مزامیر 105

1 خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید.

הודו ליהוה קראו בשמו הודיעו בעמים עלילותיו׃

2 در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید.

שירו לו זמרו לו שיחו בכל נפלאותיו׃

3 ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید!

התהללו בשם קדשו ישמח לב מבקשי יהוה׃

4 خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید.

דרשו יהוה ועזו בקשו פניו תמיד׃

5 عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است.

זכרו נפלאותיו אשר עשה מפתיו ומשפטי פיו׃

6 ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید.

זרע אברהם עבדו בני יעקב בחיריו׃

7 او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است.

הוא יהוה אלהינו בכל הארץ משפטיו׃

8 عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛

זכר לעולם בריתו דבר צוה לאלף דור׃

9 عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق!

אשר כרת את אברהם ושבועתו לישחק׃

10 او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد.

ויעמידה ליעקב לחק לישראל ברית עולם׃

11 او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.»

לאמר לך אתן את ארץ כנען חבל נחלתכם׃

12 بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛

בהיותם מתי מספר כמעט וגרים בה׃

13 میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند.

ויתהלכו מגוי אל גוי מממלכה אל עם אחר׃

14 اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند:

לא הניח אדם לעשקם ויוכח עליהם מלכים׃

15 «برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!»

אל תגעו במשיחי ולנביאי אל תרעו׃

16 خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت.

ויקרא רעב על הארץ כל מטה לחם שבר׃

17 او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند.

שלח לפניהם איש לעבד נמכר יוסף׃

18 پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند.

ענו בכבל רגליו ברזל באה נפשו׃

19 او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد.

עד עת בא דברו אמרת יהוה צרפתהו׃

20 آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند.

שלח מלך ויתירהו משל עמים ויפתחהו׃

21 سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود

שמו אדון לביתו ומשל בכל קנינו׃

22 تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد.

לאסר שריו בנפשו וזקניו יחכם׃

23 آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند.

ויבא ישראל מצרים ויעקב גר בארץ חם׃

24 خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد.

ויפר את עמו מאד ויעצמהו מצריו׃

25 اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند.

הפך לבם לשנא עמו להתנכל בעבדיו׃

26 سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد.

שלח משה עבדו אהרן אשר בחר בו׃

27 موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام.

שמו בם דברי אתותיו ומפתים בארץ חם׃

28 خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند.

שלח חשך ויחשך ולא מרו את דבריו׃

29 او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت.

הפך את מימיהם לדם וימת את דגתם׃

30 زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد.

שרץ ארצם צפרדעים בחדרי מלכיהם׃

31 به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد.

אמר ויבא ערב כנים בכל גבולם׃

32 به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد

נתן גשמיהם ברד אש להבות בארצם׃

33 و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد.

ויך גפנם ותאנתם וישבר עץ גבולם׃

34 خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند.

אמר ויבא ארבה וילק ואין מספר׃

35

ויאכל כל עשב בארצם ויאכל פרי אדמתם׃

36 او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت.

ויך כל בכור בארצם ראשית לכל אונם׃

37 سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد.

ויוציאם בכסף וזהב ואין בשבטיו כושל׃

38 مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند.

שמח מצרים בצאתם כי נפל פחדם עליהם׃

39 خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد.

פרש ענן למסך ואש להאיר לילה׃

40 آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد.

שאל ויבא שלו ולחם שמים ישביעם׃

41 او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید.

פתח צור ויזובו מים הלכו בציות נהר׃

42 زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد.

כי זכר את דבר קדשו את אברהם עבדו׃

43 پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد،

ויוצא עמו בששון ברנה את בחיריו׃

44 و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید

ויתן להם ארצות גוים ועמל לאמים יירשו׃

45 تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند!

בעבור ישמרו חקיו ותורתיו ינצרו הללו יה׃