< مزامیر 104 >

ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای یهوه، ای خدای من، تو چه عظیمی! 1
Binecuvântează pe DOMNUL, suflete al meu. DOAMNE Dumnezeul meu, tu ești foarte mare; tu ești îmbrăcat cu onoare și maiestate.
تو خود را با عزت و جلال آراسته و خویشتن را با نور پوشانیده‌ای. آسمان را مثل خیمه گسترانیده‌ای 2
Cel care se acoperă cu lumină precum cu o haină, cel care întinde cerurile ca pe o perdea,
و خانهٔ خود را بر آبهای آن بنا کرده‌ای. ابرها را ارابه خود نموده‌ای و بر بالهای باد می‌رانی. 3
Cel care pune bârnele cămărilor lui în ape, cel care face din nori carul său; cel care umblă pe aripile vântului;
بادها فرستادگان تو هستند و شعله‌های آتش خدمتگزاران تو. 4
Cel care face îngerii lui duhuri; pe servitorii lui un foc arzând;
ای خداوند، تو زمین را بر اساسش استوار کردی تا هرگز از مسیرش منحرف نشود. 5
Care a pus fundațiile pământului, ca să nu fie clintit niciodată.
دریاها همچون ردایی آن را در برگرفت و آب دریاها کوهها را پوشاند. 6
Tu l-ai acoperit cu adâncul precum cu o haină, apele au stat deasupra munților.
اما آبها از هیبت صدای تو گریختند و پراکنده شدند. 7
La mustrarea ta ele au fugit; la vocea tunetului tău au plecat în grabă.
به فراز کوهها برآمدند و به دشتها سرازیر شده، به مکانی که برای آنها ساخته بودی، جاری شدند. 8
Ele urcă pe munți; coboară pe văi spre locul pe care tu l-ai întemeiat pentru ele.
برای دریاها حدی تعیین نموده‌ای تا از آنها نگذرند و زمین را دوباره نپوشانند. 9
Ai așezat un hotar ca ele să nu treacă peste el, ca să nu se întoarcă din nou să acopere pământul.
در دره‌ها، چشمه‌ها به وجود آورده‌ای تا آب آنها در کوهپایه‌ها جاری شود. 10
El trimite izvoarele în văile care aleargă printre dealuri.
تمام حیوانات صحرا از این چشمه‌ها آب می‌نوشند و گورخرها تشنگی خود را برطرف می‌سازند. 11
Ele adapă fiecare fiară a câmpului, măgarii sălbatici își astâmpără setea.
پرندگان بر شاخه‌های درختان لانه می‌سازند و آواز می‌خوانند. 12
Prin ele păsările cerului, care cântă printre ramuri, își vor avea locuințele.
از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین از نعمتهای گوناگون تو پر می‌شود. 13
El adapă dealurile din cămările lui, pământul este săturat cu rodul lucrărilor tale.
تو علف را برای خوراک چارپایان، و گیاهان را برای استفاده انسان، از زمین می‌رویانی. 14
El face să crească iarba pentru vite și verdeață pentru folosul omului, ca să aducă hrană din pământ;
تا دل انسان از شراب شاد گردد، روغن روی او را شاداب سازد و نان به جان او نیرو بخشد. 15
Și vin, care face inima omului veselă, și untdelemn pentru a face fața lui să strălucească și pâine care întărește inima omului.
درختان سرو لبنان که تو ای خداوند، آنها را کاشته‌ای سبز و خرمند. 16
Copacii DOMNULUI sunt plini de sevă; cedrii Libanului, pe care i-a sădit,
مرغان هوا در درختان سرو لانه می‌سازند و لک‌لک‌ها بر شاخه‌های درختان صنوبر. 17
Unde păsările își fac cuiburile; cât despre barză, brazii sunt casa ei.
کوههای بلند، چراگاه بزهای کوهی است و صخره‌ها، پناهگاه خرگوشان. 18
Dealurile înalte sunt un loc de scăpare pentru caprele sălbatice; și stâncile pentru iepuri.
