< مزامیر 105 >

خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. 1
Oh zahvaljujte se Gospodu, kličite njegovo ime; med ljudstvom razglašajte njegova dela.
در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. 2
Prepevajte mu, prepevajte mu psalme, govorite o vseh njegovih čudovitih delih.
ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! 3
Ponašajte se z njegovim svetim imenom; naj se razveseljuje srce tistih, ki iščejo Gospoda.
خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. 4
Iščite Gospoda in njegovo moč; vselej iščite njegov obraz.
عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. 5
Spominjajte se njegovih čudovitih del, ki jih je storil, njegovih čudežev in sodb njegovih ust,
ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. 6
oh, vi seme Abrahama, njegovega služabnika, vi otroci Jakoba, njegovega izbranca.
او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. 7
On je Gospod, naš Bog; njegove sodbe so po vsej zemlji.
عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ 8
Na veke se spominja svoje zaveze, besede, ki jo je zapovedal tisočêrim rodovom.
عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! 9
Katero zavezo je sklenil z Abrahamom in svojo prisego Izaku
او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. 10
in isto potrdil Jakobu za zakon in Izraelu za večno zavezo,
او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» 11
rekoč: »Tebi bom dal kánaansko deželo, žreb vaše dediščine, «
بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ 12
ko jih je bilo po številu le malo ljudi, da, zelo malo in tujci v njej.
میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. 13
Ko so hodili od enega naroda k drugemu, od enega kraljestva k drugemu ljudstvu
اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: 14
nobenemu človeku ni pustil, da jim stori krivico; da, zaradi njih je grajal kralje,
«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» 15
rekoč: »Ne dotikajte se mojih maziljencev in mojim prerokom ne delajte hudega.«
خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. 16
Poleg tega je nad deželo poklical lakoto; zlomil je celotno oporo kruha.
او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. 17
Pred njimi je poslal človeka, celó Jožefa, ki je bil prodan za služabnika,
پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. 18
katerega stopala so poškodovali z okovi, položen je bil v železo
او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. 19
do časa, ko je prišla njegova beseda; Gospodova beseda ga je prečistila.
آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. 20
Kralj je poslal in ga izpustil, celó vladar ljudstva in ga osvobodil.
سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود 21
Postavil ga je [za] gospodarja svoje hiše in vladarja vsega svojega imetja,
تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. 22
da po svoji mili volji zveže njegove prince in njegove senatorje uči modrosti.
آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. 23
Tudi Izrael je prišel v Egipt in Jakob je začasno prebival v Hamovi deželi.
خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. 24
Silno je pomnožil svoje ljudstvo in jih naredil močnejše kakor njihove sovražnike.
اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. 25
Njihovo srce je obrnil, da sovraži njegovo ljudstvo, da premeteno postopa z njegovimi služabniki.
سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد. 26
Poslal je svojega služabnika Mojzesa in Arona, ki ga je izbral.
موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. 27
Prikazovala sta njegova znamenja med njimi in čudeže v Hamovi deželi.
خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. 28
Poslal je temo in jo naredil temačno in nista se uprla zoper njegovo besedo.
او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. 29
Njihove vode je spremenil v kri in njihove ribe usmrtil.
زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. 30
Njihova dežela je po sobah njihovih kraljev porodila žab v obilju.
به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. 31
Rekel je in prišle so različne vrste muh in uši po vseh njihovih krajih.
به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد 32
Dal jim je točo za dež in ognjen ogenj po njihovi deželi.
و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد. 33
Udaril je tudi njihove trte in njihova figova drevesa in zlomil drevesa njihovih krajev.
خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. 34
Spregovoril je in prišle so leteče kobilice in gosenice in to brez števila,
35
pojedle so vsa njihova zelišča po celotni deželi in požrle sad njihovih tal.
او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت. 36
Udaril je tudi vse prvorojence v njihovi deželi, vodilne izmed vse njihove moči.
سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. 37
Izpeljal jih je tudi s srebrom in zlatom, in med njihovimi rodovi ni bilo niti ene slabotne osebe.
مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. 38
Egipt je bil vesel, ko so odšli, kajti strah pred njimi je padel nanje.
خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد. 39
Razprostrl je oblak za pokrivalo in ogenj, da daje svetlobo v noči.
آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. 40
Ljudje so prosili in privedel je prepelice ter jih nasičeval z nebeškim kruhom.
او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. 41
Odprl je skalo in pridrle so vode, po suhih krajih so tekle kakor reka.
زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. 42
Kajti spomnil se je svoje svete obljube in Abrahama, svojega služabnika.
پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد، 43
Svoje ljudstvo je izpeljal z radostjo in svoje izvoljene z veseljem
و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید 44
in jim dal dežele poganov in podedovali so trud ljudstev,
تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! 45
da bi se lahko držali njegovih zakonov in obeleževali njegove postave. Hvalite Gospoda.

< مزامیر 105 >