مزامیر 103

1 مزمور داوود. ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را ستایش کن!

Blagosiljaj, dušo moja, Gospoda, i sve što je u meni sveto ime njegovo.

2 ای جان من، خداوند را ستایش کن و تمام مهربانی‌های او را فراموش نکن!

Blagosiljaj, dušo moja, Gospoda, i ne zaboravljaj nijednoga dobra što ti je uèinio.

3 او تمام گناهانم را می‌آمرزد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌بخشد.

On ti prašta sve grijehe i iscjeljuje sve bolesti tvoje;

4 جان مرا از مرگ می‌رهاند و با محبت و رحمت خود مرا برکت می‌دهد!

Izbavlja od groba život tvoj, vjenèava te dobrotom i milošæu;

5 جان مرا با نعمتهای خوب سیر می‌کند تا همچون عقاب، جوان و قوی بمانم.

Ispunja dobrim želje tvoje, ponavlja se kao u orla mladost tvoja.

6 خداوند عدالت را اجرا می‌کند و حق مظلومان را به آنها می‌دهد.

Gospod tvori pravdu i sud svima kojima se krivo èini.

7 او روشهای خود را بر موسی آشکار نمود و اعمال شگفت‌انگیز خود را به بنی‌اسرائیل نشان داد.

Pokaza putove svoje Mojsiju, sinovima Izrailjevim djela svoja.

8 خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دیر غضب و پر محبت می‌باشد.

Milostiv je i dobar Gospod, spor na gnjev i veoma blag.

9 خداوند همیشه توبیخ و تنبیه نمی‌کند و تا ابد خشمگین نمی‌ماند.

Ne gnjevi se jednako, niti se dovijeka srdi.

10 او با ما مطابق گناهانمان عمل ننموده و آنچنان که سزاوار بوده‌ایم، ما را به سزای اعمالمان نرسانده است.

Ne postupa s nama po grijesima našim, niti nam vraæa po nepravdama našim.

11 زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان اندازه محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند عظیم می‌باشد!

Nego koliko je nebo visoko od zemlje, tolika je milost njegova k onima koji ga se boje.

12 به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه خداوند گناهان ما را از ما دور کرده است!

Koliko je istok daleko od zapada, toliko udaljuje od nas bezakonja naša.

13 همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد.

Kako otac žali sinove, tako Gospod žali one koji ga se boje.

14 خداوند از سرشت و فطرت ما آگاه است و می‌داند که خاک هستیم.

Jer zna graðu našu, opominje se da smo prah.

15 عمر انسان مانند علف و همچون گل صحرا می‌باشد،

Dani su èovjeèiji kao trava; kao cvijet u polju, tako cvjeta.

16 که روزی باد بر آن می‌وزد و از بین می‌رود و دیگر در آن مکانی که بوده، هرگز دیده نمی‌شود.

Dune vjetar na nj, i nestane ga, niti æe ga više poznati mjesto njegovo.

17 اما محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند، همیشگی است و او عدالت را در حق فرزندان آنانی که عهد و احکام او را حفظ می‌کنند، بجا می‌آورد.

Ali milost Gospodnja ostaje od vijeka i do vijeka na onima koji ga se boje, i pravda njegova na sinovima sinova,

18

Koji drže zavjet njegov, i pamte zapovijesti njegove, da ih izvršuju.

19 خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همهٔ موجودات حکمرانی می‌کند.

Gospod na nebesima postavi prijesto svoj, i carstvo njegovo svijem vlada.

20 ای همهٔ فرشتگان توانا که گوش به فرمان خداوند هستید تا دستورهایش را اجرا نمایید، او را ستایش کنید!

Blagosiljajte Gospoda anðeli njegovi, koji ste silni krjepošæu, izvršujete rijeè njegovu slušajuæi glas rijeèi njegove.

21 ای همه لشکرهای آسمانی، ای خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید!

Blagosiljajte Gospoda sve vojske njegove, sluge njegove, koje tvorite volju njegovu.

22 ای همه مخلوقات خداوند، در هر جایی که هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش کن!

Blagosiljajte Gospoda sva djela njegova, po svijem mjestima vlade njegove! Blagosiljaj, dušo moja, Gospoda!