مزامیر 106
| سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. | 1 |
Let the Lord be praised. O give praise to the Lord, for he is good: for his mercy is unchanging for ever.
| کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟ | 2 |
Who is able to give an account of the great acts of the Lord, or to make clear all his praise?
| خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند. | 3 |
Happy are they whose decisions are upright, and he who does righteousness at all times.
| ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم. | 4 |
Keep me in mind, O Lord, when you are good to your people; O let your salvation come to me;
| 5 |
So that I may see the well-being of the people of your selection, and have a part in the joy of your nation, and take pride in your heritage.
| ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم. | 6 |
We are sinners like our fathers, we have done wrong, our acts are evil.
| اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند. | 7 |
Our fathers did not give thought to your wonders in Egypt; they did not keep in memory the great number of your mercies, but gave you cause for wrath at the sea, even at the Red Sea.
| اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی. | 8 |
But he was their saviour because of his name, so that men might see his great power.
| دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند. | 9 |
By his word the Red Sea was made dry: and he took them through the deep waters as through the waste land.
| آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی. | 10 |
And he took them safely out of the hands of their haters, and kept them from the attacks of those who were against them.
| همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند. | 11 |
And the waters went over their haters; all of them came to an end.
| آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند. | 12 |
Then they had faith in his words; they gave him songs of praise.
| ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند. | 13 |
But their memory of his works was short; not waiting to be guided by him,
| آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند. | 14 |
They gave way to their evil desires in the waste land, and put God to the test in the dry places.
| خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت. | 15 |
And he gave them their request, but sent a wasting disease into their souls.
| بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند. | 16 |
They were full of envy against Moses among the tents, and against Aaron, the holy one of the Lord.
| آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد، | 17 |
The earth opening put an end to Dathan, covering up Abiram and his band.
| و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید. | 18 |
And a fire was lighted among their tents; the sinners were burned up by the flames.
| بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند. | 19 |
They made a young ox in Horeb, and gave worship to an image of gold.
| آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند. | 20 |
And their glory was changed into the image of an ox, whose food is grass.
| آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند. | 21 |
They had no memory of God their saviour, who had done great things in Egypt;
| 22 |
Works of wonder in the land of Ham, and things of fear by the Red Sea.
| آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد. | 23 |
And he was purposing to put an end to them if Moses, his special servant, had not gone up before him, between him and his people, turning back his wrath, to keep them from destruction.
| بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند. | 24 |
They were disgusted with the good land; they had no belief in his word;
| آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند. | 25 |
Talking against him secretly in their tents, they did not give ear to the voice of the Lord.
| از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند، | 26 |
So he made an oath against them, to put an end to them in the waste land:
| و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد. | 27 |
That their children might be mixed among the nations, and sent away into other lands.
| بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند. | 28 |
And they were joined to Baal-peor, and took part in the offerings to the dead.
| با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد. | 29 |
So they made him angry by their behaviour; and he sent disease on them.
| آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید. | 30 |
Then Phinehas got up, and made prayer for them; and the disease went no farther.
| این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد. | 31 |
And all the generations coming after him kept the memory of his righteousness for ever.
| بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد. | 32 |
They made God angry again at the waters of Meribah, so that Moses was troubled because of them;
| زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند. | 33 |
For they made his spirit bitter, and he said unwise things.
| آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند، | 34 |
They did not put an end to the peoples, as the Lord had said;
| بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند. | 35 |
But they were joined to the nations, learning their works.
| بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند. | 36 |
And they gave worship to images; which were a danger to them:
| اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند. | 37 |
They even made offerings of their sons and their daughters to evil spirits,
| خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند. | 38 |
And gave the blood of their sons and their daughters who had done no wrong, offering them to the images of Canaan; and the land was made unclean with blood.
| با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند. | 39 |
So they became unclean through their works, going after their evil desires.
| بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید. | 40 |
Then the wrath of the Lord was burning against his people, and he was angry with his heritage.
| آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند. | 41 |
And he gave them into the hands of the nations; and they were ruled by their haters.
| دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند. | 42 |
By them they were crushed, and made low under their hands.
| خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند. | 43 |
Again and again he made them free; but their hearts were turned against his purpose, and they were overcome by their sins.
| با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود. | 44 |
But when their cry came to his ears, he had pity on their trouble:
| او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد. | 45 |
And kept in mind his agreement with them, and in his great mercy gave them forgiveness.
| او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند. | 46 |
He put pity into the hearts of those who made them prisoners.
| ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم. | 47 |
Be our saviour, O Lord our God, and let us come back together from among the nations, so that we may give honour to your holy name, and have glory in your praise.
| متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند! | 48 |
Praise be to the Lord God of Israel for ever and for ever; and let all the people say, So be it. Give praise to the Lord.
