مزامیر 106
| سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. | 1 |
Hallelujah. Oh give thanks unto the Lord; for he is good: for to eternity endureth his kindness.
| کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟ | 2 |
Who can utter the mighty acts of the Lord? who can publish all his praise?
| خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند. | 3 |
Happy are those that observe justice, that execute righteousness at all times.
| ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم. | 4 |
Remember me, O Lord, when thou favorest thy people: oh visit me with thy salvation;
| 5 |
That I may look on the happiness of thy elect, that I may rejoice in the joy of thy nation, that I may glorify myself with thy inheritance.
| ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم. | 6 |
We have sinned together with our fathers, we have committed iniquity, we have done wickedly.
| اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند. | 7 |
Our fathers did not reflect on thy wonders in Egypt: they remembered not the multitude of thy kindnesses; but rebelled at the sea, even at the Red Sea.
| اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی. | 8 |
Nevertheless he saved them for the sake of his name, to make known his might.
| دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند. | 9 |
He rebuked the Red Sea also, and it was dried up; and he led them through the depths, as through the wilderness.
| آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی. | 10 |
And he saved them from the hand of him that hated them, and redeemed them from the hand of the enemy.
| همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند. | 11 |
And the waters covered their adversaries: not one of them was left.
| آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند. | 12 |
Then believed they in his words, they sang his praise.
| ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند. | 13 |
Speedily they forgot his works, they waited not for his counsel;
| آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند. | 14 |
And they felt a lustful longing in the wilderness, and tempted God in the desert.
| خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت. | 15 |
And he gave them what they had asked; but sent dryness into their soul.
| بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند. | 16 |
Moreover they envied Moses in the camp, and Aaron the holy one of the Lord.
| آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد، | 17 |
The earth opened and swallowed up Dathan, and covered over the company of Abiram.
| و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید. | 18 |
And a fire was kindled in their company: the flame burnt up the wicked.
| بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند. | 19 |
They made a calf in Horeb, and bowed themselves down to a molten image.
| آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند. | 20 |
And they exchanged their glory for the similitude of an ox that eateth herbs.
| آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند. | 21 |
They forgot God their saviour, who had done great things in Egypt,
| 22 |
Wonders in the land of Ham, terrible things by the Red Sea.
| آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد. | 23 |
He therefore spoke of destroying them: had not Moses his elect stood in the breach before him, to turn away his fury, that he might not destroy.
| بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند. | 24 |
And they despised the pleasant land, they believed not in his word;
| آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند. | 25 |
But they murmured in their tents, they hearkened not unto the voice of the Lord.
| از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند، | 26 |
He therefore lifted up his hand against them, to cause them to fall in the wilderness;
| و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد. | 27 |
And to let their seed fall among the nations, and to scatter them in the lands.
| بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند. | 28 |
And they joined themselves unto Ba'al-pe'or, and ate the sacrifices of the dead.
| با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد. | 29 |
And they provoked him to anger with their deeds: and there broke in among them the plague.
| آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید. | 30 |
Then stood up Phinehas, and executed judgment: and the plague was stayed.
| این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد. | 31 |
And it was accounted unto him for righteousness, unto all generations for evermore.
| بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد. | 32 |
They angered him also at the waters of Meribah, and evil happened to Moses for their sake;
| زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند. | 33 |
Because they had embittered his spirit, and so he spoke thoughtlessly with his lips.
| آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند، | 34 |
They did not exterminate the nations, that the Lord had indicated to them;
| بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند. | 35 |
But they mingled themselves among the nations, and learned their doings.
| بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند. | 36 |
And they served their idols, and these became unto them a snare.
| اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند. | 37 |
Yea, they sacrificed their sons and their daughters unto the evil spirits;
| خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند. | 38 |
And they shed innocent blood, the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed unto the idols of Canaan: and the land was polluted with blood-guiltiness.
| با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند. | 39 |
Thus were they made unclean through their own doings, and went astray with their own deeds.
| بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید. | 40 |
therefore was the wrath of the Lord kindled against his people, and be felt disgust for his own inheritance.
| آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند. | 41 |
And he gave them up into the hand of the nations: and there ruled over them those that hated them.
| دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند. | 42 |
And their enemies also oppressed them: and they were subdued under their hand.
| خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند. | 43 |
Many times did he deliver them; but they rebelled with their counsel, and they were brought low through their iniquity.
| با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود. | 44 |
Nevertheless he looked on when they were in distress, when he heard their entreaty.
| او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد. | 45 |
And he remembered unto them his covenant, and he bethought himself according to the abundance of his kindnesses;
| او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند. | 46 |
And be caused them to find mercy before all those that had carried them away captive.
| ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم. | 47 |
Save us, O Lord our God, and gather us from among the nations, to give thanks unto thy holy name, to triumph in thy praise.
| متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند! | 48 |
Blessed be the Lord the God of Israel from everlasting even to everlasting: and let all the people say, Amen, Hallelujah.
