مزامیر 104

1 ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای یهوه، ای خدای من، تو چه عظیمی!

わが霊魂よヱホパをほめまつれ わが神ヱホバよなんぢは至大にして尊貴と稜威とを衣たまへり

2 تو خود را با عزت و جلال آراسته و خویشتن را با نور پوشانیده‌ای. آسمان را مثل خیمه گسترانیده‌ای

なんぢ光をころものごとくにまとひ天を幕のごとくにはり

3 و خانهٔ خود را بر آبهای آن بنا کرده‌ای. ابرها را ارابه خود نموده‌ای و بر بالهای باد می‌رانی.

水のなかにおのれの殿の棟梁をおき 雲をおのれの車となし 風の翼にのりあるき

4 بادها فرستادگان تو هستند و شعله‌های آتش خدمتگزاران تو.

かぜを使者となし熖のいづる火を僕となしたまふ

5 ای خداوند، تو زمین را بر اساسش استوار کردی تا هرگز از مسیرش منحرف نشود.

ヱホバは地を基のうへにおきて 永遠にうごくことなからしめたまふ

6 دریاها همچون ردایی آن را در برگرفت و آب دریاها کوهها را پوشاند.

衣にておほふがごとく大水にて地をおほひたまへり 水たたへて山のうへをこゆ

7 اما آبها از هیبت صدای تو گریختند و پراکنده شدند.

なんぢ叱咤すれば水しりぞき 汝いかづちの聲をはなてば水たちまち去ぬ

8 به فراز کوهها برآمدند و به دشتها سرازیر شده، به مکانی که برای آنها ساخته بودی، جاری شدند.

あるひは山にのぼり或ひは谷にくだりて 汝のさだめたまへる所にゆけり

9 برای دریاها حدی تعیین نموده‌ای تا از آنها نگذرند و زمین را دوباره نپوشانند.

なんぢ界をたてて之をこえしめず ふたたび地をおほふことなからしむ

10 در دره‌ها، چشمه‌ها به وجود آورده‌ای تا آب آنها در کوهپایه‌ها جاری شود.

ヱホバはいづみを谷にわきいだし給ふ その流は山のあひだにはしる

11 تمام حیوانات صحرا از این چشمه‌ها آب می‌نوشند و گورخرها تشنگی خود را برطرف می‌سازند.

かくて野のもろもろの獣にのましむ 野の驢馬もその渇をやむ

12 پرندگان بر شاخه‌های درختان لانه می‌سازند و آواز می‌خوانند.

空の鳥もそのほとりにすみ 樹梢の間よりさえづりうたふ

13 از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین از نعمتهای گوناگون تو پر می‌شود.

ヱホバはその殿よりもろもろの山に灌漑たまふ 地はなんぢのみわざの實によりて飽足ぬ

14 تو علف را برای خوراک چارپایان، و گیاهان را برای استفاده انسان، از زمین می‌رویانی.

ヱホバは草をはえしめて家畜にあたへ 田產をはえしめて人の使用にそなへたまふ かく地より食物をいだしたまふ

15 تا دل انسان از شراب شاد گردد، روغن روی او را شاداب سازد و نان به جان او نیرو بخشد.

人のこころを歓ばしむる葡萄酒 ひとの顔をつややかならしむるあぶら 人のこころを強からしむる糧どもなり

16 درختان سرو لبنان که تو ای خداوند، آنها را کاشته‌ای سبز و خرمند.

ヱホバの樹とその植たまへるレバノンの香柏とは飽足ぬべし

17 مرغان هوا در درختان سرو لانه می‌سازند و لک‌لک‌ها بر شاخه‌های درختان صنوبر.

鳥はそのなかに巣をつくり鶴は松をその棲とせり

18 کوههای بلند، چراگاه بزهای کوهی است و صخره‌ها، پناهگاه خرگوشان.

たかき山は山羊のすまひ磐石は山鼠のかくるる所なり

19 ماه را برای تعیین ماههای سال آفریدی و آفتاب را برای تعیین روزها.

