مزامیر 106
| سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. | 1 |
Alleluia. Confess to the Lord, for he is good, for his mercy is with every generation.
| کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟ | 2 |
Who will declare the powers of the Lord? Who make a hearing for all his praises?
| خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند. | 3 |
Blessed are those who keep judgment and who do justice at all times.
| ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم. | 4 |
Remember us, O Lord, with good will for your people. Visit us with your salvation,
| 5 |
so that we may see the goodness of your elect, so that we may rejoice in the joy of your nation, so that you may be praised along with your inheritance.
| ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم. | 6 |
We have sinned, as have our fathers. We have acted unjustly; we have wrought iniquity.
| اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند. | 7 |
Our fathers did not understand your miracles in Egypt. They did not remember the multitude of your mercies. And they provoked you, while going up to the sea, even the Red Sea.
| اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی. | 8 |
And he saved them for the sake of his name, so that he might make known his power.
| دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند. | 9 |
And he rebuked the Red Sea, and it dried up. And he led them into the abyss, as if into a desert.
| آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی. | 10 |
And he saved them from the hand of those who hated them. And he redeemed them from the hand of the enemy.
| همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند. | 11 |
And the water covered those who troubled them. Not one of them remained.
| آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند. | 12 |
And they believed his words, and they sang his praises.
| ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند. | 13 |
As soon as they had finished, they forgot his works, and they would not endure his counsel.
| آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند. | 14 |
And they coveted their desire in the desert, and they tempted God in a waterless place.
| خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت. | 15 |
And he granted to them their request, and he sent abundance into their souls.
| بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند. | 16 |
And they provoked Moses in the camp, and Aaron, the holy one of the Lord.
| آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد، | 17 |
The earth opened and swallowed Dathan, and it covered the congregation of Abiram.
| و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید. | 18 |
And a fire broke out in their congregation. A flame burned up the sinners.
| بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند. | 19 |
And they fashioned a calf at Horeb, and they adored a graven image.
| آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند. | 20 |
And they exchanged their glory for the likeness of a calf that eats hay.
| آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند. | 21 |
They forgot God, who saved them, who did great things in Egypt:
| 22 |
miracles in the land of Ham, terrible things at the Red Sea.
| آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد. | 23 |
And he said that he would destroy them, yet Moses, his elect, stood firm before him in the breach, in order to avert his wrath, lest he destroy them.
| بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند. | 24 |
And they held the desirable land to be nothing. They did not trust in his word.
| آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند. | 25 |
And they murmured in their tabernacles. They did not heed the voice of the Lord.
| از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند، | 26 |
And he lifted up his hand over them, in order to prostrate them in the desert,
| و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد. | 27 |
and in order to cast their offspring among the nations, and to scatter them among the regions.
| بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند. | 28 |
And they were initiated into Baal of Peor, and they ate the sacrifices of the dead.
| با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد. | 29 |
And they provoked him with their inventions, and ruination was multiplied in them.
| آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید. | 30 |
Then Phinehas stood up and placated him: and so the violent disturbance ceased.
| این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد. | 31 |
And it was reputed to him unto justice, from generation to generation, even forever.
| بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد. | 32 |
And they provoked him at the Waters of Contradiction, and Moses was afflicted because of them,
| زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند. | 33 |
for they exasperated his spirit. And so he divided them with his lips.
| آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند، | 34 |
They did not destroy the nations, about which the Lord had spoken to them.
| بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند. | 35 |
And they were mixed among the Gentiles. And they learned their works,
| بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند. | 36 |
and they served their graven images, and it became a scandal to them.
| اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند. | 37 |
And they sacrificed their sons and their daughters to demons.
| خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند. | 38 |
And they shed innocent blood: the blood of their sons and of their daughters, which they sacrificed to the graven images of Canaan. And the land was infected with bloodshed,
| با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند. | 39 |
and was contaminated with their works. And they fornicated according to their own inventions.
| بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید. | 40 |
And the Lord became furiously angry with his people, and he abhorred his inheritance.
| آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند. | 41 |
And he delivered them into the hands of the nations. And those who hated them became rulers over them.
| دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند. | 42 |
And their enemies afflicted them, and they were humbled under their hands.
| خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند. | 43 |
Many times, he delivered them. Yet they provoked him with their counsel, and they were brought low by their iniquities.
| با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود. | 44 |
And he saw that they were in tribulation, and he heard their prayer.
| او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد. | 45 |
And he was mindful of his covenant, and he repented according to the multitude of his mercies.
| او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند. | 46 |
And he provided for them with mercies, in the sight of all those who had seized them.
| ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم. | 47 |
Save us, O Lord our God, and gather us from the nations, so that we may confess your holy name and glory in your praise.
| متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند! | 48 |
Blessed is the Lord God of Israel, from ages past, even to all ages. And let all the people say: Amen. Amen.
