مزامیر 106

1 سپاس بر خداوند! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی.

Angraeng to saphaw oh; Angraeng loe hoih pongah, angmah khaeah kawnhaih lok to thui oh; anih amlunghaih loe dungzan ah cak.

2 کیست که بتواند تمام کارهای بزرگی را که خداوند انجام داده است بیان کند و شکر و سپاس او را آنچنان که باید و شاید، بجا آورد؟

Mi maw Angraeng mah sak ih thacak hmuennawk to thui thaih? Mi mah maw anih pakoehhaih to amtuengsak boih thai tih?

3 خوشا به حال آنانی که با انصاف هستند و همیشه آنچه را راست است انجام می‌دهند.

Toenghaih sah poe kaminawk, katoeng hmuen pazui kaminawk loe tahamhoih o.

4 ای خداوند، هنگامی که بر قوم خود رحمت می‌فرمایی و آنها را نجات می‌دهی مرا نیز به یاد آور و نجات بده تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و با قوم تو شادی کنم و در فخر آنها شریک باشم.

Aw Angraeng, nangmah ih kaminawk khaeah na hoihhaih amtuengsak naah, na pahnet hmah; na pahlonghaih hoiah angzo ah,

5

to tiah nahaeloe na qoih kami ih hoihhaih to ka hnu tih, na caeng kaminawk to kang hoe haih ueloe, qawk ah na toep ih kaminawk hoi nawnto kang pakoeh thai tih.

6 ما نیز مانند اجداد خود گناه کرده‌ایم؛ شرور و بدکار بوده‌ایم.

Kaicae loe kam panawk ih zaehaih baktiah ka zae o boeh, hmuen ka sak o pazae boeh; kahoih ai hmuen to ka sak o boeh.

7 اجدادمان معجزات تو را در مصر درک ننمودند. آنها محبتهای تو را فراموش کردند و در کنار دریای سرخ از اطاعت تو سر باز زدند.

Kam panawk Izip prae ah oh o naah, na sak ih dawnrai hmuennawk to panoek o thai ai; pop parai na palungnathaihnawk to panoek o ai boeh, tuipui taengah tuipui kathim taengah, anih to laisaep o thuih.

8 اما تو، به خاطر نام خود، آنها را نجات دادی و بدین وسیله قدرت خود را آشکار ساختی.

Toe thacak a sakthaihaih to amtuengsak thai hanah, angmah ih ahmin hoiah nihcae to pahlong.

9 دریای سرخ را امر فرمودی و خشک گردید و بنی‌اسرائیل را هدایت کردی تا از میان دریا که همچون بیابان، خشک شده بود گذر کنند.

Tuipui kathim to a zoeh naah, tui to kang boih; praezaek ah caeh baktih toengah, nihcae to a caeh haih.

10 آنها را از دست دشمنانشان رهانیدی و آزاد ساختی.

Nihcae hnuma kami ih ban thung hoiah anih mah pahlong moe, misa ban thung hoiah nihcae to akrangh.

11 همه دشمنان آنها در دریا غرق شدند و حتی یکی از آنها نیز زنده نماند.

Nihcae ih misanawk loe tui mah khuk hmoek, maeto doeh anghmat o ai.

12 آنگاه قوم خداوند، به وعده‌های او ایمان آوردند و او را با سرود ستایش کردند.

To naah nihcae mah a thuih ih loknawk to tang o moe, anih saphawhaih laa to a sak o.

13 ولی طولی نکشید که معجزاتش را فراموش کردند و بدون مشورت با او به راه خود ادامه دادند.

Toe nasetto doeh akra ai ah anih mah sak ih hmuennawk to pahnet o let; anih mah thuih ih lok to zing o ai,

14 آنها با خواسته‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا امتحان کردند.

toe caaknaek koeh hmoekhaih hoiah praezaek ah khosak o moe, praezaek ah Sithaw to tanoek o.

15 خدا هم آنچه را که خواستند به ایشان داد، ولی آنها را به بیماری سختی مبتلا ساخت.

Nihcae mah hnik ih hmuen to anih mah paek pae, toe angmacae pakhra zaekhaih to a phaksak.

16 بنی‌اسرائیل در صحرا به موسی و هارون، پیشوایان برگزیده خداوند، حسد بردند.

