مزامیر 103

1 مزمور داوود. ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را ستایش کن!

Av David. Lova Herren, mi sjæl, og alt som i meg er, love hans heilage hamn!

2 ای جان من، خداوند را ستایش کن و تمام مهربانی‌های او را فراموش نکن!

Lova Herren, mi sjæl, og gløym ikkje alle hans velgjerningar!

3 او تمام گناهانم را می‌آمرزد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌بخشد.

Han som tilgjev all di skuld, han som lækjer alle dine brester,

4 جان مرا از مرگ می‌رهاند و با محبت و رحمت خود مرا برکت می‌دهد!

han som løyser ditt liv frå gravi, han som kryner deg med nåde og miskunn,

5 جان مرا با نعمتهای خوب سیر می‌کند تا همچون عقاب، جوان و قوی بمانم.

han som mettar din prydnad med godt, so du vert ung att som ørnen.

6 خداوند عدالت را اجرا می‌کند و حق مظلومان را به آنها می‌دهد.

Herren gjer rettferdsverk og rett mot alle som er under trykk.

7 او روشهای خود را بر موسی آشکار نمود و اعمال شگفت‌انگیز خود را به بنی‌اسرائیل نشان داد.

Han kunngjorde sine vegar for Moses, sine gjerningar for Israels born.

8 خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دیر غضب و پر محبت می‌باشد.

Miskunnsam og nådig er Herren, langmodig og rik på miskunn.

9 خداوند همیشه توبیخ و تنبیه نمی‌کند و تا ابد خشمگین نمی‌ماند.

Han trættar ikkje alltid og gøymer ikkje æveleg på vreide.

10 او با ما مطابق گناهانمان عمل ننموده و آنچنان که سزاوار بوده‌ایم، ما را به سزای اعمالمان نرسانده است.

Han gjer ikkje med oss etter våre synder og gjev oss ikkje lika for våre misgjerningar.

11 زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان اندازه محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند عظیم می‌باشد!

For so høg som himmelen er yver jordi, so er hans miskunn veldug yver deim som ottast honom.

12 به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه خداوند گناهان ما را از ما دور کرده است!

So langt som aust er frå vest, let han våre misgjerningar vera burte frå oss.

13 همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد.

Som ein far miskunnar borni, so miskunnar Herren deim som ottast honom.

14 خداوند از سرشت و فطرت ما آگاه است و می‌داند که خاک هستیم.

For han veit kva slag skapning me er, han kjem i hug at me er dust.

15 عمر انسان مانند علف و همچون گل صحرا می‌باشد،

Eit menneskje, som gras er hans dagar, som blomen på marki, soleis blømer han.

16 که روزی باد بر آن می‌وزد و از بین می‌رود و دیگر در آن مکانی که بوده، هرگز دیده نمی‌شود.

Når vinden fer yver honom, er han ikkje meir, og staden hans veit ikkje meir av honom.

17 اما محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند، همیشگی است و او عدالت را در حق فرزندان آنانی که عهد و احکام او را حفظ می‌کنند، بجا می‌آورد.

Men Herrens miskunn er frå æva og til æva yver deim som ottast honom, og hans rettferd er mot barneborn,

18

mot deim som held hans pakt, og som kjem i hug hans fyresegner og liver etter deim.

19 خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همهٔ موجودات حکمرانی می‌کند.

Herren hev sett sin kongsstol i himmelen, og hans rike råder yver alle ting.

20 ای همهٔ فرشتگان توانا که گوش به فرمان خداوند هستید تا دستورهایش را اجرا نمایید، او را ستایش کنید!

Lova Herren, de hans englar, de velduge kjempor som set hans ord i verk, med di de lyder på røysti av hans ord!

21 ای همه لشکرهای آسمانی، ای خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید!

Lova Herren, alle hans herar, de hans tenarar som gjer hans vilje!

22 ای همه مخلوقات خداوند، در هر جایی که هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش کن!

Lova Herren alle hans verk på alle stader i hans rike! Lova Herren mi sjæl!