< مزامیر 105 >
خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. | 1 |
Tacker Herranom, och prediker hans Namn; förkunner hans verk ibland folken.
در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفتانگیز او سخن بگویید. | 2 |
Sjunger om honom, och lofver honom; taler om all hans under.
ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! | 3 |
Lofver hans helga Namn; deras hjerta, som Herran söka, glädje sig.
خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. | 4 |
Fråger efter Herranom, och efter hans magt; söker hans ansigte alltid.
عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. | 5 |
Tänker uppå hans underliga verk, som han gjort hafver; uppå hans under, och uppå hans ord;
ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. | 6 |
I Abrahams hans tjenares säd, I Jacobs hans utkorades barn.
او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. | 7 |
Han är Herren vår Gud; han dömer i hela verldene.
عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ | 8 |
Han tänker evinnerliga uppå sitt förbund; på det ord han lofvat hafver till mång tusend, slägte ifrå slägte;
عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! | 9 |
Det han gjort hafver med Abraham; och på eden med Isaac;
او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعدهای جاودانی داد. | 10 |
Och satte det Jacob till en rätt, och Israel till ett evigt förbund;
او گفت: «سرزمین کنعان را به شما میبخشم تا ملک و میراثتان باشد.» | 11 |
Och sade: Dig vill jag gifva det landet Canaan, edars arfs lott;
بنیاسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ | 12 |
Då de få och ringa voro, och främlingar derinne.
میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده میشدند. | 13 |
Och de foro ifrå folk till folk; ifrå det ena riket till annat folk.
اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: | 14 |
Han lät ingen menniska göra dem skada, och näpste Konungar för deras skull:
«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» | 15 |
Kommer intet vid mina smorda, och görer intet ondt minom Prophetom.
خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. | 16 |
Och han lät en dyr tid komma i landet, och förtog dem allt bröds uppehälle.
او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. | 17 |
Han sände en man framför dem; Joseph vardt såld till en träl.
پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. | 18 |
De tvingade hans fötter i fjettrar; hans kropp måste jern ligga;
او در زندان ماند تا زمانی که پیشگوییاش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. | 19 |
Tilldess hans ord kom, och Herrans tal pröfvade honom.
آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. | 20 |
Då sände Konungen bort, och lät gifva honom lös; herren öfver folken böd låta honom ut.
سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود | 21 |
Han satte honom till en herra öfver sitt hus; till en föreståndare öfver alla sina ägodelar;
تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. | 22 |
Att han skulle undervisa hans Förstar, efter sitt sätt, och lära hans äldsta vishet.
آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. | 23 |
Och Israel for in uti Egypten, och Jacob vardt en främling i Hams land.
خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. | 24 |
Och han lät sitt folk svåliga växa, och gjorde dem mägtigare än deras fiender.
اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصریها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. | 25 |
Han förvände deras hjerta, så att de hans folk hätske vordo, och tänkte till att förtrycka hans tjenare med list.
سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنیاسرائیل فرستاد. | 26 |
Han sände sin tjenare Mose; Aaron, den han utvalt hade.
موسی و هارون، کارهای شگفتانگیز او را در میان مصریها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. | 27 |
De samme gjorde hans tecken ibland dem, och hans under i Hams land.
خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصریها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. | 28 |
Han lät mörker komma, och gjordet mörkt; och de voro icke hans ordom ohörsamme.
او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. | 29 |
Han förvände deras vatten i blod, och dräp deras fiskar.
زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. | 30 |
Deras land gaf myckna paddor ifrå sig; ja, uti deras Konungars kamrar.
به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. | 31 |
Han sade, då kom ohyra; löss uti alla deras landsändar.
به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد | 32 |
Han gaf dem hagel till regn; eldslåga uti deras land;
و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصریها را از بین برد. | 33 |
Och slog deras vinträ och fikonaträ, och förderfvade trän i deras landsändar.
خداوند امر فرمود و ملخهای بیشماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. | 34 |
Han sade, då kommo gräshoppor, gräsmatkar otalige;
Och de uppåto allt gräset i deras land, och uppfrätte frukten på deras mark;
او همهٔ پسران ارشد مصریها را کشت. | 36 |
Och slog allt förstfödt uti deras land, alla deras första arfvingar.
سرانجام بنیاسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. | 37 |
Och han förde dem ut med silfver och guld, och ibland deras slägter var ingen krank.
مصریها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. | 38 |
Egypten var glad, att de utdrogo; ty deras fruktan var uppå dem fallen.
خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر میگسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان میبخشید تا به آنها روشنایی دهد. | 39 |
Han utsträckte en molnsky till skjul, och eld om nattena till att lysa.
آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. | 40 |
De bådo, och han lät komma åkerhöns; och han mättade dem med himmelsbröd.
او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. | 41 |
Han öppnade bergsklippona, och vatten flöt derut, så att bäcker flöto i torra öknene.
زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. | 42 |
Ty han tänkte på sitt helga ord, det han till Abraham sin tjenare talat hade.
پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود میخواندند از مصر بیرون آورد، | 43 |
Alltså förde han sitt folk ut med fröjd, och sina utkorade med glädje;
و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید | 44 |
Och gaf dem Hedningarnas land, så att de folks gods intogo;
تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! | 45 |
På det de skulle hålla hans rätter, och bevara hans lag. Halleluja.