Nihcae kahni im ah atai o naah, Mosi hoi Angraeng ih kaciim kami Aaron to a ut o.

17 آنگاه زمین دهان گشود و «داتان» و «ابیرام» را با خاندانشان فرو برد،

To naah long to koih moe, Dathan to paaeh; Abiram ih ampuinawk to taet hmoek.

18 و آتش از آسمان بر طرفداران ایشان افروخته شد و آن مردم شرور را سوزانید.

Anih ih kaminawk to hmai hoiah qoeng o, kahoih ai kaminawk to hmaipalai mah kangh boih.

19 بنی‌اسرائیل در دامنه کوه سینا بُتی گوساله شکل از طلا ساختند و آن را پرستش کردند.

Horeb ah maitaw caanawk to sak o moe, to tiah sakcop ih krang to a bok o.

20 آنها به جای عبادت خدای پرجلال، مجسمه گاو را پرستش نمودند.

Angmacae lensawkhaih to qam kacaa, sakcop ih maitaw krang hoiah athlaeng o.

21 آنها خدای نجات دهنده خود را خوار شمردند و کارهای شگفت‌انگیز او را در مصر سرزمین حام و دریای سرخ فراموش کردند.

Izip prae ah kalen parai hmuen kasah,

22

Ham prae ah dawnrai hmuennawk kasah, tuipui kathim taengah zitthok hmuennawk kasah, angmacae pahlongkung Sihtaw to pahnet o ving boeh.

23 آنگاه خداوند خواست ایشان را هلاک کند، ولی خادم برگزیده او موسی به شفاعت برخاست و التماس نمود که از نابود کردن آنها بگذرد.

To pongah nihcae to paduek han ai ah, anih palungphuihaih to dipsak hanah, a qoih ih Mosi mah a hmaa ah angdoe khoep ai nahaeloe, nihcae to paduek tih boeh.

24 بنی‌اسرائیل نمی‌خواستند وارد سرزمین موعود شوند، چون به وعده خدا که گفته بود آن زمین را به ایشان می‌دهد، ایمان نداشتند.

Ue, nihcae mah kahoih prae to patoek o moe, a thuih ih lok to tang o ai.

25 آنها در خیمه‌های خود پیوسته غرغر می‌کردند و به دستورهای خداوند گوش نمی‌دادند.

Angmacae ih kahni im ah laisaep o, Angraeng ih lok to tahngai o ai.

26 از این رو، خداوند خواست ایشان را در صحرا نابود کند،

To pongah nihcae to praezaek ah hum hanah,

27 و فرزندانشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده و آواره سازد.

a caanawk doeh prae kalah kaminawk ih ban thungah amtimsak moe, prae thung boih ah amhetsak phang hanah, a ban payanghaih hoiah lokkamhaih to a sak.

28 بنی‌اسرائیل در «فغور» به پرستش بت بعل پرداختند و از گوشت قربانیهایی که به بتهای بی‌جان تقدیم می‌شد، خوردند.

Nihcae loe Peor ih Baal khaeah angqoi o lat moe, hinghaih katawn ai sithawnawk khaeah paek ih angbawnhaih buh aannawk to a caak o.

29 با این رفتار خود، خشم خداوند را برانگیختند که به سبب آن بیماری وبا دامنگیر آنها شد.

To tiah a sak o ih hmuennawk hoiah Sithaw palungphui hanah a sak o pongah, nihcae khaeah nathaih to phaksak.

30 آنگاه «فینحاس» برخاسته، افراد مقصر را مجازات نمود و وبا قطع گردید.

Toe Phinehas loe angthawk moe, nihcae abomh hanah salakah angdoet pongah, nathaih to amkhap pae duk.

31 این کار نیک فینحاس در نزد خدا هرگز فراموش نخواهد شد و تمام نسلها او را به نیکی یاد خواهند کرد.

To tiah a sak ih hmuen pongah anih loe angzo han koi adung kaminawk boih mah kami katoeng ni, tiah dungzan khoek to thuih o.

32 بنی‌اسرائیل در کنار چشمهٔ «مریبه»، خداوند را خشمگین ساختند، چنانکه حتی موسی به خاطر آنها از ورود به سرزمین کنعان محروم شد.

