مزامیر 106

1 سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی.

Halleluja! Kiittäkää Herraa, sillä hän on hyvä, sillä hänen armonsa pysyy iankaikkisesti.

2 کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟

Kuka voi kertoa Herran voimalliset teot, julistaa kaiken hänen ylistyksensä?

3 خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند.

Autuaat ne, jotka noudattavat oikeutta, jotka aina tekevät vanhurskauden!

4 ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم.

Muista minua, Herra, armolla, jota kansallesi osoitat, etsi minua avullasi,

5

että minä näkisin sinun valittujesi onnen, iloitsisin sinun kansasi ilolla, kerskaisin sinun perintöosasi kanssa.

6 ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم.

Me olemme tehneet syntiä isäimme kanssa, me olemme pahoin tehneet ja olleet jumalattomat.

7 اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند.

Eivät meidän isämme Egyptissä painaneet mieleensä sinun ihmeitäsi, eivät muistaneet sinun monia armotekojasi, vaan niskoittelivat meren rannalla, Kaislameren rannalla.

8 اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی.

Kuitenkin hän pelasti heidät nimensä tähden, tehdäkseen voimansa tiettäväksi.

9 دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند.

Hän nuhteli Kaislamerta, ja se kuivui. Hän kuljetti heitä syvyyksissä niinkuin erämaassa.

10 آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی.

Hän pelasti heidät vihamiehen kädestä ja lunasti heidät vihollisen vallasta.

11 همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند.

Vedet peittivät heidän ahdistajansa, ei yhtäkään niistä jäänyt jäljelle.

12 آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند.

Silloin he uskoivat hänen sanansa, veisasivat hänen ylistystään.

13 ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند.

Mutta pian he unhottivat hänen tekonsa eivätkä odottaneet hänen neuvoansa.

14 آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند.

Heissä syttyi himo erämaassa, ja he kiusasivat Jumalaa autiossa maassa.

15 خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت.

Ja hän antoi heille, mitä he pyysivät, mutta lähetti heihin hivuttavan taudin.

16 بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند.

Ja heissä syttyi leirissä kateus Moosesta vastaan ja Aaronia, Herran pyhää, vastaan.

17 آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد،

Mutta maa aukeni ja nieli Daatanin ja peitti Abiramin joukkion.

18 و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید.

Ja heidän joukkiossaan syttyi tuli, liekki poltti jumalattomat.

19 بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند.

He tekivät vasikan Hoorebin juurella ja kumarsivat valettua kuvaa;

20 آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند.

he vaihtoivat Kunniansa ruohoa syövän härän kuvaan.

21 آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند.

He unhottivat Jumalan, pelastajansa, joka oli tehnyt Egyptissä suuria tekoja,

22

ihmeitä Haamin maassa, peljättäviä tekoja Kaislameren rannalla.

23 آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد.

Silloin hän aikoi hävittää heidät, mutta Mooses, hänen valittunsa, seisoi suojana hänen edessään ja käänsi pois hänen vihansa tuhoa tuottamasta.

24 بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند.

He pitivät halpana ihanan maan eivätkä uskoneet hänen sanaansa.

25 آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند.

He napisivat teltoissansa eivätkä kuulleet Herran ääntä.

26 از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند،

Silloin hän nosti kätensä heitä vastaan kaataakseen heidät erämaassa,

27 و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد.

kaataakseen heidän jälkeläisensä pakanain seassa ja hajottaakseen heidät pakanamaihin.

28 بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند.

He antautuivat palvelemaan Baal-Peoria ja söivät kuolleitten jumalien uhreja.

29 با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد.

He vihoittivat hänet teoillansa, ja niin vitsaus alkoi riehua heidän keskuudessaan.

30 آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید.

Mutta Piinehas astui esiin ja pani tuomion toimeen, ja vitsaus taukosi.

31 این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد.

Ja se luettiin hänelle vanhurskaudeksi, polvesta polveen, iankaikkisesti.

32 بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد.

He vihoittivat hänet Meriban vetten luona, ja Mooseksen kävi pahoin heidän tähtensä.

33 زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند.

Sillä he niskoittelivat Jumalan Henkeä vastaan, ja hän puhui huulillaan ajattelemattomasti.

34 آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند،

He eivät hävittäneet niitä kansoja, jotka Herra oli käskenyt heidän hävittää,

35 بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند.

vaan pitivät yhteyttä pakanain kanssa ja oppivat heidän tekonsa.

36 بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند.

He palvelivat heidän jumalankuviansa, ja niistä tuli heille paula.

37 اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند.

Ja he uhrasivat poikiansa ja tyttäriänsä riivaajille.

38 خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند.

He vuodattivat viatonta verta, poikiensa ja tyttäriensä verta, uhraten heidät Kanaanin epäjumalille, ja maa saastui veriveloista.

39 با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند.

Näin he saastuttivat itsensä töillään ja olivat haureelliset teoissansa.

40 بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید.

Ja Herran viha syttyi hänen kansaansa vastaan, ja hän kyllästyi perintöosaansa.

41 آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند.

Ja hän jätti heidät pakanain käsiin, ja heidän vihamiehensä vallitsivat heitä.

42 دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند.

Heidän vihollisensa ahdistivat heitä, ja heidän täytyi painua niiden käden alle.

43 خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند.

Monet kerrat hän pelasti heidät, mutta he olivat uppiniskaiset omassa neuvossaan ja sortuivat pahain tekojensa tähden.

44 با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود.

Mutta hän katsoi heihin heidän ahdistuksessaan, kun hän kuuli heidän valitushuutonsa.

45 او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد.

Ja hän muisti heidän hyväkseen liittonsa ja armahti heitä suuressa laupeudessansa.

46 او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند.

Ja hän salli heidän saada armon kaikilta, jotka olivat vieneet heidät vankeuteen.

47 ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم.

Pelasta meidät, Herra, meidän Jumalamme, ja kokoa meidät pakanain seasta, että me kiittäisimme sinun pyhää nimeäsi ja kerskauksemme olisi, että me sinua ylistämme.

48 متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند!

Kiitetty olkoon Herra, Israelin Jumala, iankaikkisesta iankaikkiseen. Ja kaikki kansa sanokoon: "Amen. Halleluja!"