مزامیر 105

1 خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید.

Prisa Herren, kalla på hans namn! Kunngjer millom folkeslagi hans storverk!

2 در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید.

Syng for honom, syng honom lov! tala um alle hans under.

3 ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید!

Rosa dykk av hans heilage namn, hjarta glede seg hjå deim som søkjer Herren!

4 خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید.

Spør etter Herren og hans magt, søk hans åsyn alltid!

5 عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است.

Kom i hug hans under som han hev gjort, hans undergjerningar og domsordi frå hans munn,

6 ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید.

de, etterkomarar av Abraham, hans tenar, søner åt Jakob, hans utvalde!

7 او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است.

Han er Herren, vår Gud, yver all jordi gjeng hans domar.

8 عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛

Han kjem æveleg i hug si pakt, det ord han sette fast for tusund ætter,

9 عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق!

den pakt han gjorde med Abraham, og sin eid til Isak;

10 او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد.

og han gjorde det til ein rett for Jakob, for Israel ei æveleg pakt,

11 او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.»

med di han sagde: «Deg vil eg gjeva Kana’ans land til arvlut.»

12 بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛

Då dei var ein liten flokk, få og framande der,

13 میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند.

og dei vandra frå folk til folk, frå eitt rike til eit anna folk,

14 اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند:

let han ingen mann få gjera valdsverk mot deim, og han refste kongar for deira skuld:

15 «برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!»

«Rør ikkje dei eg hev salva, og gjer ikkje vondt med mine profetar!»

16 خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت.

Og han kalla hunger inn yver landet, kvar studnad av brød braut han sund.

17 او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند.

Han sende ein mann fyre deim, til træl vart Josef seld.

18 پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند.

Dei plåga hans føter i lekkjor, i jarn vart han lagd,

19 او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد.

til den tid då hans ord slo til, då Herrens ord viste at han var uskuldig.

20 آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند.

Då sende kongen bod og løyste honom, Herren yver folkeslag gav honom fri.

21 سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود

Han sette honom til herre yver sitt hus, til å råda yver all hans eigedom;

22 تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد.

so han skulde binda hans hovdingar etter sin vilje og læra hans eldste visdom.

23 آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند.

Og Israel kom til Egyptarland, og Jakob budde som gjest i Khams land.

24 خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد.

Og han let folket sitt aukast mykje og gjorde det sterkare enn fiendarne.

25 اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند.

Deira hjarto vende han um, so dei hata hans folk og lagde løynderåder upp mot hans tenarar.

26 سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد.

Han sende Moses, sin tenar, Aron som han hadde valt ut.

27 موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام.

Dei gjorde hans teikn imillom deim og under i Khams land.

28 خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند.

Han sende myrker og gjorde det myrkt, og dei var ikkje ulyduge imot hans ord.

29 او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت.

Han gjorde vatni deira til blod, og han drap deira fiskar.

30 زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد.

Deira land kom til å kreka av froskar, jamvel i salarne til deira kongar.

31 به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد.

Han tala, og det kom flugesvermar og my i heile landet deira.

32 به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد

Han gav deim hagl for regn, logande eld i landet deira,

33 و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد.

og han slo ned deira vintre og fiketre og braut trei sund i landet deira.

34 خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند.

Han tala, og det kom engsprettor og grashoppar i uteljande mengd,

35

og dei åt upp all grode i deira land, og dei åt upp frukti av marki deira.

36 او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت.

Og han slo alt fyrstefødt i landet deira, fyrstegrøda av all deira kraft.

37 سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد.

Og han førde deim ut med sylv og gull, og det var ingen i hans ætter som snåva.

38 مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند.

Egyptarland gledde seg då dei drog ut; for rædsla for deim hadde falle yver deim.

39 خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد.

Han breidde ut ei sky til skyggje og eld til å lysa um natti.

40 آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد.

Dei kravde, og han let vaktlar koma, og med himmelbrød metta han deim.

41 او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید.

Han opna berget og vatn rann ut, det gjekk som ei elv gjenom turrlendet.

42 زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد.

For han kom i hug sitt heilage ord, Abraham, sin tenar,

43 پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد،

og han førde sitt folk ut med gleda, sine utvalde med fagnadrop,

44 و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید

og han gav deim landi åt heidningarne, og folkeslags arbeid tok dei til eigedom,

45 تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند!

at dei skulde halda hans fyresegner og taka vare på hans lover. Halleluja!