< مزامیر 105 >

خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. 1
Louez l'Éternel, invoquez son nom! Publiez ses exploits parmi les peuples!
در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. 2
Célébrez-le par vos chants et vos accords! Chantez toutes ses merveilles!
ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! 3
Glorifiez-vous de son saint nom! Que le cœur de ceux qui le cherchent, se réjouisse!
خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. 4
Méditez sur l'Éternel et sa puissance! Cherchez sans cesse sa présence!
عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. 5
Pensez aux merveilles qu'il a faites, à ses prodiges et aux jugements émanés de sa bouche,
ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. 6
vous, race d'Abraham, vous, ses serviteurs, enfants de Jacob, ses élus!
او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. 7
Lui, l'Éternel! Il est notre Dieu, ses jugements embrassent toute la terre.
عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ 8
Il garde un souvenir éternel de son alliance, de la parole qu'il promulgua pour mille générations,
عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! 9
du traité qu'il conclut avec Abraham, du serment qu'il fit à Isaac,
او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. 10
et érigea pour Jacob en statut, pour Israël en alliance éternelle,
او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» 11
disant: « Je te donnerai la terre de Canaan pour votre lot d'héritage; »
بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ 12
tandis qu'ils étaient encore en petit nombre, peu considérables, et étrangers en elle.
میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. 13
Et ils émigraient de nation en nation, d'un royaume chez un autre peuple.
اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: 14
Il ne permettait à personne de les opprimer, et en leur faveur Il châtia des rois:
«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» 15
« Ne touchez pas à mes oints, et ne maltraitez pas mes prophètes! »
خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. 16
Alors Il appela la famine sur le pays, et lui coupa toutes les subsistances.
او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. 17
Il envoya devant eux un homme; comme esclave Joseph fut vendu.
پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. 18
Ils mirent les entraves à ses pieds, et il dut vivre dans les fers,
او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. 19
jusqu'au temps où ce qu'il avait dit, arriva, et où la parole de l'Éternel fut son épreuve.
آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. 20
Le Roi dépêcha et le fit élargir, le souverain des peuples, et le mit en liberté;
سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود 21
il l'établit seigneur sur sa maison, et souverain sur tous ses domaines,
تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. 22
pour qu'il enchaînât ses princes à son gré, et qu'à ses vieillards il enseignât la sagesse.
آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. 23
Alors Israël vint en Egypte, et Jacob fut comme hôte dans le pays de Cham.
خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. 24
Et Il rendit son peuple très fécond, et plus fort que ses ennemis.
اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. 25
Il changea leur cœur qui prit son peuple en haine, et ils traitèrent ses serviteurs avec perfidie.
سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد. 26
Il envoya Moïse, son serviteur, Aaron qu'il avait élu.
موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. 27
Ils opérèrent au milieu d'eux ses prodiges, et ses miracles dans la terre de Cham.
خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. 28
Il envoya les ténèbres, et produisit l'obscurité, et ils ne furent pas rebelles à sa parole.
او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. 29
Il changea leurs eaux en sang, et fit périr leurs poissons.
زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. 30
Leur pays fourmilla de grenouilles, jusques dans les appartements de leurs rois.
به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. 31
Il dit, et vinrent les moucherons, les mouches dans tout leur territoire.
به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد 32
Il fit tomber leur pluie en grêle, des flammes de feu sur leur pays.
و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد. 33
Et Il frappa leurs vignes et leurs figuiers, et fracassa les arbres de leur contrée.
خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. 34
Il dit, et vinrent les sauterelles, et des insectes voraces sans nombre,
35
qui dévorèrent toute l'herbe du pays, et dévorèrent les fruits de leurs champs.
او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت. 36
Et Il frappa tous les premiers-nés dans leur pays, toutes les prémices de leur vigueur.
سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. 37
Et Il fit sortir [Israël] avec de l'argent et de l'or, et il n'y eut pas un homme las dans ses tribus.
مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. 38
L'Egypte se réjouit de leur départ; car la peur d'Israël l'avait saisie.
خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد. 39
Il déploya la nuée pour les mettre à couvert, et le feu pour illuminer la nuit.
آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. 40
A leur demande Il fit arriver des cailles, et Il les rassasia avec le pain du ciel.
او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. 41
Il entrouvrit le rocher, et des eaux jaillirent et coulèrent dans le désert par torrents.
زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. 42
Car Il se rappelait sa sainte parole donnée à Abraham, son serviteur.
پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد، 43
Il fit que son peuple partit avec joie, et ses élus avec allégresse.
و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید 44
Il leur donna les terres des nations, et ils s'emparèrent du travail des peuples:
تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! 45
pour les porter à garder ses commandements, et à observer ses lois. Alléluia!

< مزامیر 105 >