مزامیر 103

1 مزمور داوود. ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را ستایش کن!

Ipsi David. Benedic, anima mea, Domino, et omnia quæ intra me sunt nomini sancto ejus.

2 ای جان من، خداوند را ستایش کن و تمام مهربانی‌های او را فراموش نکن!

Benedic, anima mea, Domino, et noli oblivisci omnes retributiones ejus.

3 او تمام گناهانم را می‌آمرزد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌بخشد.

Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis; qui sanat omnes infirmitates tuas:

4 جان مرا از مرگ می‌رهاند و با محبت و رحمت خود مرا برکت می‌دهد!

qui redimit de interitu vitam tuam; qui coronat te in misericordia et miserationibus:

5 جان مرا با نعمتهای خوب سیر می‌کند تا همچون عقاب، جوان و قوی بمانم.

qui replet in bonis desiderium tuum; renovabitur ut aquilæ juventus tua:

6 خداوند عدالت را اجرا می‌کند و حق مظلومان را به آنها می‌دهد.

faciens misericordias Dominus, et judicium omnibus injuriam patientibus.

7 او روشهای خود را بر موسی آشکار نمود و اعمال شگفت‌انگیز خود را به بنی‌اسرائیل نشان داد.

Notas fecit vias suas Moysi; filiis Israël voluntates suas.

8 خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دیر غضب و پر محبت می‌باشد.

Miserator et misericors Dominus: longanimis, et multum misericors.

9 خداوند همیشه توبیخ و تنبیه نمی‌کند و تا ابد خشمگین نمی‌ماند.

Non in perpetuum irascetur, neque in æternum comminabitur.

10 او با ما مطابق گناهانمان عمل ننموده و آنچنان که سزاوار بوده‌ایم، ما را به سزای اعمالمان نرسانده است.

Non secundum peccata nostra fecit nobis, neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.

11 زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان اندازه محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند عظیم می‌باشد!

Quoniam secundum altitudinem cæli a terra, corroboravit misericordiam suam super timentes se;

12 به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه خداوند گناهان ما را از ما دور کرده است!

quantum distat ortus ab occidente, longe fecit a nobis iniquitates nostras.

13 همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد.

Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se.

14 خداوند از سرشت و فطرت ما آگاه است و می‌داند که خاک هستیم.

Quoniam ipse cognovit figmentum nostrum; recordatus est quoniam pulvis sumus.

15 عمر انسان مانند علف و همچون گل صحرا می‌باشد،

Homo, sicut fœnum dies ejus; tamquam flos agri, sic efflorebit:

16 که روزی باد بر آن می‌وزد و از بین می‌رود و دیگر در آن مکانی که بوده، هرگز دیده نمی‌شود.

quoniam spiritus pertransibit in illo, et non subsistet, et non cognoscet amplius locum suum.

17 اما محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند، همیشگی است و او عدالت را در حق فرزندان آنانی که عهد و احکام او را حفظ می‌کنند، بجا می‌آورد.

Misericordia autem Domini ab æterno, et usque in æternum super timentes eum. Et justitia illius in filios filiorum,

18

his qui servant testamentum ejus, et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea.

19 خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همهٔ موجودات حکمرانی می‌کند.

Dominus in cælo paravit sedem suam, et regnum ipsius omnibus dominabitur.

20 ای همهٔ فرشتگان توانا که گوش به فرمان خداوند هستید تا دستورهایش را اجرا نمایید، او را ستایش کنید!

Benedicite Domino, omnes angeli ejus: potentes virtute, facientes verbum illius, ad audiendam vocem sermonum ejus.

21 ای همه لشکرهای آسمانی، ای خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید!

Benedicite Domino, omnes virtutes ejus; ministri ejus, qui facitis voluntatem ejus.

22 ای همه مخلوقات خداوند، در هر جایی که هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش کن!

Benedicite Domino, omnia opera ejus: in omni loco dominationis ejus, benedic, anima mea, Domino.