< مزامیر 105 >

خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. 1
Alléluiah! Rendez grâces au Seigneur, et invoquez son nom; annoncez ses œuvres parmi les Gentils.
در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. 2
Chantez en son honneur, chantez-lui des psaumes; racontez toutes ses merveilles.
ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! 3
Glorifiez-vous en son saint nom; que le cœur de ceux qui cherchent le Seigneur soit réjoui.
خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. 4
Cherchez le Seigneur, et soyez forts; cherchez perpétuellement sa face.
عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. 5
Souvenez -vous des prodiges qu'il a faits, de ses merveilles et des jugements de sa bouche.
ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. 6
Enfants d'Abraham, qui êtes ses serviteurs, fils de Jacob, qui êtes ses élus,
او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. 7
Le Seigneur est notre Dieu; ses jugements sont sur toute la terre.
عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ 8
Il s'est souvenu pour toujours de son alliance, de la parole qu'il a intimée à des milliers de générations,
عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! 9
Et qu'il a conclue avec Abraham; il s'est souvenu de son serment à Isaac.
او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. 10
Et cette alliance avec Jacob, il l'a érigée en commandement; et avec Israël, en testament éternel,
او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» 11
Disant: Je te donnerai la terre de Chanaan, comme part de votre héritage.
بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ 12
Ils y étaient alors en petit nombre, et passagers en cette terre.
میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. 13
Et ils allèrent d'une nation à une autre, et d'un royaume à un autre peuple.
اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: 14
Et à nul homme Dieu ne permit de leur faire tort, et, à cause d'eux, il châtiait les rois, disant:
«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» 15
Gardez-vous de toucher à mes oints; gardez-vous de maltraiter mes prophètes.
خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. 16
Et il appela la famine sur la terre, et il brisa la force que donnait le pain.
او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. 17
Et il envoya un homme devant eux, et Joseph fut vendu comme esclave.
پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. 18
Ils l'humilièrent, en mettant à ses pieds des entraves; et le fer traversa son âme.
او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. 19
Mais quand lui vint la parole du Seigneur, cette voix l'enflamma.
آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. 20
Le roi, prince des peuples, envoya des hommes pour le délier, et il le mit en liberté,
سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود 21
Et il le constitua maître de sa maison et prince de ses richesses,
تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. 22
Pour qu'il instruisît les grands comme lui-même, et enseignât la sagesse à ses anciens.
آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. 23
Et Israël entra en Egypte, et Jacob habita en la terre de Cham.
خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. 24
Et Dieu multiplia extrêmement son peuple; et il l'affermit contre ses ennemis.
اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. 25
Puis il changea le cœur de ceux-ci, afin qu'ils haïssent son peuple et usassent de fraude contre ses serviteurs.
سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد. 26
Et il envoya Moïse son serviteur, et Aaron, son élu.
موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. 27
Il mit en eux les paroles de ses signes et de ses prodiges en la terre de Cham.
خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. 28
Il envoya les ténèbres et l'obscurité; et ils s'irritèrent de ses paroles,
او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. 29
Il changea leurs eaux en sang, et il fit mourir leurs poissons.
زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. 30
Leur terre produisit des grenouilles, jusqu'aux chambres les plus retirées des princes.
به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. 31
Il dit, et des mouches de chien et des moucherons vinrent dans toute leur contrée.
به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد 32
Il fit tourner leur pluie en grêle, et le feu dévora leur terre.
و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد. 33
Et il frappa leurs vignes et leurs figuiers, et brisa tous les arbres sur leur territoire.
خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. 34
Il dit, et des sauterelles et des chenilles vinrent en quantité innombrable;
35
Et elles rongèrent toute l'herbe de la terre et en mangèrent tous les fruits.
او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت. 36
Et il frappa tout premier-né de leur terre, prélude de toutes leurs peines.
سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. 37
Et il fit sortir les Hébreux avec de l'argent et de l'or, et parmi leurs tribus il n'y avait pas un infirme.
مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. 38
L'Egypte se réjouit de leur départ, parce que la crainte qu'elle avait d'eux était retombée sur elle.
خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد. 39
Le Seigneur étendit une nuée pour les couvrir, et un feu pour les éclairer la nuit.
آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. 40
Ils demandèrent, et des cailles vinrent; et il les rassasia d'un pain venu du ciel.
او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. 41
Il fendit le rocher, et les eaux jaillirent; des fleuves coulèrent sur une terre aride,
زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. 42
Parce que le Seigneur se souvint de sa parole sainte, qu'il avait donnée à Abraham, son serviteur;
پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد، 43
Et il délivra son peuple dans l'allégresse, et ses élus dans la joie.
و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید 44
Et il leur donna les régions des Gentils, et ils héritèrent des travaux des peuples;
تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! 45
Afin qu'ils gardassent ses commandements, et recherchassent sa loi.

< مزامیر 105 >