< مزامیر 105 >

خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. 1
Þakkið Drottni fyrir öll hans undursamlegu verk og segið frá þeim meðal þjóðanna.
در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. 2
Syngið fyrir hann, leikið fyrir hann og segið öllum frá máttarverkum hans.
ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! 3
Lofið og vegsamið hans heilaga nafn. Þið sem tilbiðjið Drottin, fagnið!
خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. 4
Leitið hans og máttar hans, og keppið eftir að kynnast honum!
عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. 5
Minnist dásemdarverkanna sem hann vann fyrir okkur, sína útvöldu þjóð,
ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. 6
afkomendur Abrahams og Jakobs, þjóna hans. Munið þið hvernig hann útrýmdi óvinum okkar?
او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. 7
Hann er Drottinn, Guð okkar. Elska hans blasir við hvar sem er í landinu.
عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ 8
Þótt þúsund kynslóðir líði, þá gleymir hann ekki loforði sínu,
عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! 9
sáttmála sínum við Abraham og Ísak.
او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. 10
Þennan sáttmála endurnýjaði hann við Jakob. Þetta er hans eilífi sáttmáli við Ísrael:
او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» 11
„Ég mun gefa ykkur Kanaansland að erfð.“
بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ 12
Þetta sagði hann meðan þeir voru enn fámennir, já mjög fáir, og bjuggu sem útlendingar í landinu.
میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. 13
Síðar dreifðust þeir meðal þjóðanna og hröktust úr einu landinu í annað.
اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: 14
Samt leyfði hann engum að kúga þá og refsaði konungum sem það reyndu.
«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» 15
„Snertið ekki við mínum útvöldu og gerið spámönnum mínum ekkert mein.“sagði hann.
خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. 16
Og hann lét hungursneyð koma yfir Kanaansland og allur matur gekk til þurrðar.
او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. 17
Þá sendi hann Jósef í ánauð til Egyptalands, þjóð sinni til bjargar.
پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. 18
Þeir hlekkjuðu hann og þjáðu,
او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. 19
en Guð lét hann þola eldraunina og batt að lokum enda á fangavist hans.
آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. 20
Og faraó sendi eftir Jósef og lét hann lausan,
سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود 21
og setti hann svo yfir allar eigur sínar.
تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. 22
Þá hafði Jósef vald til að fangelsa höfðingja og segja ráðgjöfum konungs til.
آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. 23
Síðar kom Jakob (Ísrael) til Egyptalands og settist þar að með sonum sínum.
خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. 24
Þau ár fjölgaði Ísrael mjög, já svo mjög að þeir urðu fjölmennari en Egyptar, sem réðu landinu.
اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. 25
En Guð sneri hjörtum Egypta gegn Ísrael, þeir hötuðu þá og hnepptu í þrældóm.
سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد. 26
Þá útvaldi Guð Móse sem fulltrúa sinn og Aron honum til hjálpar.
موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. 27
Hann gjörði tákn meðal Egypta og vakti þannig ótta hjá þeim.
خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. 28
Þeir fóru að skipun Drottins og hann sendi myrkur yfir landið,
او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. 29
breytti ám og vötnum í blóð svo að fiskurinn dó.
زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. 30
Þá kom flóðbylgja af froskum – þeir voru um allt, jafnvel í svefnherbergi konungs!
به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. 31
Að skipun Móse fylltist landið af mývargi og flugum.
به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد 32
Í stað regns dundi banvænt hagl yfir landið og eldingar skelfdu íbúana.
و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد. 33
Vínviður þeirra og fíkjutré drápust, féllu brotin til jarðar.
خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. 34
Þá bauð hann engisprettum að naga allan grænan gróður
35
og eyðileggja uppskeruna, – hvílík plága!
او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت. 36
Þá deyddi hann frumburðina, – elsta barn í hverri egypskri fjölskyldu – þar fór framtíðarvonin.
سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. 37
Og Drottinn leiddi sitt fólk heilu og höldnu út úr Egyptalandi, hlaðið gulli og silfri. Ekkert þeirra var veikt eða vanmáttugt.
مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. 38
Og Egyptar voru því fegnastir þegar Ísraelsmenn héldu á brott, því að þeir óttuðust þá.
خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد. 39
Um daga breiddi Guð út ský og hlífði þeim gegn brennheitri sólinni og um nætur lýsti hann þeim leiðina með eldstólpa.
آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. 40
Þeir báðu um kjöt og hann sendi þeim lynghænsni og brauð gaf hann þeim – manna, brauð frá himni.
او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. 41
Hann opnaði klettinn og vatnið spratt fram og varð að læk í eyðimörkinni.
زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. 42
Hann minntist loforðs síns til Abrahams, þjóns síns,
پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد، 43
og leiddi sitt útvalda fólk fagnandi út úr Egyptalandi.
و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید 44
Og hann gaf þeim lönd heiðingjanna, sem stóðu í fullum blóma með þroskaða uppskeru og þeir átu það sem aðrir höfðu sáð til.
تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! 45
Allt skyldi þetta hvetja Ísrael til trúfesti og hlýðni við lög Drottins. Hallelúja!

< مزامیر 105 >