مزامیر 105

1 خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید.

여호와께 감사하며 그 이름을 불러 아뢰며 그 행사를 만민 중에 알게 할지어다

2 در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید.

그에게 노래하며 그를 찬양하며 그의 모든 기사를 말할지어다

3 ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید!

그 성호를 자랑하라 무릇 여호와를 구하는 자는 마음이 즐거울지로다

4 خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید.

여호와와 그 능력을 구할지어다 그 얼굴을 항상 구할지어다

5 عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است.

그 종 아브라함의 후손 곧 택하신 야곱의 자손 너희는 그의 행하신 기사와 그 이적과 그 입의 판단을 기억할지어다

6 ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید.

(앞절과 동일)

7 او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است.

그는 여호와 우리 하나님이시라 그의 판단이 온 땅에 있도다

8 عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛

그는 그 언약 곧 천 대에 명하신 말씀을 영원히 기억하셨으니

9 عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق!

이것은 아브라함에게 하신 언약이며 이삭에게 하신 맹세며

10 او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد.

야곱에게 세우신 율례 곧 이스라엘에게 하신 영영한 언약이라

11 او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.»

이르시기를 내가 가나안 땅을 네게 주어 너희 기업의 지경이 되게 하리라 하셨도다

12 بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛

때에 저희 인수가 적어 매우 영성하며 그 땅에 객이 되어

13 میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند.

이 족속에게서 저 족속에게로, 이 나라에서 다른 민족에게로 유리하였도다

14 اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند:

사람이 그들을 해하기를 용납지 아니하시고 그들의 연고로 열왕을 꾸짖어

15 «برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!»

이르시기를 나의 기름 부은 자를 만지지 말며 나의 선지자를 상하지 말라 하셨도다

16 خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت.

그가 또 기근을 불러 그 땅에 임하게 하여 그 의뢰하는 양식을 다 끊으셨도다

17 او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند.

한 사람을 앞서 보내셨음이여 요셉이 종으로 팔렸도다

18 پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند.

그 발이 착고에 상하며 그 몸이 쇠사슬에 매였으니

19 او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد.

곧 여호와의 말씀이 응할 때까지라 그 말씀이 저를 단련하였도다

20 آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند.

왕이 사람을 보내어 저를 방석함이여 열방의 통치자가 저로 자유케 하였도다

21 سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود

저로 그 집의 주관자를 삼아 그 모든 소유를 관리케 하고

22 تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد.

임의로 백관을 제어하며 지혜로 장로들을 교훈하게 하였도다

23 آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند.

이에 이스라엘이 애굽에 들어감이여 야곱이 함 땅에 객이 되었도다

24 خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد.

여호와께서 그 백성을 크게 번성케 하사 그들의 대적보다 강하게 하셨으며

25 اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند.

또 저희 마음을 변하여 그 백성을 미워하게 하시며 그 종들에게 교활히 행하게 하셨도다

26 سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد.

또 그 종 모세와 그 택하신 아론을 보내시니

27 موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام.

저희가 그 백성 중에 여호와의 표징을 보이고 함 땅에서 기사를 행하였도다

28 خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند.

여호와께서 흑암을 보내사 어둡게 하시니 그 말씀을 어기지 아니하였도다

29 او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت.

저희 물을 변하여 피가 되게 하사 저희 물고기를 죽이셨도다

30 زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد.

그 땅에 개구리가 번성하여 왕의 궁실에도 있었도다

31 به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد.

여호와께서 말씀하신즉 파리떼가 오며 저희 사경에 이가 생겼도다

32 به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد

비 대신 우박을 내리시며 저희 땅에 화염을 내리셨도다

33 و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد.

저희 포도나무와 무화과나무를 치시며 저희 사경의 나무를 찍으셨도다

34 خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند.

여호와께서 말씀하신즉 황충과 무수한 메뚜기가 이르러

35

저희 땅에 모든 채소를 먹으며 그 밭에 열매를 먹었도다

36 او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت.

여호와께서 또 저희 땅의 모든 장자를 치시니 곧 저희 모든 기력의 시작이로다

37 سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد.

그들을 인도하여 은금을 가지고 나오게 하시니 그 지파 중에 약한 자가 하나도 없었도다

38 مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند.

그들의 떠날 때에 애굽이 기뻐하였으니 저희가 그들을 두려워함이로다

39 خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد.

여호와께서 구름을 펴사 덮개를 삼으시고 밤에 불로 밝히셨으며

40 آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد.

그들이 구한즉 메추라기로 오게 하시며 또 하늘 양식으로 그들을 만족케 하셨도다

41 او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید.

반석을 가르신즉 물이 흘러나서 마른 땅에 강 같이 흘렀으니

42 زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد.

이는 그 거룩한 말씀과 그 종 아브라함을 기억하셨음이로다

43 پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد،

그 백성으로 즐거이 나오게 하시며 그 택한 자로 노래하며 나오게 하시고

44 و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید

열방의 땅을 저희에게 주시며 민족들의 수고한 것을 소유로 취하게 하셨으니

45 تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند!

이는 저희로 그 율례를 지키며 그 법을 좇게 하려 하심이로다 할렐루야