مزامیر 106

1 سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی.

Halelujah. Oslavujte Hospodina, nebo dobrý jest, nebo na věky milosrdenství jeho.

2 کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟

Kdo může vymluviti nesmírnou moc Hospodinovu, a vypraviti všecku chválu jeho?

3 خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند.

Blahoslavení, kteříž ostříhají soudu, a činí spravedlnost každého času.

4 ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم.

Pamatuj na mne, Hospodine, pro milost k lidu svému, navštěv mne spasením svým,

5

Abych užíval dobrých věcí s vyvolenými tvými, a veselil se veselím národu tvého, a chlubil se spolu s dědictvím tvým.

6 ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم.

Zhřešili jsme i s otci svými, neprávě jsme činili, a bezbožnost páchali.

7 اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند.

Otcové naši v Egyptě nerozuměli předivným skutkům tvým, aniž pamatovali na množství milosrdenství tvých, ale odporni byli při moři, při moři Rudém.

8 اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی.

A však vysvobodil je pro jméno své, aby v známost uvedl moc svou.

9 دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند.

Nebo přimluvil moři Rudému, a vyschlo; i provedl je skrze hlubiny, jako po poušti.

10 آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی.

A tak zachoval je od ruky toho, jenž jich nenáviděl, a vyprostil je z ruky nepřítele.

11 همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند.

V tom přikryly vody ty, kteříž je ssužovali, nezůstalo ani jednoho z nich.

12 آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند.

A ačkoli věřili slovům jeho, a zpívali chválu jeho,

13 ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند.

Však rychle zapomenuli na skutky jeho, a nečekali na radu jeho;

14 آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند.

Ale jati jsouce žádostí na poušti, pokoušeli Boha silného na pustinách.

15 خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت.

I dal jim, čehož se jim chtělo, a však dopustil hubenost na život jejich.

16 بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند.

Potom, když horlili proti Mojžíšovi v vojště, a Aronovi, svatému Hospodinovu,

17 آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد،

Otevřevši se země, požřela Dátana, a přikryla zběř Abironovu.

18 و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید.

A roznícen byl oheň na rotu jejich, plamen spálil bezbožníky.

19 بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند.

Udělali i tele na Orébě, a skláněli se slitině.

20 آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند.

A změnivše slávu svou v podobiznu vola, jenž jí trávu,

21 آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند.

Zapomněli na Boha silného, spasitele svého, kterýž činil veliké věci v Egyptě.

22

A předivné v zemi Chamově, přehrozné při moři Rudém.

23 آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد.

Pročež řekl, že je vypléní, kdyby se byl Mojžíš, vyvolený jeho, nepostavil v té mezeře před ním, a neodvrátil prchlivosti jeho, aby nehubil.

24 بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند.

Za tím zošklivili sobě zemi žádanou, nevěříce slovu jeho.

25 آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند.

A repcíce v staních svých, neposlouchali hlasu Hospodinova.

26 از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند،

A protož pozdvihl ruky své proti nim, aby je rozmetal po poušti,

27 و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد.

A aby rozptýlil símě jejich mezi pohany, a rozehnal je do zemí.

28 بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند.

Spřáhli se také byli s modlou Belfegor, a jedli oběti mrch.

29 با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد.

A tak dráždili Boha skutky svými, až se na ně obořila rána,

30 آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید.

Až se postavil Fínes, a pomstu vykonal, i přetržena jest rána ta.

31 این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد.

Což jest mu počteno za spravedlnost od národu do pronárodu, a až na věky.

32 بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد.

Opět ho byli popudili při vodách sváru, až se i Mojžíšovi zle stalo pro ně.

33 زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند.

Nebo k hořkosti přivedli ducha jeho, a pronesl ji rty svými.

34 آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند،

K tomu nevyplénili ani národů těch, o kterýchž jim byl Hospodin poručil,

35 بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند.

Ale směšujíce se s těmi národy, naučili se skutkům jejich,

36 بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند.

A sloužili modlám jejich, kteréž jim byly osídlem.

37 اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند.

Obětovali zajisté syny své a dcery své ďáblům.

38 خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند.

A vylili krev nevinnou, krev synů svých a dcer svých, kteréž obětovali trapidlům Kananejským, tak že poškvrněna jest země těmi vraždami.

39 با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند.

I zmazali se skutky svými, a smilnili činy svými.

40 بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید.

Protož rozpáliv se v prchlivosti Hospodin na lid svůj, v ošklivost vzal dědictví své.

41 آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند.

A vydal je v ruce pohanů. I panovali nad nimi ti, jenž je v nenávisti měli,

42 دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند.

A utiskali je nepřátelé jejich, tak že sníženi jsou pod ruku jejich.

43 خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند.

Mnohokrát je vysvobozoval, oni však popouzeli ho radou svou, pročež potlačeni jsou pro nepravost svou.

44 با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود.

A však patřil na úzkost jejich, a slyšel křik jejich.

45 او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد.

Nebo se rozpomenul na smlouvu svou s nimi, a želel toho podlé množství milosrdenství svých,

46 او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند.

Tak že naklonil k nim lítostí všecky, kteříž je u vězení drželi.

47 ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم.

Zachovej nás, Hospodine Bože náš, a shromažď nás z těch pohanů, abychom slavili jméno tvé svaté, a chlubili se v chvále tvé.

48 متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند!

Požehnaný Hospodin Bůh Izraelský od věků až na věky. Na to rciž všecken lid: Amen, Halelujah.