ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای یهوه، ای خدای من، تو چه عظیمی! | 1 |
ברכי נפשי את יהוה יהוה אלהי גדלת מאד הוד והדר לבשת׃ |
تو خود را با عزت و جلال آراسته و خویشتن را با نور پوشانیدهای. آسمان را مثل خیمه گسترانیدهای | 2 |
עטה אור כשלמה נוטה שמים כיריעה׃ |
و خانهٔ خود را بر آبهای آن بنا کردهای. ابرها را ارابه خود نمودهای و بر بالهای باد میرانی. | 3 |
המקרה במים עליותיו השם עבים רכובו המהלך על כנפי רוח׃ |
بادها فرستادگان تو هستند و شعلههای آتش خدمتگزاران تو. | 4 |
עשה מלאכיו רוחות משרתיו אש להט׃ |
ای خداوند، تو زمین را بر اساسش استوار کردی تا هرگز از مسیرش منحرف نشود. | 5 |
יסד ארץ על מכוניה בל תמוט עולם ועד׃ |
دریاها همچون ردایی آن را در برگرفت و آب دریاها کوهها را پوشاند. | 6 |
תהום כלבוש כסיתו על הרים יעמדו מים׃ |
اما آبها از هیبت صدای تو گریختند و پراکنده شدند. | 7 |
מן גערתך ינוסון מן קול רעמך יחפזון׃ |
به فراز کوهها برآمدند و به دشتها سرازیر شده، به مکانی که برای آنها ساخته بودی، جاری شدند. | 8 |
יעלו הרים ירדו בקעות אל מקום זה יסדת להם׃ |
برای دریاها حدی تعیین نمودهای تا از آنها نگذرند و زمین را دوباره نپوشانند. | 9 |
גבול שמת בל יעברון בל ישובון לכסות הארץ׃ |
در درهها، چشمهها به وجود آوردهای تا آب آنها در کوهپایهها جاری شود. | 10 |
המשלח מעינים בנחלים בין הרים יהלכון׃ |
تمام حیوانات صحرا از این چشمهها آب مینوشند و گورخرها تشنگی خود را برطرف میسازند. | 11 |
ישקו כל חיתו שדי ישברו פראים צמאם׃ |
پرندگان بر شاخههای درختان لانه میسازند و آواز میخوانند. | 12 |
עליהם עוף השמים ישכון מבין עפאים יתנו קול׃ |
از آسمان بر کوهها باران میبارانی و زمین از نعمتهای گوناگون تو پر میشود. | 13 |
משקה הרים מעליותיו מפרי מעשיך תשבע הארץ׃ |
تو علف را برای خوراک چارپایان، و گیاهان را برای استفاده انسان، از زمین میرویانی. | 14 |
מצמיח חציר לבהמה ועשב לעבדת האדם להוציא לחם מן הארץ׃ |
تا دل انسان از شراب شاد گردد، روغن روی او را شاداب سازد و نان به جان او نیرو بخشد. | 15 |
ויין ישמח לבב אנוש להצהיל פנים משמן ולחם לבב אנוש יסעד׃ |
درختان سرو لبنان که تو ای خداوند، آنها را کاشتهای سبز و خرمند. | 16 |
ישבעו עצי יהוה ארזי לבנון אשר נטע׃ |
مرغان هوا در درختان سرو لانه میسازند و لکلکها بر شاخههای درختان صنوبر. | 17 |
אשר שם צפרים יקננו חסידה ברושים ביתה׃ |
کوههای بلند، چراگاه بزهای کوهی است و صخرهها، پناهگاه خرگوشان. | 18 |
הרים הגבהים ליעלים סלעים מחסה לשפנים׃ |
ماه را برای تعیین ماههای سال آفریدی و آفتاب را برای تعیین روزها. | 19 |
עשה ירח למועדים שמש ידע מבואו׃ |
به فرمان تو شب میشود. در تاریکی شب همهٔ حیوانات وحشی از لانههای خود بیرون میآیند. | 20 |
תשת חשך ויהי לילה בו תרמש כל חיתו יער׃ |
شیربچگان برای شکار غرش میکنند و روزی خود را از خدا میخواهند. | 21 |
הכפירים שאגים לטרף ולבקש מאל אכלם׃ |
هنگامی که آفتاب طلوع میکند، آنها به لانههای خود برمیگردند و میخوابند. | 22 |
תזרח השמש יאספון ואל מעונתם ירבצון׃ |
آنگاه انسانها برای کسب معاش، از خانه بیرون میروند و تا شامگاه کار میکنند. | 23 |
יצא אדם לפעלו ולעבדתו עדי ערב׃ |
خداوندا، کارهای دست تو چه بسیارند. همه آنها را از روی حکمت انجام دادهای. زمین از مخلوقات تو پر است. | 24 |
מה רבו מעשיך יהוה כלם בחכמה עשית מלאה הארץ קנינך׃ |
در دریاهای بزرگی که آفریدهای جانوران بزرگ و کوچک به فراوانی یافت میشوند. | 25 |
זה הים גדול ורחב ידים שם רמש ואין מספר חיות קטנות עם גדלות׃ |
کشتیها بر روی آب میروند، و لِویاتان، که تو برای بازی در دریا ساختی، در آن بازی میکند. | 26 |
שם אניות יהלכון לויתן זה יצרת לשחק בו׃ |
تمام مخلوقات تو منتظرند تا تو روزیشان را به آنها بدهی. | 27 |
כלם אליך ישברון לתת אכלם בעתו׃ |
تو دست خود را باز میکنی، به آنها روزی میدهی و آنها را با چیزهای نیکو سیر میکنی. | 28 |
תתן להם ילקטון תפתח ידך ישבעון טוב׃ |
هنگامی که روی خود را از آنها برمیگردانی مضطرب میشوند؛ و وقتی جان آنها را میگیری، میمیرند و به خاکی که از آن ساخته شدهاند، برمیگردند. | 29 |
תסתיר פניך יבהלון תסף רוחם יגועון ואל עפרם ישובון׃ |
اما زمانی که به مخلوقات جان میبخشی، زنده میشوند و به زمین طراوت میبخشند. | 30 |
תשלח רוחך יבראון ותחדש פני אדמה׃ |
شکوه و عظمت خداوند جاودانی است و او از آنچه آفریده است خشنود میباشد. | 31 |
יהי כבוד יהוה לעולם ישמח יהוה במעשיו׃ |
خداوند به زمین نگاه میکند و زمین میلرزد؛ کوهها را لمس مینماید و دود از آنها بلند میشود. | 32 |
המביט לארץ ותרעד יגע בהרים ויעשנו׃ |
تا زندهام، خداوند را با سرود، پرستش خواهم کرد و تا وجود دارم او را ستایش خواهم نمود. | 33 |
אשירה ליהוה בחיי אזמרה לאלהי בעודי׃ |
باشد که او از تفکرات من خشنود شود، زیرا او سرچشمه همهٔ خوشیهای من است. | 34 |
יערב עליו שיחי אנכי אשמח ביהוה׃ |
باشد که همهٔ گناهکاران نابود شوند و بدکاران دیگر وجود نداشته باشند. ای جان من، خداوند را ستایش کن! سپاس بر خداوند! | 35 |
יתמו חטאים מן הארץ ורשעים עוד אינם ברכי נפשי את יהוה הללו יה׃ |