مزامیر 103

1 مزمور داوود. ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را ستایش کن!

Psalm Dawida. Błogosław, moja duszo, PANA, i całe moje wnętrze – jego święte imię.

2 ای جان من، خداوند را ستایش کن و تمام مهربانی‌های او را فراموش نکن!

Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach.

3 او تمام گناهانم را می‌آمرزد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌بخشد.

On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby;

4 جان مرا از مرگ می‌رهاند و با محبت و رحمت خود مرا برکت می‌دهد!

On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.

5 جان مرا با نعمتهای خوب سیر می‌کند تا همچون عقاب، جوان و قوی بمانم.

On nasyca dobrem twoje usta i odnawia twoją młodość jak u orła.

6 خداوند عدالت را اجرا می‌کند و حق مظلومان را به آنها می‌دهد.

PAN wymierza sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym.

7 او روشهای خود را بر موسی آشکار نمود و اعمال شگفت‌انگیز خود را به بنی‌اسرائیل نشان داد.

Dał poznać swe drogi Mojżeszowi, a synom Izraela swoje dzieła.

8 خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دیر غضب و پر محبت می‌باشد.

Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i [pełen] wielkiego miłosierdzia.

9 خداوند همیشه توبیخ و تنبیه نمی‌کند و تا ابد خشمگین نمی‌ماند.

Nie będzie się spierał bez końca ani wiecznie [gniewu] chował.

10 او با ما مطابق گناهانمان عمل ننموده و آنچنان که سزاوار بوده‌ایم، ما را به سزای اعمالمان نرسانده است.

Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.

11 زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان اندازه محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند عظیم می‌باشد!

Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, [tak] wielkie [jest] jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.

12 به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه خداوند گناهان ما را از ما دور کرده است!

Jak daleko jest wschód od zachodu, [tak] daleko oddalił od nas nasze występki.

13 همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد.

Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.

14 خداوند از سرشت و فطرت ما آگاه است و می‌داند که خاک هستیم.

On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.

15 عمر انسان مانند علف و همچون گل صحرا می‌باشد،

Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.

16 که روزی باد بر آن می‌وزد و از بین می‌رود و دیگر در آن مکانی که بوده، هرگز دیده نمی‌شود.

Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.

17 اما محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند، همیشگی است و او عدالت را در حق فرزندان آنانی که عهد و احکام او را حفظ می‌کنند، بجا می‌آورد.

Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;

18

[Nad tymi], którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.

19 خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همهٔ موجودات حکمرانی می‌کند.

PAN na niebiosach ustanowił [swój] tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.

20 ای همهٔ فرشتگان توانا که گوش به فرمان خداوند هستید تا دستورهایش را اجرا نمایید، او را ستایش کنید!

Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.

21 ای همه لشکرهای آسمانی، ای خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید!

Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.

22 ای همه مخلوقات خداوند، در هر جایی که هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش کن!

Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.