< مزامیر 105 >
خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. | 1 |
Give ye thanks to Jehovah — call ye in His name, Make known among the peoples His acts.
در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفتانگیز او سخن بگویید. | 2 |
Sing ye to Him — sing praise to Him, Meditate ye on all His wonders.
ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! | 3 |
Boast yourselves in His Holy Name, The heart of those seeking Jehovah rejoiceth.
خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. | 4 |
Seek ye Jehovah and His strength, Seek ye His face continually.
عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. | 5 |
Remember His wonders that He did, His signs and the judgments of His mouth.
ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. | 6 |
O seed of Abraham, His servant, O sons of Jacob, His chosen ones.
او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. | 7 |
He [is] Jehovah our God, In all the earth [are] His judgments.
عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ | 8 |
He hath remembered to the age His covenant, The word He commanded to a thousand generations,
عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! | 9 |
That He hath made with Abraham, And His oath to Isaac,
او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعدهای جاودانی داد. | 10 |
And doth establish it to Jacob for a statute, To Israel — a covenant age-during,
او گفت: «سرزمین کنعان را به شما میبخشم تا ملک و میراثتان باشد.» | 11 |
Saying, 'To thee I give the land of Canaan, The portion of your inheritance,'
بنیاسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ | 12 |
In their being few in number, But a few, and sojourners in it.
میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده میشدند. | 13 |
And they go up and down, from nation unto nation, From a kingdom unto another people.
اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: | 14 |
He hath not suffered any to oppress them And He reproveth for their sakes kings.
«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» | 15 |
'Strike not against Mine anointed, And to My prophets do not evil.'
خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. | 16 |
And He calleth a famine on the land, The whole staff of bread He hath broken.
او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. | 17 |
He hath sent before them a man, For a servant hath Joseph been sold.
پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. | 18 |
They have afflicted with fetters his feet, Iron hath entered his soul,
او در زندان ماند تا زمانی که پیشگوییاش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. | 19 |
Till the time of the coming of His word The saying of Jehovah hath tried him.
آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. | 20 |
The king hath sent, and looseth him, The ruler of the peoples, and draweth him out.
سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود | 21 |
He hath made him lord of his house, And ruler over all his possessions.
تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. | 22 |
To bind his chiefs at his pleasure, And his elders he maketh wise.
آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. | 23 |
And Israel cometh in to Egypt, And Jacob hath sojourned in the land of Ham.
خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. | 24 |
And He maketh His people very fruitful, And maketh it mightier than its adversaries.
اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصریها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. | 25 |
He turned their heart to hate His people, To conspire against His servants.
سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنیاسرائیل فرستاد. | 26 |
He hath sent Moses His servant, Aaron whom He had fixed on.
موسی و هارون، کارهای شگفتانگیز او را در میان مصریها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. | 27 |
They have set among them the matters of His signs, And wonders in the land of Ham.
خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصریها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. | 28 |
He hath sent darkness, and it is dark, And they have not provoked His word.
او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. | 29 |
He hath turned their waters to blood, And putteth to death their fish.
زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. | 30 |
Teemed hath their land [with] frogs, In the inner chambers of their kings.
به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. | 31 |
He hath said, and the beetle cometh, Lice into all their border.
به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد | 32 |
He hath made their showers hail, A flaming fire [is] in their land.
و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصریها را از بین برد. | 33 |
And He smiteth their vine and their fig, And shivereth the trees of their border.
خداوند امر فرمود و ملخهای بیشماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. | 34 |
He hath said, and the locust cometh, And the cankerworm — innumerable,
And it consumeth every herb in their land, And it consumeth the fruit of their ground.
او همهٔ پسران ارشد مصریها را کشت. | 36 |
And He smiteth every first-born in their land, The first-fruit of all their strength,
سرانجام بنیاسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. | 37 |
And bringeth them out with silver and gold, And there is not in its tribes a feeble one.
مصریها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. | 38 |
Rejoiced hath Egypt in their going forth, For their fear had fallen upon them.
خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر میگسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان میبخشید تا به آنها روشنایی دهد. | 39 |
He hath spread a cloud for a covering, And fire to enlighten the night.
آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. | 40 |
They have asked, and He bringeth quails, And [with] bread of heaven satisfieth them.
او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. | 41 |
He hath opened a rock, and waters issue, They have gone on in dry places — a river.
زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. | 42 |
For He hath remembered His holy word, With Abraham His servant,
پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود میخواندند از مصر بیرون آورد، | 43 |
And He bringeth forth His people with joy, With singing His chosen ones.
و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید | 44 |
And He giveth to them the lands of nations, And the labour of peoples they possess,
تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! | 45 |
That they may observe His statutes, And His laws may keep. Praise ye Jehovah!