ماه را برای تعیین ماههای سال آفریدی و آفتاب را برای تعیین روزها. 19
El a rânduit luna pentru anotimpuri, soarele își cunoaște apusul.
به فرمان تو شب می‌شود. در تاریکی شب همهٔ حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون می‌آیند. 20
Tu faci întuneric și este noapte, în care toate fiarele pădurii se furișează.
شیربچگان برای شکار غرش می‌کنند و روزی خود را از خدا می‌خواهند. 21
Leii tineri răcnesc după prada lor și își caută hrana de la Dumnezeu.
هنگامی که آفتاب طلوع می‌کند، آنها به لانه‌های خود برمی‌گردند و می‌خوابند. 22
Soarele răsare, ei se adună și se culcă în vizuinile lor.
آنگاه انسانها برای کسب معاش، از خانه بیرون می‌روند و تا شامگاه کار می‌کنند. 23
Omul iese la lucrarea lui și la munca lui până seara.
خداوندا، کارهای دست تو چه بسیارند. همه آنها را از روی حکمت انجام داده‌ای. زمین از مخلوقات تو پر است. 24
DOAMNE, cât de multe sunt lucrările tale! În înțelepciune le-ai făcut pe toate, pământul este plin de bogățiile tale.
در دریاهای بزرگی که آفریده‌ای جانوران بزرگ و کوچک به فراوانی یافت می‌شوند. 25
Așa este această măreață și largă mare, în care sunt nenumărate lucruri furișându-se, deopotrivă fiare mici și mari.
کشتیها بر روی آب می‌روند، و لِویاتان، که تو برای بازی در دریا ساختی، در آن بازی می‌کند. 26
Acolo merg corăbiile, acolo este acel leviatan, tu l-ai făcut să se joace în ea.
تمام مخلوقات تو منتظرند تا تو روزی‌شان را به آنها بدهی. 27
Acestea toate te așteptă, ca să le dai hrana la timpul cuvenit.
تو دست خود را باز می‌کنی، به آنها روزی می‌دهی و آنها را با چیزهای نیکو سیر می‌کنی. 28
Ce le dai, ele adună, tu îți deschizi mâna, ele se umplă cu bunătăți.
هنگامی که روی خود را از آنها برمی‌گردانی مضطرب می‌شوند؛ و وقتی جان آنها را می‌گیری، می‌میرند و به خاکی که از آن ساخته شده‌اند، برمی‌گردند. 29
Îți ascunzi fața, ele se tulbură; le iei suflarea, ele mor și se întorc în țărâna lor.
اما زمانی که به مخلوقات جان می‌بخشی، زنده می‌شوند و به زمین طراوت می‌بخشند. 30
Trimiți duhul tău, ele sunt create și înnoiești fața pământului.
شکوه و عظمت خداوند جاودانی است و او از آنچه آفریده است خشنود می‌باشد. 31
Gloria DOMNULUI va dăinui pentru totdeauna, DOMNUL se va bucura în lucrările lui.
خداوند به زمین نگاه می‌کند و زمین می‌لرزد؛ کوهها را لمس می‌نماید و دود از آنها بلند می‌شود. 32
El se uită pe pământ și acesta tremură, atinge dealurile și ele fumegă.
تا زنده‌ام، خداوند را با سرود، پرستش خواهم کرد و تا وجود دارم او را ستایش خواهم نمود. 33
Voi cânta DOMNULUI cât timp trăiesc, voi cânta laudă Dumnezeului meu cât timp voi fi.
باشد که او از تفکرات من خشنود شود، زیرا او سرچشمه همهٔ خوشیهای من است. 34
Meditația mea despre el va fi dulce, mă voi veseli în DOMNUL.
باشد که همهٔ گناهکاران نابود شوند و بدکاران دیگر وجود نداشته باشند. ای جان من، خداوند را ستایش کن! سپاس بر خداوند! 35
Să fie mistuiți păcătoșii de pe pământ și să nu mai fie cei stricați. Binecuvântează pe DOMNUL, suflete al meu. Lăudați pe DOMNUL.

< مزامیر 104 >