroux divin aux eaux de Meriba, et il advint du mal à Moïse à cause d’eux.
| زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند. | 33 |
Car ils furent rebelles à l’esprit de Dieu, et ses lèvres prononcèrent l’arrêt.
| آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند، | 34 |
Ils n’exterminèrent point les nations que l’Eternel leur avait désignées.
| بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند. | 35 |
Ils se mêlèrent aux peuples et s’inspirèrent de leurs coutumes,
| بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند. | 36 |
adorant leurs idoles, qui devinrent pour eux un piège.
| اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند. | 37 |
Ils sacrifièrent leurs fils et leurs filles aux démons,
| خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند. | 38 |
répandirent du sang innocent, le sang de leurs fils et de leurs filles, qu’ils immolaient aux idoles de Canaan, et le pays fut déshonoré par des flots de sang.
| با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند. | 39 |
Ils se souillèrent par leurs œuvres, et leurs actes furent une longue prostitution.
| بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید. | 40 |
La colère de l’Eternel s’alluma contre son peuple, et il prit en horreur son héritage.
| آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند. | 41 |
Il les livra au pouvoir des nations, ceux qui les haïssaient devinrent leurs maîtres.
| دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند. | 42 |
Leurs ennemis les opprimèrent, et les firent plier sous leur joug.
| خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند. | 43 |
Maintes fois Dieu les délivra, mais ils redevenaient rebelles de propos délibéré, et tombaient en décadence par leurs fautes.
| با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود. | 44 |
Il devenait attentif à leur détresse, quand il entendait leurs supplications,
| او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد. | 45 |
se souvenant, pour leur bien, de son alliance, et se laissant fléchir dans son infinie miséricorde.
| او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند. | 46 |
Il émouvait la pitié en leur faveur chez tous ceux qui les retenaient captifs.
| ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم. | 47 |
Viens à notre secours, Eternel, notre Dieu, rassemble-nous d’entre les nations, pour que nous rendions hommage à ton saint nom, et cherchions notre gloire dans tes louanges.
| متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند! | 48 |
Béni soit l’Eternel, le Dieu d’Israël, d’éternité en éternité, et que le peuple tout entier dise: "Amen! Alléluia!"
