مزامیر 106
| سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. | 1 |
Alleluia. Give glory to the Lord, for he is good: for his mercy endureth for ever.
| کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟ | 2 |
Who shall declare the powers of the Lord? who shall set forth all his praises?
| خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند. | 3 |
Blessed are they that keep judgment, and do justice at all times.
| ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم. | 4 |
Remember us, O Lord, in the favour of thy people: visit us with thy salvation.
| 5 |
That we may see the good of thy chosen, that we may rejoice in the joy of thy nation: that thou mayst be praised with thy inheritance.
| ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم. | 6 |
We have sinned with our fathers: we have acted unjustly, we have wrought iniquity.
| اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند. | 7 |
Our fathers understood not thy wonders in Egypt: they remembered not the multitude of thy mercies: And they provoked to wrath going up to the sea, even the Red Sea.
| اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی. | 8 |
And he saved them for his own name’s sake: that he might make his power known.
| دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند. | 9 |
And he rebuked the Red Sea, and it was dried up: and he led them through the depths, as in a wilderness.
| آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی. | 10 |
And he saved them from the hand of them that hated them: and he redeemed them from the hand of the enemy.
| همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند. | 11 |
And the water covered them that afflicted them: there was not one of them left.
| آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند. | 12 |
And they believed his words: and they sang his praises.
| ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند. | 13 |
They had quickly done, they forgot his works: and they waited not for his counsels.
| آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند. | 14 |
And they coveted their desire in the desert: and they tempted God in the place without water.
| خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت. | 15 |
And he gave them their request: and sent fulness into their souls.
| بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند. | 16 |
And they provoked Moses in the camp, Aaron the holy one of the Lord.
| آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد، | 17 |
The earth opened and swallowed up Dathan: and covered the congregation of Abiron.
| و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید. | 18 |
And a fire was kindled in their congregation: the flame burned the wicked.
| بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند. | 19 |
They made also a calf in Horeb: and they adored the graven thing.
| آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند. | 20 |
And they changed their glory into the likeness of a calf that eateth grass.
| آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند. | 21 |
They forgot God, who saved them, who had done great things in Egypt,
| 22 |
Wondrous works in the land of Cham: terrible things in the Red Sea.
| آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد. | 23 |
And he said that he would destroy them: had not Moses his chosen stood before him in the breach: To turn away his wrath, lest he should destroy them.
| بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند. | 24 |
And they set at nought the desirable land. They believed not his word,
| آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند. | 25 |
And they murmured in their tents: they hearkened not to the voice of the Lord.
| از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند، | 26 |
And he lifted up his hand over them: to overthrow them in the desert;
| و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد. | 27 |
And to cast down their seed among the nations, and to scatter them in the countries.
| بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند. | 28 |
They also were initiated to Beelphegor: and ate the sacrifices of the dead.
| با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد. | 29 |
And they provoked him with their inventions: and destruction was multiplied among them.
| آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید. | 30 |
Then Phinees stood up, and pacified him: and the slaughter ceased.
| این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد. | 31 |
And it was reputed to him unto justice, to generation and generation for evermore.
| بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد. | 32 |
They provoked him also at the waters of contradiction: and Moses was afflicted for their sakes:
| زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند. | 33 |
Because they exasperated his spirit. And he distinguished with his lips.
| آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند، | 34 |
They did not destroy the nations of which the Lord spoke unto them.
| بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند. | 35 |
And they were mingled among the heathens, and learned their works:
| بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند. | 36 |
And served their idols, and it became a stumblingblock to them.
| اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند. | 37 |
And they sacrificed their sons, and their daughters to devils.
| خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند. | 38 |
And they shed innocent blood: the blood of their sons and of their daughters which they sacrificed to the idols of Chanaan. And the land was polluted with blood,
| با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند. | 39 |
And was defiled with their works: and they went aside after their own inventions.
| بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید. | 40 |
And the Lord was exceedingly angry with his people: and he abhorred his inheritance.
| آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند. | 41 |
And he delivered them into the hands of the nations: and they that hated them had dominion over them.
| دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند. | 42 |
And their enemies afflicted them: and they were humbled under their hands:
| خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند. | 43 |
Many times did he deliver them. But they provoked him with their counsel: and they were brought low by their iniquities.
| با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود. | 44 |
And he saw when they were in tribulation: and he heard their prayer.
| او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد. | 45 |
And he was mindful of his covenant: and repented according to the multitude of his mercies.
| او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند. | 46 |
And he gave them unto mercies, in the sight of all those that had made them captives.
| ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم. | 47 |
Save us, O Lord, our God: and gather us from among nations: That we may give thanks to thy holy name, and may glory in thy praise.
| متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند! | 48 |
Blessed be the Lord the God of Israel, from everlasting to everlasting: and let all the people say: So be it, so be it.
