مزامیر 103

1 مزمور داوود. ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای تمام وجود من، نام مقدّس او را ستایش کن!

Dávidtól. Áldjad, én lelkem, az Örökkévalót s egész belsőm az ő szent nevét!

2 ای جان من، خداوند را ستایش کن و تمام مهربانی‌های او را فراموش نکن!

Áldjad, én lelkem, az Örökkévalót s ne feledkezzél meg mind az ő tetteiről!

3 او تمام گناهانم را می‌آمرزد و همهٔ مرضهایم را شفا می‌بخشد.

Ő az, ki megbocsátja minden bűnödet, ki meggyógyítja minden betegségedet;

4 جان مرا از مرگ می‌رهاند و با محبت و رحمت خود مرا برکت می‌دهد!

ki veremből váltja meg éltedet, ki körülvesz téged szeretettel s irgalommal;

5 جان مرا با نعمتهای خوب سیر می‌کند تا همچون عقاب، جوان و قوی بمانم.

ki jóval tartja el díszedet, hogy megújhodik sasként ifjúságod.

6 خداوند عدالت را اجرا می‌کند و حق مظلومان را به آنها می‌دهد.

Igazságot tesz az Örökkévaló és jogot mind a zsaroltaknak.

7 او روشهای خود را بر موسی آشکار نمود و اعمال شگفت‌انگیز خود را به بنی‌اسرائیل نشان داد.

Megismerteti útjait Mózessel, Izraél fiaival cselekvéseit:

8 خداوند بخشنده و مهربان است؛ او دیر غضب و پر محبت می‌باشد.

irgalmas és kegyelmes az Örökkévaló, hosszantűrő és bőséges a szeretetben.

9 خداوند همیشه توبیخ و تنبیه نمی‌کند و تا ابد خشمگین نمی‌ماند.

Nem mindétig fog pörölni s nem örökké haragot tartani.

10 او با ما مطابق گناهانمان عمل ننموده و آنچنان که سزاوار بوده‌ایم، ما را به سزای اعمالمان نرسانده است.

Nem vétkeink szerint járt el velünk, s nem bűneink szerint bánt velünk.

11 زیرا به اندازه‌ای که آسمان از زمین بلندتر است، به همان اندازه محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند عظیم می‌باشد!

Mert amint magas az ég a föld fölött: hatalmas volt szeretete az ő tisztelői fölött.

12 به اندازه‌ای که مشرق از مغرب دور است به همان اندازه خداوند گناهان ما را از ما دور کرده است!

Amint távol van kelet nyugattól: eltávolította tőlünk bűntetteinket.

13 همان‌طوری که یک پدر فرزندانش را دوست دارد، همچنان خداوند نیز کسانی را که او را گرامی می‌دارند دوست دارد.

Amint atya irgalmaz gyermekeinek, irgalmazott az Örökkévaló az ő tisztelőinek.

14 خداوند از سرشت و فطرت ما آگاه است و می‌داند که خاک هستیم.

Mert ő ismeri hajlamunkat, emlékezik rá, hogy por vagyunk.

15 عمر انسان مانند علف و همچون گل صحرا می‌باشد،

Halandónak akár fű a napjai, mint a mező virága úgy virágzik;

16 که روزی باد بر آن می‌وزد و از بین می‌رود و دیگر در آن مکانی که بوده، هرگز دیده نمی‌شود.

mert szél vonult el rajta s nincsen, s nem ismeri őt többé a helye.

17 اما محبت خداوند بر کسانی که او را گرامی می‌دارند، همیشگی است و او عدالت را در حق فرزندان آنانی که عهد و احکام او را حفظ می‌کنند، بجا می‌آورد.

De az Örökkévaló szeretete öröktől-örökké van tisztelői fölött, s igazsága jut gyermekeik gyermekeinek:

18

azoknak kik szövetségét megőrzik s megemlékeznek rendeleteiről, hogy megtegyék.

19 خداوند تخت فرمانروایی خود را در آسمانها قرار داده است و از آنجا بر همهٔ موجودات حکمرانی می‌کند.

Az Örökkévaló az égben szilárdította meg trónját és királysága a mindenségen uralkodik.

20 ای همهٔ فرشتگان توانا که گوش به فرمان خداوند هستید تا دستورهایش را اجرا نمایید، او را ستایش کنید!

Áldjátok az Örökkévalót, ti angyalai, ti hatalmas erejűek, akik végezitek igéjét, hallgatván igéjének szavára!

21 ای همه لشکرهای آسمانی، ای خدمتگزاران خداوند، او را سپاس گویید!

Áldjátok az Örökkévalót mind a seregei, szolgálattevői ti, akaratának végzői!

22 ای همه مخلوقات خداوند، در هر جایی که هستید، او را بستایید! ای جان من، خداوند را ستایش کن!

Áldjátok az Örökkévalót, mind a művei ti, uralmának minden helyein! Áldjad, én lelkem, az Örökkévalót!