ヱホバは月をつくりて時をつかさどらせたまへり 日はその西にいることをしる

20 به فرمان تو شب می‌شود. در تاریکی شب همهٔ حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون می‌آیند.

なんぢ黑暗をつくりたまへば夜あり そのとき林のけものは皆しのびしのびに出きたる

21 شیربچگان برای شکار غرش می‌کنند و روزی خود را از خدا می‌خواهند.

わかき獅ほえて餌をもとめ神にくひものをもとむ

22 هنگامی که آفتاب طلوع می‌کند، آنها به لانه‌های خود برمی‌گردند و می‌خوابند.

日いづれば退きてその穴にふす

23 آنگاه انسانها برای کسب معاش، از خانه بیرون می‌روند و تا شامگاه کار می‌کنند.

人はいでて工をとりその勤勞はゆふべにまでいたる

24 خداوندا، کارهای دست تو چه بسیارند. همه آنها را از روی حکمت انجام داده‌ای. زمین از مخلوقات تو پر است.

ヱホバよなんぢの事跡はいかに多なる これらは皆なんぢの智慧にてつくりたまへり 汝のもろもろの富は地にみつ

25 در دریاهای بزرگی که آفریده‌ای جانوران بزرگ و کوچک به فراوانی یافت می‌شوند.

かしこに大なるひろき海あり そのなかに數しられぬ匍ふもの小なる大なる生るものあり

26 کشتیها بر روی آب می‌روند، و لِویاتان، که تو برای بازی در دریا ساختی، در آن بازی می‌کند.

舟そのうへをはしり汝のつくりたまへる鰐そのうちにあそびたはぶる

27 تمام مخلوقات تو منتظرند تا تو روزی‌شان را به آنها بدهی.

彼ら皆なんぢを俟望む なんぢ宜時にくひものを之にあたへたまふ

28 تو دست خود را باز می‌کنی، به آنها روزی می‌دهی و آنها را با چیزهای نیکو سیر می‌کنی.

彼等はなんぢの予へたまふ物をひろふ なんぢ手をひらきたまへばかれら嘉物にあきたりぬ

29 هنگامی که روی خود را از آنها برمی‌گردانی مضطرب می‌شوند؛ و وقتی جان آنها را می‌گیری، می‌میرند و به خاکی که از آن ساخته شده‌اند، برمی‌گردند.

なんぢ面をおほひたまへば彼等はあわてふためく 汝かれらの氣息をとりたまへばかれらは死て塵にかへる

30 اما زمانی که به مخلوقات جان می‌بخشی، زنده می‌شوند و به زمین طراوت می‌بخشند.

なんぢ霊をいだしたまへば百物みな造らるなんぢ地のおもてを新にしたまふ

31 شکوه و عظمت خداوند جاودانی است و او از آنچه آفریده است خشنود می‌باشد.

願くはヱホバの榮光とこしへにあらんことを ヱホバそのみわざを喜びたまはんことを

32 خداوند به زمین نگاه می‌کند و زمین می‌لرزد؛ کوهها را لمس می‌نماید و دود از آنها بلند می‌شود.

ヱホバ地をみたまへば地ふるひ山にふれたまへば山は煙をいだす

33 تا زنده‌ام، خداوند را با سرود، پرستش خواهم کرد و تا وجود دارم او را ستایش خواهم نمود.

生るかぎりはヱホバに向ひてうたひ 我ながらふるほどはわが神をほめうたはん

34 باشد که او از تفکرات من خشنود شود، زیرا او سرچشمه همهٔ خوشیهای من است.

ヱホバをおもふわが思念はたのしみ深からん われヱホバによりて喜ぶべし

35 باشد که همهٔ گناهکاران نابود شوند و بدکاران دیگر وجود نداشته باشند. ای جان من، خداوند را ستایش کن! سپاس بر خداوند!

罪人は地より絶滅され あしきものは復あらざるべし わが霊魂よヱホバをほめまつれヱホバを讃稱へよ