مزامیر 105
| خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. | 1 |
Preiset Jehova, rufet an seinen Namen, machet kund unter den Völkern seine Taten!
| در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. | 2 |
Singet ihm, singet ihm Psalmen; sinnet über alle seine Wunderwerke!
| ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! | 3 |
Rühmet euch seines heiligen Namens! Es freue sich das Herz derer, die Jehova suchen!
| خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. | 4 |
Trachtet nach Jehova und seiner Stärke, suchet sein Angesicht beständig!
| عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. | 5 |
Gedenket seiner Wunderwerke, die er getan hat, seiner Wunderzeichen und der Gerichte seines Mundes!
| ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. | 6 |
Du Same Abrahams, seines Knechtes, ihr Söhne Jakobs, seine Auserwählten!
| او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. | 7 |
Er, Jehova, ist unser Gott; seine Gerichte sind auf der ganzen Erde.
| عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ | 8 |
Er gedenkt ewiglich seines Bundes, des Wortes, das er geboten hat auf tausend Geschlechter hin,
| عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! | 9 |
Den er gemacht hat mit Abraham, und seines Eides, den er Isaak geschworen hat.
| او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. | 10 |
Und er stellte ihn Jakob zur Satzung, Israel zum ewigen Bunde,
| او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» | 11 |
indem er sprach: Dir will ich das Land Kanaan geben als Schnur eures Erbteils;
| بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ | 12 |
als sie ein zählbares Häuflein waren, gar wenige und Fremdlinge darin;
| میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. | 13 |
und als sie wanderten von Nation zu Nation, von einem Reiche zu einem anderen Volke.
| اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: | 14 |
Er ließ keinem Menschen zu, sie zu bedrücken, und ihretwegen strafte er Könige:
| «برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» | 15 |
“Tastet meine Gesalbten nicht an, und meinen Propheten tut nichts Übles!”
| خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. | 16 |
Und er rief eine Hungersnot über das Land herbei; jede Stütze des Brotes zerbrach er.
| او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. | 17 |
Er sandte einen Mann vor ihnen her, Joseph wurde zum Knechte verkauft.
| پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. | 18 |
Man preßte seine Füße in den Stock, er kam in das Eisen.
| او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. | 19 |
Bis zur Zeit, da sein Wort eintraf; das Wort Jehovas läuterte ihn.
| آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. | 20 |
Der König sandte hin und ließ ihn los, der Herrscher über Völker, und befreite ihn;
| سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود | 21 |
er setzte ihn zum Herrn über sein Haus, und zum Herrscher über all sein Besitztum,
| تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. | 22 |
um seine Fürsten zu fesseln nach seiner Lust, und daß er seine Ältesten Weisheit lehre.
| آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. | 23 |
Und Israel kam nach Ägypten, und Jakob hielt sich auf im Lande Hams.
| خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. | 24 |
Und er machte sein Volk sehr fruchtbar, und machte es stärker als seine Bedränger.
| اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. | 25 |
Er wandelte ihr Herz, sein Volk zu hassen, Arglist zu üben an seinen Knechten.
| سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد. | 26 |
Er sandte Mose, seinen Knecht, Aaron, den er auserwählt hatte.
| موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. | 27 |
Sie taten unter ihnen seine Zeichen, und Wunder im Lande Hams.
| خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. | 28 |
Er sandte Finsternis und machte finster; und sie waren nicht widerspenstig gegen seine Worte.
| او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. | 29 |
Er verwandelte ihre Wasser in Blut, und ließ sterben ihre Fische.
| زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. | 30 |
Es wimmelte ihr Land von Fröschen, in den Gemächern ihrer Könige.
| به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. | 31 |
Er sprach, und es kamen Hundsfliegen, Stechmücken in alle ihre Grenzen.
| به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد | 32 |
Er gab ihnen Hagel als Regen, flammendes Feuer in ihrem Lande;
| و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد. | 33 |
und er schlug ihre Weinstöcke und Feigenbäume, und zerbrach die Bäume ihres Landes.
| خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. | 34 |
Er sprach, und es kamen Heuschrecken und Grillen ohne Zahl;
| 35 |
und sie fraßen alles Kraut in ihrem Lande und fraßen die Frucht ihres Bodens.
| او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت. | 36 |
Und er schlug alle Erstgeburt in ihrem Lande, die Erstlinge all ihrer Kraft.
| سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. | 37 |
Und er führte sie heraus mit Silber und Gold, und kein Strauchelnder war in seinen Stämmen.
| مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. | 38 |
Froh war Ägypten, daß sie auszogen; denn ihr Schrecken war auf sie gefallen.
| خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد. | 39 |
Er breitete eine Wolke aus zur Decke, und ein Feuer, die Nacht zu erleuchten.
| آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. | 40 |
Sie forderten, und er ließ Wachteln kommen; und mit Himmelsbrot sättigte er sie.
| او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. | 41 |
Er öffnete den Felsen, und es flossen Wasser heraus; sie liefen in den dürren Örtern wie ein Strom.
| زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. | 42 |
Denn er gedachte seines heiligen Wortes, Abrahams, seines Knechtes;
| پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد، | 43 |
und er führte sein Volk heraus mit Freuden, mit Jubel seine Auserwählten.
| و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید | 44 |
Und er gab ihnen die Länder der Nationen, und das von den Völkerschaften Errungene nahmen sie in Besitz;
| تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! | 45 |
damit sie seine Satzungen beobachteten und seine Gesetze bewahrten. Lobet Jehova!
