مزامیر 105

1 خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید.

Хвалите Господа; гласите име Његово; јављајте по народима дела Његова.

2 در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید.

Певајте Му и славите Га; казујте сва чудеса Његова.

3 ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید!

Хвалите се светим именом Његовим; нек се весели срце оних који траже Господа.

4 خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید.

Тражите Господа и силу Његову, тражите лице Његово без престанка.

5 عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است.

Памтите чудеса Његова која је учинио, знаке Његове и судове уста Његових.

6 ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید.

Семе Аврамово слуге су Његове, синови Јаковљеви изабрани Његови.

7 او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است.

Он је Господ Бог наш, по свој су земљи судови Његови.

8 عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛

Памти увек завет свој, реч, коју је дао на хиљаду колена.

9 عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق!

Шта је заветовао Авраму, и за шта се клео Исаку.

10 او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد.

То је поставио Јакову за закон, и Израиљу за завет вечни,

11 او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.»

Говорећи: Теби ћу дати земљу хананску у наследни део.

12 بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛

Тада их још беше мало на број, беше их мало, и беху дошљаци.

13 میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند.

Иђаху од народа до народа, из једног царства к другом племену.

14 اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند:

Не даде никоме да им науди, и караше за њих цареве:

15 «برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!»

"Не дирајте у помазанике моје, и пророцима мојим не чините зла."

16 خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت.

И пусти глад на ону земљу; и потре сав хлеб што је за храну.

17 او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند.

Посла пред њима човека; у робље продан би Јосиф.

18 پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند.

Оковима стегоше ноге његове, гвожђе тишташе душу његову,

19 او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد.

Док се стече реч његова, и реч Господња прослави га.

20 آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند.

Посла цар и одреши га; господар над народима, и пусти га.

21 سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود

Постави га господарем над домом својим, и заповедником над свим што имаше.

22 تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد.

Да влада над кнезовима његовим по својој вољи, и старешине његове уразумљује.

23 آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند.

Тада дође Израиљ у Мисир, и Јаков се пресели у земљу Хамову.

24 خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد.

И намножи Бог народ свој и учини га јачег од непријатеља његових.

25 اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند.

Преврну се срце њихово те омрзнуше на народ Његов, и чинише лукавство слугама Његовим.

26 سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد.

Посла Мојсија, слугу свог, Арона изабраника свог.

27 موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام.

Показаше међу њима чудотворну силу Његову и знаке Његове у земљи Хамовој.

28 خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند.

Пусти мрак и замрачи, и не противише се речи Његовој.

29 او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت.

Претвори воду њихову у крв, и помори рибу њихову.

30 زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد.

Провре земља њихова жабама, и клети царева њихових.

31 به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد.

Рече, и дођоше бубине, уши по свим крајевима њиховим.

32 به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد

Место дажда посла на њих град, живи огањ на земљу њихову.

33 و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد.

И поби чокоте њихове и смокве њихове, и потре дрвета у крајевима њиховим.

34 خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند.

Рече, и дођоше скакавци и гусенице небројене;

35

И изједоше сву траву по земљи њиховој, и поједоше род у пољу њихову.

36 او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت.

И поби све првенце у земљи њиховој, првине сваког труда њиховог.

37 سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد.

Изведе Израиљце са сребром и златом, и не беше сустала у племенима њиховим.

38 مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند.

Обрадова се Мисир изласку њиховом, јер страх њихов беше на њ пао.

39 خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد.

Разастре им облак за покривач, и огањ да светли ноћу.

40 آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد.

Молише, и посла им препелице, и хлебом их небеским храни.

41 او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید.

Отвори камен и протече вода, реке протекоше по сувој пустињи.

42 زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد.

Јер се опомињаше свете речи своје к Авраму, слузи свом.

43 پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد،

И изведе народ свој у радости, избране своје у весељу.

44 و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید

И даде им земљу народа и труд туђинаца у наследство.

45 تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند!

Да би чували заповести Његове, и законе Његове пазили. Алилуја.