< مزامیر 105 >

خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. 1
Praise the Lord, and call vpon his Name: declare his workes among the people.
در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. 2
Sing vnto him, sing prayse vnto him, and talke of all his wonderous workes.
ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! 3
Reioyce in his holy Name: let the heart of them that seeke the Lord, reioyce.
خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. 4
Seeke the Lord and his strength: seeke his face continually.
عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. 5
Remember his marueilous woorkes, that he hath done, his wonders and the iudgements of his mouth,
ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. 6
Ye seede of Abraham his seruant, ye children of Iaakob, which are his elect.
او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. 7
He is the Lord our God: his iudgements are through all the earth.
عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ 8
He hath alway remembred his couenant and promise, that he made to a thousand generations,
عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! 9
Euen that which he made with Abraham, and his othe vnto Izhak:
او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. 10
And since hath confirmed it to Iaakob for a lawe, and to Israel for an euerlasting couenant,
او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» 11
Saying, Vnto thee will I giue the land of Canaan, the lot of your inheritance.
بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ 12
Albeit they were fewe in nomber, yea, very fewe, and strangers in the land,
میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. 13
And walked about from nation to nation, from one kingdome to another people,
اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: 14
Yet suffered he no man to doe them wrong, but reprooued Kings for their sakes, saying,
«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» 15
Touche not mine anointed, and doe my Prophets no harme.
خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. 16
Moreouer, he called a famine vpon ye land, and vtterly brake the staffe of bread.
او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. 17
But he sent a man before them: Ioseph was solde for a slaue.
پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. 18
They helde his feete in the stockes, and he was laide in yrons,
او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. 19
Vntill his appointed time came, and the counsell of the Lord had tryed him.
آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. 20
The King sent and loosed him: euen the Ruler of the people deliuered him.
سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود 21
He made him lord of his house, and ruler of all his substance,
تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. 22
That he shoulde binde his princes vnto his will, and teach his Ancients wisedome.
آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. 23
Then Israel came to Egypt, and Iaakob was a stranger in the land of Ham.
خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. 24
And he increased his people exceedingly, and made them stronger then their oppressours.
اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. 25
He turned their heart to hate his people, and to deale craftily with his seruants.
سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد. 26
Then sent he Moses his seruant, and Aaron whom he had chosen.
موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. 27
They shewed among them the message of his signes, and wonders in the land of Ham.
خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. 28
He sent darkenesse, and made it darke: and they were not disobedient vnto his commission.
او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. 29
He turned their waters into blood, and slewe their fish.
زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. 30
Their land brought foorth frogs, euen in their Kings chambers.
به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. 31
He spake, and there came swarmes of flies and lice in all their quarters.
به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد 32
He gaue them haile for raine, and flames of fire in their land.
و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد. 33
He smote their vines also and their figge trees, and brake downe the trees in their coastes.
خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. 34
He spake, and the grashoppers came, and caterpillers innumerable,
35
And did eate vp all the grasse in their land, and deuoured the fruite of their ground.
او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت. 36
He smote also all the first borne in their land, euen the beginning of all their strength.
سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. 37
He brought them forth also with siluer and golde, and there was none feeble among their tribes.
مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. 38
Egypt was glad at their departing: for the feare of them had fallen vpon them.
خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد. 39
He spred a cloude to be a couering, and fire to giue light in the night.
آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. 40
They asked, and he brought quailes, and he filled them with the bread of heauen.
او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. 41
He opened the rocke, and the waters flowed out, and ranne in the drye places like a riuer.
زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. 42
For he remembred his holy promise to Abraham his seruant,
پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد، 43
And he brought forth his people with ioy, and his chosen with gladnesse,
و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید 44
And gaue them the lands of the heathen, and they tooke the labours of the people in possession,
تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! 45
That they might keepe his statutes, and obserue his Lawes. Prayse ye the Lord.

< مزامیر 105 >