مزامیر 106
| سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. | 1 |
Praise all of you the LORD. O give thanks unto the LORD; for he is good: for his mercy endures for ever.
| کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟ | 2 |
Who can utter the mighty acts of the LORD? who can show forth all his praise?
| خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند. | 3 |
Blessed are they that keep judgment, and he that does righteousness at all times.
| ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم. | 4 |
Remember me, O LORD, with the favour that you bear unto your people: O visit me with your salvation;
| 5 |
That I may see the good of your chosen, that I may rejoice in the gladness of your nation, that I may glory with your inheritance.
| ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم. | 6 |
We have sinned with our fathers, we have committed iniquity, we have done wickedly.
| اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند. | 7 |
Our fathers understood not your wonders in Egypt; they remembered not the multitude of your mercies; but provoked him at the sea, even at the Red sea.
| اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی. | 8 |
Nevertheless he saved them for his name's sake, that he might make his mighty power to be known.
| دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند. | 9 |
He rebuked the Red sea also, and it was dried up: so he led them through the depths, as through the wilderness.
| آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی. | 10 |
And he saved them from the hand of him that hated them, and redeemed them from the hand of the enemy.
| همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند. | 11 |
And the waters covered their enemies: there was not one of them left.
| آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند. | 12 |
Then believed they his words; they sang his praise.
| ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند. | 13 |
They soon forgotten about his works; they waited not for his counsel:
| آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند. | 14 |
But lusted exceedingly in the wilderness, and tempted God in the desert.
| خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت. | 15 |
And he gave them their request; but sent leanness into their soul.
| بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند. | 16 |
They envied Moses also in the camp, and Aaron the saint of the LORD.
| آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد، | 17 |
The earth opened and swallowed up Dathan and covered the company of Abiram.
| و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید. | 18 |
And a fire was kindled in their company; the flame burned up the wicked.
| بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند. | 19 |
They made a calf in Horeb, and worshipped the molten image.
| آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند. | 20 |
Thus they changed their glory into the embodiment of an ox that eats grass.
| آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند. | 21 |
They forgotten about God their saviour, which had done great things in Egypt;
| 22 |
Wondrous works in the land of Ham, and terrible things by the Red sea.
| آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد. | 23 |
Therefore he said that he would destroy them, had not Moses his chosen stood before him in the breach, to turn away his wrath, lest he should destroy them.
| بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند. | 24 |
Yea, they despised the pleasant land, they believed not his word:
| آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند. | 25 |
But murmured in their tents, and hearkened not unto the voice of the LORD.
| از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند، | 26 |
Therefore he lifted up his hand against them, to overthrow them in the wilderness:
| و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد. | 27 |
To overthrow their seed also among the nations, and to scatter them in the lands.
| بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند. | 28 |
They joined themselves also unto Baalpeor, and ate the sacrifices of the dead.
| با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد. | 29 |
Thus they provoked him to anger with their inventions: and the plague brake in upon them.
| آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید. | 30 |
Then stood up Phinehas, and executed judgment: and so the plague was stayed.
| این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد. | 31 |
And that was counted unto him for righteousness unto all generations for evermore.
| بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد. | 32 |
They angered him also at the waters of strife, so that it went ill with Moses for their sakes:
| زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند. | 33 |
Because they provoked his spirit, so that he spoke without due consideration with his lips.
| آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند، | 34 |
They did not destroy the nations, concerning whom the LORD commanded them:
| بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند. | 35 |
But were mingled among the heathen, and learned their works.
| بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند. | 36 |
And they served their idols: which were a snare unto them.
| اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند. | 37 |
Yea, they sacrificed their sons and their daughters unto devils,
| خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند. | 38 |
And shed innocent blood, even the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed unto the idols of Canaan: and the land was polluted with blood.
| با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند. | 39 |
Thus were they defiled with their own works, and went a whoring with their own inventions.
| بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید. | 40 |
Therefore was the wrath of the LORD kindled against his people, insomuch that he abhorred his own inheritance.
| آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند. | 41 |
And he gave them into the hand of the heathen; and they that hated them ruled over them.
| دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند. | 42 |
Their enemies also oppressed them, and they were brought into subjection under their hand.
| خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند. | 43 |
Many times did he deliver them; but they provoked him with their counsel, and were brought low for their iniquity.
| با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود. | 44 |
Nevertheless he regarded their affliction, when he heard their cry:
| او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد. | 45 |
And he remembered for them his covenant, and repented according to the multitude of his mercies.
| او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند. | 46 |
He made them also to be pitied of all those that carried them captives.
| ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم. | 47 |
Save us, O LORD our God, and gather us from among the heathen, to give thanks unto your holy name, and to triumph in your praise.
| متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند! | 48 |
Blessed be the LORD God of Israel from everlasting to everlasting: and let all the people say, Amen. Praise all of you the LORD.
