مزامیر 103

1 مزمور داوود. ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را ستایش کن!

Av David. Min sjel, lov Herren, og alt som i mig er, love hans hellige navn!

2 ای جان من، خداوند را ستایش کن و تمام مهربانی‌های او را فراموش نکن!

Min sjel, lov Herren og glem ikke alle hans velgjerninger!

3 او تمام گناهانم را می‌آمرزد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌بخشد.

Han som forlater all din misgjerning, som læger alle dine sykdommer,

4 جان مرا از مرگ می‌رهاند و با محبت و رحمت خود مرا برکت می‌دهد!

han som forløser ditt liv fra graven, som kroner dig med miskunnhet og barmhjertighet,

5 جان مرا با نعمتهای خوب سیر می‌کند تا همچون عقاب، جوان و قوی بمانم.

han som metter din sjel med det som godt er, så du blir ung igjen likesom ørnen.

6 خداوند عدالت را اجرا می‌کند و حق مظلومان را به آنها می‌دهد.

Herren gjør rettferd og rett mot alle undertrykte.

7 او روشهای خود را بر موسی آشکار نمود و اعمال شگفت‌انگیز خود را به بنی‌اسرائیل نشان داد.

Han kunngjorde sine veier for Moses, sine gjerninger for Israels barn.

8 خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دیر غضب و پر محبت می‌باشد.

Herren er barmhjertig og nådig, langmodig og rik på miskunnhet.

9 خداوند همیشه توبیخ و تنبیه نمی‌کند و تا ابد خشمگین نمی‌ماند.

Han går ikke alltid i rette og gjemmer ikke på vrede evindelig.

10 او با ما مطابق گناهانمان عمل ننموده و آنچنان که سزاوار بوده‌ایم، ما را به سزای اعمالمان نرسانده است.

Han gjør ikke med oss efter våre synder og gjengjelder oss ikke efter våre misgjerninger.

11 زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان اندازه محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند عظیم می‌باشد!

For så høi som himmelen er over jorden, er hans miskunnhet mektig over dem som frykter ham.

12 به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه خداوند گناهان ما را از ما دور کرده است!

Så langt som øst er fra vest, lar han våre misgjerninger være langt fra oss.

13 همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد.

Som en far forbarmer sig over sine barn, forbarmer Herren sig over dem som frykter ham.

14 خداوند از سرشت و فطرت ما آگاه است و می‌داند که خاک هستیم.

For han vet hvorledes vi er skapt, han kommer i hu at vi er støv.

15 عمر انسان مانند علف و همچون گل صحرا می‌باشد،

Et menneskes dager er som gresset; som blomsten på marken, således blomstrer han.

16 که روزی باد بر آن می‌وزد و از بین می‌رود و دیگر در آن مکانی که بوده، هرگز دیده نمی‌شود.

Når vinden farer over ham, er han ikke mere, og hans sted kjenner ham ikke mere.

17 اما محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند، همیشگی است و او عدالت را در حق فرزندان آنانی که عهد و احکام او را حفظ می‌کنند، بجا می‌آورد.

Men Herrens miskunnhet er fra evighet og inntil evighet over dem som frykter ham, og hans rettferdighet mot barnebarn,

18

mot dem som holder hans pakt, og dem som kommer hans bud i hu, så de gjør efter dem.

19 خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همهٔ موجودات حکمرانی می‌کند.

Herren har reist sin trone i himmelen, og hans rike hersker over alle ting.

20 ای همهٔ فرشتگان توانا که گوش به فرمان خداوند هستید تا دستورهایش را اجرا نمایید، او را ستایش کنید!

Lov Herren, I hans engler, I veldige i makt, som fullbyrder hans ord, idet I adlyder hans ords røst!

21 ای همه لشکرهای آسمانی، ای خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید!

Lov Herren, alle hans hærskarer, I hans tjenere som gjør hans vilje!

22 ای همه مخلوقات خداوند، در هر جایی که هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش کن!

Lov Herren, alle hans gjerninger, på alle steder hvor han hersker! Min sjel, lov Herren!