مزامیر 104

1 ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای یهوه، ای خدای من، تو چه عظیمی!

I give praise to Yahweh with all my life, Yahweh my God, you are very magnificent; you are clothed with splendor and majesty.

2 تو خود را با عزت و جلال آراسته و خویشتن را با نور پوشانیده‌ای. آسمان را مثل خیمه گسترانیده‌ای

You cover yourself with light as with a garment; you spread out the heavens like a tent curtain.

3 و خانهٔ خود را بر آبهای آن بنا کرده‌ای. ابرها را ارابه خود نموده‌ای و بر بالهای باد می‌رانی.

You lay the beams of your chambers on the clouds; you make the clouds your chariot; you walk on the wings of the wind.

4 بادها فرستادگان تو هستند و شعله‌های آتش خدمتگزاران تو.

He makes the winds his messengers, flames of fire his servants.

5 ای خداوند، تو زمین را بر اساسش استوار کردی تا هرگز از مسیرش منحرف نشود.

He laid the foundations of the earth, and it will never be moved.

6 دریاها همچون ردایی آن را در برگرفت و آب دریاها کوهها را پوشاند.

You covered the earth with water like a garment; the water covered the mountains.

7 اما آبها از هیبت صدای تو گریختند و پراکنده شدند.

Your rebuke made the waters recede; at the sound of your thunderous voice they fled.

8 به فراز کوهها برآمدند و به دشتها سرازیر شده، به مکانی که برای آنها ساخته بودی، جاری شدند.

The mountains rose, and the valleys spread out into the places that you had appointed for them.

9 برای دریاها حدی تعیین نموده‌ای تا از آنها نگذرند و زمین را دوباره نپوشانند.

You have set a boundary for them that they will not cross; they will not cover the earth again.

10 در دره‌ها، چشمه‌ها به وجود آورده‌ای تا آب آنها در کوهپایه‌ها جاری شود.

He made springs flow into the valleys; the streams flow between the mountains.

11 تمام حیوانات صحرا از این چشمه‌ها آب می‌نوشند و گورخرها تشنگی خود را برطرف می‌سازند.

They supply water for all the animals of the field; the wild donkeys quench their thirst.

12 پرندگان بر شاخه‌های درختان لانه می‌سازند و آواز می‌خوانند.

By the riverbanks the birds build their nests; they sing among the branches.

13 از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین از نعمتهای گوناگون تو پر می‌شود.

He waters the mountains from his water chambers in the sky. The earth is filled with the fruit of his labor.

14 تو علف را برای خوراک چارپایان، و گیاهان را برای استفاده انسان، از زمین می‌رویانی.

He makes the grass grow for the cattle and plants for man to cultivate so that man may produce food from the earth.

15 تا دل انسان از شراب شاد گردد، روغن روی او را شاداب سازد و نان به جان او نیرو بخشد.

He makes wine to make man happy, oil to make his face shine, and food to sustain his life.

16 درختان سرو لبنان که تو ای خداوند، آنها را کاشته‌ای سبز و خرمند.

The trees of Yahweh get plenty of rain; the cedars of Lebanon which he planted.

17 مرغان هوا در درختان سرو لانه می‌سازند و لک‌لک‌ها بر شاخه‌های درختان صنوبر.

There the birds make their nests. The stork makes the cypress tree her home.

18 کوههای بلند، چراگاه بزهای کوهی است و صخره‌ها، پناهگاه خرگوشان.

The wild goats live on the high mountains; the mountain heights are a refuge for the hyraxes.

19 ماه را برای تعیین ماههای سال آفریدی و آفتاب را برای تعیین روزها.

He appointed the moon to mark the seasons; the sun knows its time for setting.

20 به فرمان تو شب می‌شود. در تاریکی شب همهٔ حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون می‌آیند.

You make the darkness of the night when all the beasts of the forest come out.

21 شیربچگان برای شکار غرش می‌کنند و روزی خود را از خدا می‌خواهند.

The young lions roar for their prey and seek their food from God.

22 هنگامی که آفتاب طلوع می‌کند، آنها به لانه‌های خود برمی‌گردند و می‌خوابند.

When the sun rises, they retreat and sleep in their dens.

23 آنگاه انسانها برای کسب معاش، از خانه بیرون می‌روند و تا شامگاه کار می‌کنند.

Meanwhile, people go out to their work and labor away until the evening.

24 خداوندا، کارهای دست تو چه بسیارند. همه آنها را از روی حکمت انجام داده‌ای. زمین از مخلوقات تو پر است.

Yahweh, how many and varied are your works! With wisdom you made them all; the earth overflows with your works.

25 در دریاهای بزرگی که آفریده‌ای جانوران بزرگ و کوچک به فراوانی یافت می‌شوند.

Over there is the sea, deep and wide, teeming with innumerable creatures, both small and great.

26 کشتیها بر روی آب می‌روند، و لِویاتان، که تو برای بازی در دریا ساختی، در آن بازی می‌کند.

The ships travel there, and Leviathan is also there, which you formed to play in the sea.

27 تمام مخلوقات تو منتظرند تا تو روزی‌شان را به آنها بدهی.

All these look to you to give them their food on time.

28 تو دست خود را باز می‌کنی، به آنها روزی می‌دهی و آنها را با چیزهای نیکو سیر می‌کنی.

When you give to them, they gather; when you open your hand, they are satisfied.

29 هنگامی که روی خود را از آنها برمی‌گردانی مضطرب می‌شوند؛ و وقتی جان آنها را می‌گیری، می‌میرند و به خاکی که از آن ساخته شده‌اند، برمی‌گردند.

When you hide your face, they are troubled; if you take away their breath, they die and return to dust.

30 اما زمانی که به مخلوقات جان می‌بخشی، زنده می‌شوند و به زمین طراوت می‌بخشند.

When you send out your Spirit, they are created, and you renew the countryside.

31 شکوه و عظمت خداوند جاودانی است و او از آنچه آفریده است خشنود می‌باشد.

May the glory of Yahweh last forever; may Yahweh enjoy his creation.

32 خداوند به زمین نگاه می‌کند و زمین می‌لرزد؛ کوهها را لمس می‌نماید و دود از آنها بلند می‌شود.

He looks down on the earth, and it shakes; he touches the mountains, and they smoke.

33 تا زنده‌ام، خداوند را با سرود، پرستش خواهم کرد و تا وجود دارم او را ستایش خواهم نمود.

I will sing to Yahweh all my life; I will sing praise to my God as long as I live.

34 باشد که او از تفکرات من خشنود شود، زیرا او سرچشمه همهٔ خوشیهای من است.

May my thoughts be sweet to him; I will rejoice in Yahweh.

35 باشد که همهٔ گناهکاران نابود شوند و بدکاران دیگر وجود نداشته باشند. ای جان من، خداوند را ستایش کن! سپاس بر خداوند!

May sinners vanish from the earth, and let the wicked be no more. I give praise to Yahweh with all my life. Praise Yahweh.