Lok angaekhaih tui taengah nihcae mah Angraeng to palungphui o sak, nihcae pongah Mosi khaeah raihaih to phak,

33 زیرا چنان موسی را به ستوه آوردند که او غضبناک شده، سخن ناشایست به زبان راند.

Sithaw ih Muithla to aek o pongah, poek ai puiah Mosi ih pakha thung hoiah lok to tacawt.

34 آنها، قومهایی را که خداوند گفته بود از بین ببرند، نکشتند،

Angraeng mah nihcae khaeah paek ih lok baktih toengah, acaeng kalah kaminawk to hum o ai,

35 بلکه با آنها وصلت نمودند و از کارهای بد ایشان پیروی کردند.

toe Sithaw panoek ai kaminawk hoiah angbaeh o moe, nihcae khosakhaih tuinuen to amtuk o.

36 بتهای آنها را پرستش نمودند و با این کار، خود را محکوم به مرگ کردند.

Angmacae han thaang ah kaom, prae kalah kaminawk ih krangnawk to a bok o.

37 اسرائیلی‌ها، پسران و دختران خود را برای بتها قربانی کردند.

Ue, angbawnhaih ah a capa hoi a canunawk to taqawk khaeah paek o,

38 خون فرزندان بی‌گناه خود را برای بتهای کنعان ریختند و زمین موعود را با خون آنها ناپاک ساختند.

Kanaan kaminawk mah bok o ih krangnawk khaeah, tidoeh panoek ai a capanawk hoi a canunawk ih athii to palong o; athii hoiah prae to panuet thok ah a sak o.

39 با این کارها، خود را آلوده کردند و به خدا خیانت ورزیدند.

A sak o ih hmuennawk hoiah angmacae to amhnong o sak; a sak o ih hmuennawk hoiah tangyat zaw kami ah angcoeng o.

40 بنابراین، خشم خداوند بر بنی‌اسرائیل افروخته شد و او از آنها بیزار گردید.

To pongah Angraeng loe angmah ih kaminawk nuiah palungphui, angmah ih qawktoep koi kaminawk doeh panuet.

41 آنها را به دست قومهایی که از ایشان نفرت داشتند، سپرد تا بر آنها حکمرانی کنند.

To pongah nihcae to Sithaw panoek ai kaminawk ban ah a paek, a hnukma ih kaminawk mah nihcae to uk.

42 دشمنانشان بر آنها ظلم کردند و ایشان را خوار و ذلیل ساختند.

A misanawk mah nihcae to pacaekthaek o, nihcae to misa ban thungah a suek.

43 خداوند بارها بنی‌اسرائیل را از دست دشمنانشان نجات بخشید، ولی آنها هر بار بر ضد او شوریدند و در گناهان خود بیشتر غرق شدند.

Anih mah nihcae to pahlong tuektuek boeh; toe anih ih lokaek han khue a poek o pongah, nihcae loe angmacae zaehaih thungah amtimh o.

44 با وجود این، هنگامی که فریاد برآوردند، خداوند به داد ایشان رسید و به درماندگی آنها توجه نمود.

Toe nihcae qahhaih lok anih mah thaih naah, patang a khang o haih to a poek pae let;

45 او وعده‌ای را که به ایشان داده بود، به یاد آورد و به سبب محبت فراوانش، آنها را مجازات نکرد.

nihcae khaeah sak ih a lokmaihaih to poek pae let, pop parai a palungnathaih baktih toengah, dawnpakhuemhaih a tawnh.

46 او دل اسیرکنندگان آنها را به رقت آورد تا به آنها رحم کنند.

Nihcae misongah caeh haih kaminawk khaeah tahmenhaih a tawnhsak let.

47 ای یهوه، خدای ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم.

Aw Angraeng kaicae ih Sithaw, kaciim na hmin pongah anghoehaih lok to ka thuih o moe, na lensawkhaih to ka saphaw o thai hanah, kaicae hae na pahlong ah loe, Sithaw panoek ai kaminawk ih ban thung hoiah na tacuu let ah.

48 متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. و همه مردم بگویند «آمین!» سپاس بر خداوند!

Israelnawk ih Angraeng Sithaw loe dungzan hoi dungzan khoek to tahamhoihaih om nasoe; kaminawk boih mah, Amen, tiah thui o nasoe. Angraeng to saphaw oh.