مزامیر 103

1 مزمور داوود. ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را ستایش کن!

Un salmo de David. Alaba, alma mía, al Señor; que todo mi ser alabe su santo nombre.

2 ای جان من، خداوند را ستایش کن و تمام مهربانی‌های او را فراموش نکن!

Alaba, alma mía, al Señor; y que no olvide mi ser las maravillosas cosas que él ha hecho por mí.

3 او تمام گناهانم را می‌آمرزد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌بخشد.

Él perdona mis pecados, y cura todas mis enfermedades.

4 جان مرا از مرگ می‌رهاند و با محبت و رحمت خود مرا برکت می‌دهد!

Me salva de la muerte; me honra con su gran amor y misericordia.

5 جان مرا با نعمتهای خوب سیر می‌کند تا همچون عقاب، جوان و قوی بمانم.

Llena mi vida con todo lo que es bueno; me rejuvenece, y me hace fuerte como un águila.

6 خداوند عدالت را اجرا می‌کند و حق مظلومان را به آنها می‌دهد.

El Señor hace lo que está bien, y defiende a los que son abusados.

7 او روشهای خود را بر موسی آشکار نمود و اعمال شگفت‌انگیز خود را به بنی‌اسرائیل نشان داد.

Él explicó sus caminos a moisés: le dijo al pueblo de Israel lo que iba a hacer.

8 خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دیر غضب و پر محبت می‌باشد.

El Señor es amable y lleno de gracia, y no rápido para la ira. Lleno de amor y justicia.

9 خداوند همیشه توبیخ و تنبیه نمی‌کند و تا ابد خشمگین نمی‌ماند.

Él no nos acusa; ni permanece para siempre airado con nosotros.

10 او با ما مطابق گناهانمان عمل ننموده و آنچنان که سزاوار بوده‌ایم، ما را به سزای اعمالمان نرسانده است.

No nos castiga por nuestros pecados, como debería hacer; no nos devuelve todas las cosas malas que hacemos, aunque lo merezcamos.

11 زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان اندازه محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند عظیم می‌باشد!

Porque tan grande como los cielos que están sobre la tierra es su amor con los que le honran.

12 به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه خداوند گناهان ما را از ما دور کرده است!

Tan lejos como el este está del oeste es como el Señor ha echado fuera nuestros pecados.

13 همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد.

Como un padre amoroso, el Señor es amable y compasivo con quienes le siguen.

14 خداوند از سرشت و فطرت ما آگاه است و می‌داند که خاک هستیم.

Porque él sabe cómo fuimos hechos; él recuerda que somos solo polvo.

15 عمر انسان مانند علف و همچون گل صحرا می‌باشد،

La vida de los seres humanos es como la grama: florecemos como plantas en un campo,

16 که روزی باد بر آن می‌وزد و از بین می‌رود و دیگر در آن مکانی که بوده، هرگز دیده نمی‌شود.

pero entonces el viento sopla, y nos vamos, desapareciendo sin dejar rastro.

17 اما محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند، همیشگی است و او عدالت را در حق فرزندان آنانی که عهد و احکام او را حفظ می‌کنند، بجا می‌آورد.

Pero el gran amor de Dios durará para toda la eternidad con aquellos que le siguen; su bondad perdurará por todas las generaciones,

18

con aquellos que cumplen sus convenios y sus mandamientos.

19 خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همهٔ موجودات حکمرانی می‌کند.

El Señor ha establecido su trono en los cielos, y gobierna sobre todas las cosas.

20 ای همهٔ فرشتگان توانا که گوش به فرمان خداوند هستید تا دستورهایش را اجرا نمایید، او را ستایش کنید!

¡Alaben al Señor, ángeles, ustedes poderosos que hacen lo que él dice, escuchando lo que él les ordena!

21 ای همه لشکرهای آسمانی، ای خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید!

¡Alaben al Señor, ustedes ejércitos celestiales que le sirven y cumplen su voluntad!

22 ای همه مخلوقات خداوند، در هر جایی که هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش کن!

¡Alabe al Señor, toda cosa en su creación, todos bajo su gobierno! ¡Alaba, alma mía, al Señor!