مزامیر 104

1 ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای یهوه، ای خدای من، تو چه عظیمی!

Bendice a Yahvé, alma mía. Yahvé, Dios mío, eres muy grande. Estás revestido de honor y majestad.

2 تو خود را با عزت و جلال آراسته و خویشتن را با نور پوشانیده‌ای. آسمان را مثل خیمه گسترانیده‌ای

Se cubre de luz como de un vestido. Extiende los cielos como una cortina.

3 و خانهٔ خود را بر آبهای آن بنا کرده‌ای. ابرها را ارابه خود نموده‌ای و بر بالهای باد می‌رانی.

Coloca las vigas de sus habitaciones en las aguas. Hace de las nubes su carro. Camina sobre las alas del viento.

4 بادها فرستادگان تو هستند و شعله‌های آتش خدمتگزاران تو.

Él hace que sus mensajeros vientos, y sus sirvientes llamas de fuego.

5 ای خداوند، تو زمین را بر اساسش استوار کردی تا هرگز از مسیرش منحرف نشود.

Él puso los cimientos de la tierra, que no debe ser movido para siempre.

6 دریاها همچون ردایی آن را در برگرفت و آب دریاها کوهها را پوشاند.

Lo cubriste con lo profundo como con un manto. Las aguas estaban por encima de las montañas.

7 اما آبها از هیبت صدای تو گریختند و پراکنده شدند.

Ante tu reprimenda huyeron. A la voz de su trueno se apresuraron a alejarse.

8 به فراز کوهها برآمدند و به دشتها سرازیر شده، به مکانی که برای آنها ساخته بودی، جاری شدند.

Las montañas se elevaron, los valles se hundieron, al lugar que les habías asignado.

9 برای دریاها حدی تعیین نموده‌ای تا از آنها نگذرند و زمین را دوباره نپوشانند.

Has establecido un límite que no pueden traspasar, para que no vuelvan a cubrir la tierra.

10 در دره‌ها، چشمه‌ها به وجود آورده‌ای تا آب آنها در کوهپایه‌ها جاری شود.

Él envía manantiales a los valles. Corren entre las montañas.

11 تمام حیوانات صحرا از این چشمه‌ها آب می‌نوشند و گورخرها تشنگی خود را برطرف می‌سازند.

Dan de beber a todos los animales del campo. Los burros salvajes sacian su sed.

12 پرندگان بر شاخه‌های درختان لانه می‌سازند و آواز می‌خوانند.

Junto a ellos anidan las aves del cielo. Cantan entre las ramas.

13 از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین از نعمتهای گوناگون تو پر می‌شود.

Riega las montañas desde sus habitaciones. La tierra está llena del fruto de tus obras.

14 تو علف را برای خوراک چارپایان، و گیاهان را برای استفاده انسان، از زمین می‌رویانی.

Hace crecer la hierba para el ganado, y plantas para que el hombre las cultive, para que produzca alimentos de la tierra:

15 تا دل انسان از شراب شاد گردد، روغن روی او را شاداب سازد و نان به جان او نیرو بخشد.

vino que alegra el corazón del hombre, aceite para hacer brillar su rostro, y el pan que fortalece el corazón del hombre.

16 درختان سرو لبنان که تو ای خداوند، آنها را کاشته‌ای سبز و خرمند.

Los árboles de Yahvé están bien regados, los cedros del Líbano, que ha plantado,

17 مرغان هوا در درختان سرو لانه می‌سازند و لک‌لک‌ها بر شاخه‌های درختان صنوبر.

donde los pájaros hacen sus nidos. La cigüeña tiene su hogar en los cipreses.

18 کوههای بلند، چراگاه بزهای کوهی است و صخره‌ها، پناهگاه خرگوشان.

Las altas montañas son para las cabras salvajes. Las rocas son un refugio para los tejones de las rocas.

19 ماه را برای تعیین ماههای سال آفریدی و آفتاب را برای تعیین روزها.

Él designó la luna para las estaciones. El sol sabe cuándo ponerse.

20 به فرمان تو شب می‌شود. در تاریکی شب همهٔ حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون می‌آیند.

Haces las tinieblas, y es de noche, en la que merodean todos los animales del bosque.

21 شیربچگان برای شکار غرش می‌کنند و روزی خود را از خدا می‌خواهند.

Los jóvenes leones rugen tras su presa, y buscan su alimento en Dios.

22 هنگامی که آفتاب طلوع می‌کند، آنها به لانه‌های خود برمی‌گردند و می‌خوابند.

Sale el sol y se alejan, y se acuestan en sus guaridas.

23 آنگاه انسانها برای کسب معاش، از خانه بیرون می‌روند و تا شامگاه کار می‌کنند.

El hombre sale a su trabajo, a su labor hasta la noche.

24 خداوندا، کارهای دست تو چه بسیارند. همه آنها را از روی حکمت انجام داده‌ای. زمین از مخلوقات تو پر است.

¡Yahvé, cuántas son tus obras! Con sabiduría, los has hecho todos. La tierra está llena de sus riquezas.

25 در دریاهای بزرگی که آفریده‌ای جانوران بزرگ و کوچک به فراوانی یافت می‌شوند.

Ahí está el mar, grande y ancho, en el que hay innumerables seres vivos, tanto a los animales pequeños como a los grandes.

26 کشتیها بر روی آب می‌روند، و لِویاتان، که تو برای بازی در دریا ساختی، در آن بازی می‌کند.

Ahí van los barcos, y el leviatán, que se formó para jugar allí.

27 تمام مخلوقات تو منتظرند تا تو روزی‌شان را به آنها بدهی.

Todos ellos te esperan, para que les des su comida a su debido tiempo.

28 تو دست خود را باز می‌کنی، به آنها روزی می‌دهی و آنها را با چیزهای نیکو سیر می‌کنی.

Tú les das; ellos recogen. Abres la mano; se conforman con el bien.

29 هنگامی که روی خود را از آنها برمی‌گردانی مضطرب می‌شوند؛ و وقتی جان آنها را می‌گیری، می‌میرند و به خاکی که از آن ساخته شده‌اند، برمی‌گردند.

Escondes tu rostro; están turbados. Les quitas el aliento; mueren y vuelven al polvo.

30 اما زمانی که به مخلوقات جان می‌بخشی، زنده می‌شوند و به زمین طراوت می‌بخشند.

Envías tu Espíritu y son creados. Renuevas la cara de la tierra.

31 شکوه و عظمت خداوند جاودانی است و او از آنچه آفریده است خشنود می‌باشد.

Que la gloria de Yahvé sea eterna. Que Yahvé se regocije en sus obras.

32 خداوند به زمین نگاه می‌کند و زمین می‌لرزد؛ کوهها را لمس می‌نماید و دود از آنها بلند می‌شود.

Él mira la tierra y ésta tiembla. Toca las montañas y éstas echan humo.

33 تا زنده‌ام، خداوند را با سرود، پرستش خواهم کرد و تا وجود دارم او را ستایش خواهم نمود.

Cantaré a Yahvé mientras viva. Cantaré alabanzas a mi Dios mientras tenga algún ser.

34 باشد که او از تفکرات من خشنود شود، زیرا او سرچشمه همهٔ خوشیهای من است.

Que mi meditación sea dulce para él. Me regocijaré en Yahvé.

35 باشد که همهٔ گناهکاران نابود شوند و بدکاران دیگر وجود نداشته باشند. ای جان من، خداوند را ستایش کن! سپاس بر خداوند!

Que los pecadores sean consumidos fuera de la tierra. Que los malvados no sean más. Bendice a Yahvé, mi alma. ¡Alabado sea Yah!