< مزامیر 105 >
خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. | 1 |
Give thanks to YHWH—call on His Name, Make His acts known among the peoples.
در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفتانگیز او سخن بگویید. | 2 |
Sing to Him—sing praise to Him, Meditate on all His wonders.
ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! | 3 |
Boast yourselves in His Holy Name, The heart of those seeking YHWH rejoices.
خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. | 4 |
Seek YHWH and His strength, Seek His face continually.
عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. | 5 |
Remember His wonders that He did, His signs and the judgments of His mouth.
ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. | 6 |
O seed of Abraham, His servant, O sons of Jacob, His chosen ones.
او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. | 7 |
He [is] our God YHWH, His judgments [are] in all the earth.
عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ | 8 |
He has remembered His covenant for all time, The word He commanded to one thousand generations,
عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! | 9 |
That He has made with Abraham, And His oath to Isaac,
او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعدهای جاودانی داد. | 10 |
And establishes it to Jacob for a statute, To Israel—a perpetual covenant,
او گفت: «سرزمین کنعان را به شما میبخشم تا ملک و میراثتان باشد.» | 11 |
Saying, “I give the land of Canaan to you, The portion of your inheritance,”
بنیاسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ | 12 |
In their being few in number, But a few, and sojourners in it.
میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده میشدند. | 13 |
And they go up and down, from nation to nation, From a kingdom to another people.
اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: | 14 |
He has not permitted any to oppress them And He reproves kings for their sakes.
«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» | 15 |
“Do not strike against My anointed, And do no evil to My prophets.”
خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. | 16 |
And He calls a famine on the land, He has broken the whole staff of bread.
او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. | 17 |
He has sent a man before them, Joseph has been sold for a servant.
پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. | 18 |
They have afflicted his feet with chains, Iron has entered his soul,
او در زندان ماند تا زمانی که پیشگوییاش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. | 19 |
Until the time of the coming of His word The saying of YHWH has tried him.
آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. | 20 |
The king has sent, and looses him, The ruler of the peoples, and draws him out.
سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود | 21 |
He has made him lord of his house, And ruler over all his possessions.
تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. | 22 |
To bind his chiefs at his pleasure, And he makes his elderly wise.
آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. | 23 |
And Israel comes into Egypt, And Jacob has sojourned in the land of Ham.
خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. | 24 |
And He makes His people very fruitful, And makes it mightier than its adversaries.
اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصریها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. | 25 |
He turned their heart to hate His people, To conspire against His servants.
سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنیاسرائیل فرستاد. | 26 |
He has sent His servant Moses, Aaron whom He had fixed on.
موسی و هارون، کارهای شگفتانگیز او را در میان مصریها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. | 27 |
They have set among them the matters of His signs, And wonders in the land of Ham.
خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصریها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. | 28 |
He has sent darkness, and it is dark, And they have not provoked His word.
او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. | 29 |
He has turned their waters to blood, And puts their fish to death.
زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. | 30 |
Their land has teemed [with] frogs, In the inner chambers of their kings.
به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. | 31 |
He has commanded, and the beetle comes, Lice into all their border.
به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد | 32 |
He has made their showers hail, A flaming fire [is] in their land.
و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصریها را از بین برد. | 33 |
And He strikes their vine and their fig, And shatters the trees of their border.
خداوند امر فرمود و ملخهای بیشماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. | 34 |
He has commanded, and the locust comes, And the cankerworm—innumerable,
And it consumes every herb in their land, And it consumes the fruit of their ground.
او همهٔ پسران ارشد مصریها را کشت. | 36 |
And He strikes every firstborn in their land, The first-fruit of all their strength,
سرانجام بنیاسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. | 37 |
And brings them out with silver and gold, And there is not a feeble one in its tribes.
مصریها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. | 38 |
Egypt has rejoiced in their going forth, For their fear had fallen on them.
خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر میگسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان میبخشید تا به آنها روشنایی دهد. | 39 |
He has spread a cloud for a covering, And fire to enlighten the night.
آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. | 40 |
They have asked, and He brings quails, And satisfies them [with] bread of the heavens.
او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. | 41 |
He has opened a rock, and waters flow, They have gone on in dry places—a river.
زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. | 42 |
For He has remembered His holy word, With His servant Abraham,
پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود میخواندند از مصر بیرون آورد، | 43 |
And He brings forth His people with joy, His chosen ones with singing.
و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید | 44 |
And He gives to them the lands of nations, And they possess the labor of peoples,
تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! | 45 |
That they may observe His statutes, And may keep His laws. Praise YAH!